Stígandi - 01.01.1944, Síða 19

STÍGANDI
GUÐMUNDUR FRÍMANN:
VIÐ GRÖF PYTLU-PÉTURS
Sjá hér hve illan endi fékk
þinn óskadraumur, veslings Pétur,
Þitt skeið til grafar skrykkjótt gekk,
þér skyldi hafa vegnað betur.
Að það varst þú, en ekki eg,
sem erfðir fyrri bústað þenna,
var aðeins hending hlægileg,
— það hlýtur þú að viðurkenna.
Þú virtir hvorki boð né bann,
en brýndir þá, sem dóma heyja.
Þótt andi kalt um ólánsmann,
er ekki neitt við því að segja.
Þér torfært varð þitt Vonarskarð,
hjá vaði á margri Svartá beiðstu.
Að úr þeim drægi aldrei varð,
— og ógæfuna í taglhvarf reiðstu.
í vínsins björtu logalind
þú liðna timann óðfús brenndir.
Á æsku þinnar andlátsmynd
þú augum drukkna bóndans renndir.
Hví dró þig löngun logasár
til leikja þeirra, er aldrei vannstu?
Hví seiddi fram á efstu ár
það óskaland, sem hvergi fannstu?
2