Stígandi - 01.10.1944, Blaðsíða 7

STÍGANDI
MILLI HRAUNS OG HLÍÐA
245
ófyrirleitin né torveldi framgang mála, sem öllum virðist til þjóð-
þrifa horfa. Er svo að sjá, sem Framsóknarflokkurinn ætli að
sínu leyti að láta nýju stjórnina liafa vinnufrið, en velji sér
þann kjörhluta að mega benda hispurslaust á það, sem liann
telur miður fara. Enda er Jrað sannast mála, að vafasamt er, hvort
annar flokkur væri betur til Jress fær, eins og forustu Framsóknar-
flokksins og mannvali er nú háttað, að hefja stjórnarandstöðu
í þann virðingar og trúnaðarsess, sem hún á í réttu lagi að skipa
í lýðræðisríki.
Nýir stiórnorhættir? 1 ff5,a l>eM Stíganda þeSSa árgangs birmt
grein, sent het: „Leitað að leiðum. Er jrar
t arpað fram þeirri tillögu, að landinu sé skipt í fjórðungsdeildir
eða fylki, er hvert um sig fari að allverulegu leyti með sérmál
sín. Fjórðungsdeildum sé aftur skipt í hagdeitdir, og fhri hagráð
með stjórn þeirra, fjórðungsráð með stjórn fjórðunganna eða
fylkjanna, en landráð fari með yfirstjórn skipulagsmála fjórðung-
anna. Hér skal ekki endurtekið það, sem um Jressi mál er rætt í
fyrrnefndri grein, en Jrví bætt við, sem þar var ekki varpað fram,
hvort ekki beri að stefna að því, að fjórðungarnir sem slíkir, kjósi
þingmenn efri deildar Alþingis, flokkasamtökin einungis til
neðri deijdar.
Eitt af stefnuskránnálum nýju stjórnarinnar er endurskoðun
stjórnarskrárinnar. Er Jrví ekki nema sjálfsagt og eðlilegt, að
menn hugsi allmjög um, livaða stjórnarform lýðræðisins henti
hér bezt. Fer varla hjá því, að Jreir, sem sönnu lýðræði unna, sjái,
að varhugavert sé, að öll stjórn landsins dragist meir og meir til
höfuðborgarinnar. Maðurinn er metnaðargjörn vera, og oft Jrví
metnaðargjarnari, sem luin er mannskapsmeiri til athafna. Eins
og nú háttar til, sogast því mannval Jrjóðarinnar jafnt og þétt til
Reykjavíkur, og Jdó að það kunni að koma sér vel fyrir höfuð-
borgina um sinn, hlýtur að því að reka, að slíkt hefni sín fyrr
eða síðar. Með því að skipta stjórn landsins í fleiri staði og á fleiri
hendur og láta héruðin mun meira um eigin mál sín, bíður fram-
inn röskra manna heima í héraði, heilbrigð samkeppni gæti skap-
azt milli hagdeilda um sem stórstígastar og arðvænlegastar fram-
kvæmdir, en í fjórðungaráðunum gæfist mönnum kostur á að fá
glögga yfirsýn yfir stjórn og hagi hagdeildanna og í landsráðinu
yfir málefni fjórðunganna. Veigamestu rökin með þessari skip-
un mála hér eru Jró auðvitað þau, að héraðs- og bæjarbúar eru
því miklu kunnugri, hvað gera Jrarf hagsvæði Jreirra til hagsbóta,