Stígandi - 01.01.1944, Side 6

Stígandi - 01.01.1944, Side 6
4 LEITAÐ AÐ LEIÐUM STÍGANDI hættulegt, því að það skapar hatur. Hér verða tvö andstæð skaut, sem sífellt valda meira og minna óeðli í þjóðlífinu. Af sömu ástæðu er jafnréttið nauðsynlegt. Því meira ójafnrétti, sem ríkir innan þjóðfélagsins, því meira ósamþykki. En hvert það ríki, sem er sjálfu sér sundurþykkt, getur varla vænzt þess að verða vel reiðfara. Þegar menn athuga óhlutdrægt flokkastarfsemina í landinu undanfarin ár og á líðandi stund, getur varla farið hjá því, að þeim finnist þar margt hafa farið og fara miður úr hendi. Sú hel- stefna virðist nú um lengri tíma hafa verið ráðandi, að draga sem skírast fram sérhagsmuni stétta og liópa og hvaða tjón þær og þeir bíði við þessar eða hinar aðgerðir eða framgang hagsmunamála annarra hagsmunahópa. Meginkennisetning hvers flokks virðist hafa verið: Deilum og drottnum. Af þessum sökum hefir starf flokkanna oft orðið neikvætt og skapað hatur og ltlindni milli manna og stétta annars vegar, hins vegar óánægju og fyrirlitningu þeirra, sem sjá gegnum þennan blekkingavef. Óánægjan með ríkjandi flokkaskiptingu og flokkastjórnir kem- ur fram í ýmsum myndum. Sumir telja flokkaskiptingu úrelt og óhæft fyrirkomulag í nútímaþjóðfélagi, aðrir eru einungis ó- ánægðir með þau mörk, er flokkarnir skiptast um. Og svo hafa flokkar klofnað og ný flokksbrot myndazt, án þess að nokkuð ynnist við Jrað — nema aukinn glundroði. Vafalaust fjölgar þeim sífellt, er sjá, að meginbölið er ekki flokkaskiptingin, heldur hvernig flokkastarfsemin er rekin. Hvernig væri nú, ef flokkarnir hæfu starfsemi sína í hinu nýja íslenzka lýðveldi þannig, að bindast samtökum, sem peir héldu, unr að reyna að yfirsýn beztu og vitrustu rnanna sinna að setja alltaf hag heildarinnar ofar hag stétta og yfirgangssamra ein- staklinga? Þegar allt kemur til alls, er liagur heildarinnar hinn raunsanni liagur einstaklinga og stétta í svo samvirkum jrjóðfélög- um og nútímamaðurinn lifir í. Einni stétt verður tæpast sýnt ranglæti og misréttur, svo að það bitni ekki á hinunr í einni eða annarri mynd. Hins vegar hlýtur menn alltaf að greina á um leiðir að marki í þjóðfélagi, þar sem frjáls hugsun og athafna- frelsi eru viðurkennd réttindi einstaklinga, hagsnrunir og skoð- anir lrljóta að deilast, og því er flokkaskipting eðlileg, en ekki til að ríða rembihnút á mál manna, lreldur til að sækja mál og verja nreð drengilegum ráðunr. Hugsum okkur, lrvað nrargt mundi breytast til betri vegar, ef flokkarnir vildu í einlægni láta svo

x

Stígandi

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.