Stígandi - 01.07.1944, Blaðsíða 58

STÍGANDI
CLEMENCE DANE:
DROTTNING SUÐURSINS
Ingi Tryggvason þýddi.
Vorið var komið, konunglegt vor í liinn konunglega garð.
Fiðrildin í sinni síbreytilegu og litríku fegurð, blá eins og
Iieitir skuggar dagsins, hvít eins og skínandi veggir hallarinnar,
gul eins og vaggandi blóm mímósunnar og rauð eins og ilm-
ríkar rósirnar, skópu annan garð, svífandi yfir skrúði blómanna.
„Þau eru að vefa í hásætishimin Salómons," sagði kaupmað-
urinn Tamrin brosandi og steig léttum skrefum á þykka gólf-
ábreiðuna.
„Hver er Salómon?" spurði Makeda drottning og geispaði.
Bros Tamrins breyttist í hlátur. Hann var um fimmtugt, einn
af hinum eþíópisku blökkumönnum drottningarinnar, ull-
hærður og nasvíður og ákafur aðdáandi glaðværðarinnar eins
og aðrir kynbræður hans. En drottningin, sem var af hinum
livíta kynstofni, hvessti augun á hinn trúa þjón sinn. Hún hafði
ekki rnikinn tíma til glaðværðar og ekki mikla þolinmæði gagn-
vart henni.
„Hví hlærð þú?“
„Vegna þess, kæra drottning, að þér þekkið ekki þá veröld,
er þekkir Salómon. Þér viljið heldur sitja í garðinum yðar og
dást að fegurð blómanna en kynnast henni."
„Það er ekki satt. Engin vika líður án þess ég taki mér ferð
á hendur um götur höfuðborgar minnar. —“
„Ó, auðvitað! Borg yðar er garður yðar. Um það deili ég
ekki.“
„Ég hef ekki lokið máli mínu. Ég þekki fjöll lands míns upp
að mörkum fiannanna. Ég hef lesið litlu blómin, sem blómgast
í snjónum. Ég hef séð einhyrninginn á beit í sefi fljótanna og
lóurnar hreinsa tennur krókódílanna. Ég er ekki bundin í garði
mínum, ég þekki heiminn."
„Ég játa, að þér þekkið Eþíópíu,“ sagði Tamrin, „en þér