Hafnarfjörður - Garðabær - 17.10.2014, Blaðsíða 12

Parketslípun
sólpallaslípun | parketlagnir
551 1309 / 690 5115
golflist@golflist.is | www.golflist.is
99%
RYKFRÍTT
www.hafnarfjordur.is
22. september - 22. nóvember 2014
Hreinsun íbúðar-, iðnaðar-
og nýbyggingarsvæða
Minnum á:
Hausttiltekt
Við minnum á hreinsunarátakið sem stendur til 22.
nóvember. Bæjarbúar eru hvattir til að hreinsa lóðir
sínar og nærumhverfi og til nýta sér gámastöðvar
sem eru á sex stöðum í bænum. Þar er hægt að
henda timbri, stáli og blönduðu rusli í
þar til merkta gáma.
Á Mínum síðum á vef Hafnarfjarðarbæjar,
hafnarfjordur.is, geta fyrirtæki og húsfélög
óskað eftir að rusl verði sótt.
Tökum höndum saman og
gerum bæinn okkar enn fallegri.
Nánari upplýsingar eru á www.hafnarfjordur.is
Fallegur bær er okkur kær!
17. Október 201412
Sektardómur yfir níumenningum sem mótmæltu í Gálgahrauni:
Merkingarnar skiptu ekki máli
Níu manns sem lögregla höfuð-borgarsvæðisins ákærði fyrir að óhlýðnast fyrirmælum í
mótmælum í Gálgahrauni fyrir ári,
voru sakfelld í héraðsdómi Reykjaness.
Hver og einn níumenninganna þarf
að greiða 100 þúsund krónur í sekt auk
málskostnaðar.
Þegar hefur verið ákveðið að leita
eftir áfrýjun til Hæstaréttar, eftir því
sem blaðið kemst næst. Níumenn-
ingarnir sem dæmdir voru sekir mót-
mæltu ásamt tugum annarra vegagerð
í Gálgahrauni fyrir réttu ári. Fjöldi lög-
reglumanna kom þar að. Vinnusvæði
var afmarkað umhverfis fólkið, og var
það í kjölfarið beðið um að færa sig,
sem það gerði. Þá var vinnusvæðið
afmarkað að nýju, þannig að fólkið
lenti innan girðingar. Þá vildi fólkið
ekki fara og hóf lögregla að handtaka
fólk. Tugir manna voru handteknir, en
aðeins níumenningarnir voru ákærðir.
Í forsendum dómanna yfir fólkinu
segir meðal annars: „[T]elur dómur-
inn engu máli skipta hvort merkingar
hafi verið komnar áður eða eftir að
ákærði kom inn á svæðið, þar sem
honum mátti vera fullljóst að þegar
lögreglan bað hann að fara af svæðinu
var ákærði þá þegar innan merkinga
um vinnusvæði.“
Fram hefur komið að mótmælendur
telja að vegagerðin um Gálgahraunið
hafi verið ólögleg. Drepið er á þetta í
dómunum yfir fólkinu. Þar er einnig
fjallað um ákvæði stjórnarskrár um
tjáningarfrelsi og sömuleiðis um heim-
ildir lögreglu til að gefa fyrirmæli. „Það
er meginregla íslenskrar stjórnskipunar
að enginn geti komið sér hjá því að
hlýða yfirvaldsboði í bráð þótt hann ve-
fengi heimildir stjórnvalda, sbr. 60. gr.
stjórnarskrárinnar. Þótt ákærði teldi sig
hafa ástæðu til að draga í efa að heimilt
væri að ganga svo langt sem raun ber
vitni við vegaframkvæmdir, veitti það
ekki rétt til að hindra framkvæmdir
hennar á þann hátt, sem ákærði gerði,“
segir í dómi héraðsdóms Reykjaness.
Úr niðurstöðu héraðsdóms Reykjaness
„Í ákærunni er ákært fyrir að hlýða
ekki fyrirmælum lögreglu og brotið
talið varða við 19. gr. , sbr. 41. gr. , lög-
reglulaga. Margar lærðar greinar hafa
verið skrifaðar um rétt einstaklinga til
skoðana- og tjáningarfrelsis og er sá
réttur bundinn í 73. gr. stjórnarskrár
Íslands nr. 33 frá 1944 en þar segir í
1. mgr. : „Allir eru frjálsir skoðana
sinna og sannfæringar.“ Í 2. mgr. segir
að hver maður eigi rétt á að láta í ljós
hugsanir sínar, en ábyrgjast verði hann
þær fyrir dómi. Ritskoðun og aðrar
sambærilegar tálmanir á tjáningar-
frelsi megi aldrei í lög leiða. Í 3. mgr.
segir að tjáningarfrelsi megi aðeins
setja skorður með lögum í þágu alls-
herjarreglu eða öryggis ríkisins, til
verndar heilsu eða siðgæði manna eða
vegna réttinda eða mannorðs annarra,
enda teljist þær nauðsynlegar og sam-
rýmist lýðræðishefðum.
Samkvæmt 15. gr. lögreglulaga nr.
90/1996 er lögreglu heimilt að hafa
afskipti af borgurunum í því skyni að
halda uppi almannafriði og allsherj-
arreglu, til að gæta öryggis einstak-
linga og almennings eða til að afstýra
brotum eða stöðva þau. Í þessu skyni
er lögreglu m.a. heimilt að vísa fólki
á brott eða fjarlægja það og fara inn
á svæði í einkaeign og fyrirskipa
brottflutning fólks af þeim. Í 19. gr.
er síðan að finna almennt ákvæði sem
kveður á um skyldu borgaranna til
að hlýða fyrirmælum lögreglunnar.
Það er meginregla íslenskrar stjórn-
skipunar að enginn geti komið sér
hjá því að hlýða yfirvaldsboði í bráð
þótt hann vefengi heimildir stjórn-
valda, sbr. 60. gr. stjórnarskrárinnar.
Þótt ákærða teldi sig hafa ástæðu
til að draga í efa að heimilt væri að
ganga svo langt sem raun ber vitni við
vegaframkvæmdir, veitti það ekki rétt
til að hindra framkvæmdir hennar á
þann hátt, sem ákærða gerði. Í máli
þessu liggur fyrir að ákærða hlýddi
ekki augljósum fyrirmælum lögreglu
um að fara út af vinnusvæðinu og láta
af aðgerðum sínum að því marki sem
hún gekk á rétt annarra til að halda
áfram lögmætum framkvæmdum og
voru aðgerðir lögreglu því nauðsyn-
legar í umrætt sinn og samrýmast
heimildum 3. mgr. 73. gr. stjórnar-
skrárinnar.
Telur dómurinn engu máli skipta
hvort merkingar hafi verið komnar
áður eða eftir að ákærða lagðist niður
á svæðið, þar sem henni mátti vera
fullljóst að þegar lögreglan bað hana
að fara af svæðinu var ákærða þá þegar
innan merkinga um vinnusvæði.
Þá breytir engu hvort ákærða hafi
neitað að yfirgefa svæðið eða ekki,
heldur felast í þeirri háttsemi einni
að standa ekki upp og yfirgefa svæðið
þegar henni var fyrirskipað það, með
þeim afleiðingum að lögregla þurfti að
bera ákærðu út af svæðinu, mótmæli
við fyrirmælum lögreglu.“
Lögreglumenn ganga samhliða ýtunni í Gálgahrauni. Níu manns voru ákærð og dæmd eftir friðsamleg mótmæli í
hrauninu.
Málin rædd í héraðsdómi. ómar
ragnarsson var handtekinn en ekki
ákærður.
Þrír lögreglumenn bera friðsaman mótmælanda í burtu. Þessi var ekki ákærð
fyrir brot gegn valdstjórninni.