Stígandi - 01.10.1944, Síða 76

Stígandi - 01.10.1944, Síða 76
314 Á FLEKA NIÐUR WAINDINAÁNA STIGANDI Fyrst töluðum t ið sarnan á ensku, en bráðléga fer ég að bregða fyrir mig dönsku til þess að vita, livort liann sé með öllu búinn að gleyma Norðurlandamálum. Lítið eitt man hann ennþá, og smám saman rifjast upp fyrir honum orð og setningar úr móður- máli lians. Yið þetta glaðnar yfir honum og liann fer að spyrja frétta að heiman Irá Noregi. Þegar ég segi honum, að Kristjanía og Þrándheimur hafi skipt um nöfn, hristir hann höfuðið og segir, að það sé þýðingarlaust fyrir sig að hugsa til heimferðar hér eftir, þegar hann veit ekki lengur hvað helztu borgirnar heita. Annars er hann fyrir löngu liættur að hugsa um slíkt. Af ættingjum sínum hefir ltann ekkert heyrt, síðan iiann fór frá Astralíu, og hefir ekki hugmynd um, livort þeir eru lifandi eða dánir. Nokkra stund situr hann þögull og pjakkar með stafnum sín- um í jörðina, svo segir liann ofboð kyrrlátlega: Well. Það er löng leið frá Guðbrandsdal til Fijieyja, en þó er leiðin þaðan og heim, mikið, mikið lengri. Sá, sem leitað hefir lengst um álfur eftir hamingjunni, og ekki fundið liana, getur ekki betur í jafnstuttu máli gert upp sakirnar. Það er þegar liðið langt á dag, og ennþá á ég langa leið fyrir höndum. Garnli maðurinn fylgir mér niður brattann, niður að bátnum, þó að honum sé örðugt utn gang. í bátnum á ég fullan kassa af nestisleifum, sem ég hefi ekki þörf fyrir hér eftir. Er það mest niðursoðinn matur af mörgum tegundum, og síðast, en ekki sízt, á ég þar ósnerta whiskyflösku. Allt eru þetta hlutir, sem geta glatt gatnlan, einmana mann, sem beðið hefir skipsbrot hamingju sinnar itér á bökkurn Waindina- árinnar, nrörg þtisund mílur frá ættlandi sínu. Allt þetta gef ég honum að skilnaði, og liann gleðst eins og barn. Vinir hans úr þorpinu bera þetta fyrir hann heim í kofa hans, nema whiskyflöskuna, hana ber hann sjálfur, t arlega, eins og um smábarn sé að ræða. Þar til við hverfum úr augsýn, stend- ur ltann á stéttinni fyrir framan kofa sinn og flaggar með trosn- uðum stráhatti á stafnum sínunt.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Stígandi

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.