Stígandi - 01.01.1944, Blaðsíða 14
12
LEITAÐ AÐ LEIÐUM
STÍGANDI
raflýsingu alls hagsvæðisins svo og eflingu útgerðarinnar í sjávar-
þorpunum. Siglufjörður er miðstöð síldarútgerðarinnar sem fyrr,
þar sé reist stór tunnusmíðastöð, er fullnægi eftirspurn allri hér-
lendis á síldartunnum. Ýmiss konar síldariðnaði sé komið þar
á fót.
Sauðdrkrókshagcleild. Deildarborg Sauðárkrókur, deildarsvæði
Skagafjarðarhérað. Miklar hafnarbætur séu gerðar, útgerð stórum
aukin, raflýsing deildarsvæðisins hrundið í framkvæmd. Land-
búnaður mikill, nautgripa- og sauðfjárrækt. Deildin nýtur eftir
hagkvæmni viðskipta Sigluljarðar móts við Akureyrardeild.
Blönduóshagdeild, sennilega í allnánum tengslum við Stranda-
hagdeild. Deildarsvæði Húnavatnssýslur. Deildarborg Blönduós,
atvinnugreinar hennar útgerð, verzlun og iðnaður. Nærstæðustu
framkvæmdir hafnargerð og rafveitur. Landbúnaðurinn fyrst og
fremst nautgriparækt, mikið flutt út af smjöri og ostum. Einnig
kann mjólk að skorta í Strandahagdeild nteð vaxandi útgerð.
Blönduós sé siglingamiðstöð við Húnaflóa.
Sá, er þetta ritar, gengur þess ekki dulinn, að fróðari menn
honum og kunnugri hverjum stöðum munu bregða grönum við
ýmsu því, er hér er sagt, og láta sér fátt um finnast. En jafnvel
orðhvöt fávísin getur stundum fengið vitra menn til að hugsa
ýmislegt undir nýju sjónarhorni, og hér er ekki ltugsað hærra að
sinni en að kasta steini í þá vatnslygnu, sem á þessum málum
liggur, ef vera mætti, að tæki að kvika. Skipulagning í einni eða
annarri mynd er orðin knýjandi nauðsyn, svo að kröftum sé beitt
til skynsamlegrar framleiðslu og samstillt. Takist þessi skipu-
lagning vel og skorti okkur ekki karlmennsku til að viðurkenna
staðreyndir og taka á þeim eins og menn, yrði hér um öflugasta
ráðið að ræða til að stöðva þá óeðlilegu blóðsókn, er nú á sér stað
til þjóðarhöfuðsins, Reykjavíkur, svo að við vansköpun heldur.
Jöfnun lífskjara þarf að nást, eftir því senr unnt er, svo að meiri
ró komist á staðardvöl manna.
Og svo eru það börnin, framtíð þjóðarinnar. Sá skilningur
ryður sér æ meir til rúrns, að ríkinu, þjóðfélagsheildinni, beri
skylda til að hlutast meira og minna til um uppeldi æskunnar.
Börn og unglingar njóta í æ ríkara mæli ókeypis skólavistar.
Barnavernd er starfrækt og ýmiss konar eftirlit um heilsu og
þroska barna, og dagheimili barna hafa verið rekin og sumar-
dvalarheimili með styrk frá því opinbera eða félögum, sem hafa
látið sig slík mál varða. Fyrst og fremst eru það kaupstaðabörnin,