Stígandi - 01.07.1944, Blaðsíða 64

222
DROTTNING SUÐURSINS
STÍGANDI
„Segðu mér af aumingja konunginum, starfsbróður mínum.
Hefur hann nokkurn Tamrin til að kvelja sig?“
„A morgun, kæra drottning?"
„Ó“, hrópaði hún gremjulega. „Ég vildi fremur fara til þessa
konungs þíns, Salómons."
Augu Tamrins glömpuðu. Nú hafði hann fengið vilja sínum
framgengt. Hann hagræddi sessunni við bak sér og tók að segja
ævintýrin, sem hann kunni um Salómon konung, vin sinn.
Því að Eþíópía er svo einangruð af fjöllum sínum og eyði-
merkursól, að heimurinn getur hreytt um svip án þess við
verðum þess vör. „Hver er Salómon?" spurðuð þér fyrir viku
síðan. Kæra drottning, þér eruð eini stjórnandinn í heiminum,
sem gæti leyft sér að spyrja þannig og fá þó fáfræði sína fyrir-
gefna. Þó að Salómon ríki aðeins yfir litlu landi, stefnir liann
konungum og konungssonum að sér úr öllum löndum heims,
og þeir flýta sér á fund hans og færa honum góðar gjafir. Eg lief
séð konung Indlands, (en Jraðan koma beztu ilmvötn ykkar
kvennanna), skríða á fjórum fótum fram fyrir Salómon, því að
hann var svo lamaður af ótta, að fætur hans gátu ekki borið
hann. Ég hef einnig séð vændiskonur leita úrskurðar Salómons
og ldýða honum. — Sjáið til — ef tvær konur kæmu til yðar,
sem báðar gerðu kröfu til sama barnsins, hvernig munduð þér
skera úr deilu Jreirra?“
„Ég mundi kalla sjónarvotta til úrskurðar.“
„Þær bjuggu aleinar í húsinu. Enginn jDekkti föður barnsins."
Drottningin hristi höfuðið.
„Þá veit ég ekki. Það er alltaf hægt að grípa til pyntinga."
„Pyntingarnar munu aldrei leiða til réttrar úrlausnar í neinu
máli.“ :
„Það er sannleikur. Þrælar fást til að viðurkenna, hvað sem
vera skal, ef þeir eru barðir nóg. Hvernig dæmdi liinn vitri
Salómon j3Ínn?“
„Hann ákvað, að barninu skyldi skipt í tvo hluta.“
„Illmennið!”
„Nei. Sú, sem ekki var móðir barnsins, var ánægð með úr-
skurðinn. En móðir þess flýtti sér að lýsa því yfir, að fyrr sleppti
hún öllu tilkalli til barnsins, en nokkrum leyfðist að skerða eitt
hár á höfði J:>ess.“
Augu drottningarinnar ljómuðu.
Þessi maður þekkir tilfinningar konunnar. Þó að ég sé kona,