Stígandi - 01.03.1949, Blaðsíða 21
Veður var hið fegursta, og gafst okkur því færi á að virða fyrir
okkur eyjarnar. Heldur þótti mér þær berar og hrjóstrugar, Und-
irlendi var ekkert og húsum og býlunt tyllt á smáhjalla eða skákir
niðri við sjávarmál. Ekki mun síður afskekkt og örðugt að eiga
heima í eyjum þessum en í útkjálkasveitum og afdölum hér á ís-
landi. En samt kvað fólkið una þar furðu vel. En dagurinn leið,
og brátt dimmdi af kveldi, var þá fátt að sjá nema vitana og sigl-
ingaljósin. En mjög dáðist ég að því, að skipið skyldi sigla á fullri
ferð, allt um þreifandi náttmyrkur, svo þröng og krókótt sem leið-
in er. En mikla gætni mun Jiurfa Ji>ar við að hafa í vetrarhríðum
og náttmyrkri.
Við komum til Björgvinjar að morgni, og dvöldumst þar tvo
daga. Voru það mestu góðviðrisdagarnir, er við fengurn í öllu
ferðalaginu. Um 20° hiti og sólskin. Og ekki kom dropi úr lofti
í sjálfum rigningabænum Björgvin. Var tekið að verða býsna vor-
legt þar. Trje farin að laufgast og blóm að springa út.
í Björgvin mætist gamalt og nýtt. Annars vegar eru hin æva-
gömlu hús Hansakaupmanna á Þýzku bryggju, en rétt hjá nýr og
glæsilegur borgarhluti við Almenninga. En elzt og virðulegust er
þar þó höll Hákonar hins gantla, sem nú er þó að miklu leyti í
rústum. Þótti mér Jrað hið mesta inein, því að lengi hafði mig fýst
að skoða hana.
Það er lærdómsríkt fyrir oss íslendinga að fara upp á Flaugar-
fjall og skoða skóginn Jjar. Fyrir svo sem einum mannsaldri var
fjallið jafn bert og nakið og hæðir og hálsar hér heima. En nú er
það vaxið Jjéttum, beinvöxnum greniskógi. Svo er víðar í Noregi.
Þegar vér förum þar um nú, öfundum vér frændur vora af skógin-
um og ekki að raunalausu. En oss er hollt að minnast þess, að víða
eru þar nú víðáttumiklir skógar, sem enginn teinungur sást fyrir
nokkrum tugum ára. Það er elja Norðmanna og trú á landið, sem
breytt hefir þeim Berurjóðrum í skógarteiga. Og hið sama get-
um vér gert, ef vér viljum.
í Björgvin sjást meiri eyðileggingar frá styrjöldinni en annars
staðar, Jjar sem ég fór um. Stór borgarhluti liggur þar enn í rúst-
um eftir sprengingu, er þar varð. En Jiar eins og annars staðar er
unnið að því af kappi að græða sárin.
Frá Björgvin fórum við með járnbrautarlest til Oslóar. Björg-
vinjarbrautin li^gur um harla breytilegt landslag. Fyrst meðfram
þröngum, lygnum fjörðum eða fjarðagreinum, inn yfir blómlega
dali og byggðir og loks yfir háfjallið hjá Finse. Var alleinkennilegt
STÍGANDI 91