Stígandi - 01.03.1949, Blaðsíða 48

helgaði sér landnám sitt með því að kynda elda við alla ósa, má
telja það víst, að liann eignaði sér landið svo langt, sem vötn falla
til Eyjafjarðar. Hið sama munu merkja orðin ,milli fjalls og fjöru‘,
þar sem þau eru höfð um stærð numins lands. Egils saga og
Sturlubók nota í sömu merkingu einkennilegt orðalag, sem hef-
ur valdið misskilningi. Þar segir, að Skallagiímur hafi numið
landið ,svo vítt sem vatnsföll deila til sjávar*. í Sturlubók segir á
öðrum stað, að Höfða-Þórður gerði Hrolleif héraðssekan ,svo vítt
sem vatnsföll deildu til sjávar í Skagafirði'. Bæði Hauksbók og
Vatnsdæla saga segja í þess stað ,svo vítt sem vötn féllu til Skaga-
fjarðar' og taka þannig öll tvímæli af unr það, að Egils saga og
Sturlubók eiga á fyrrnefndum stað við vatnaskilin. Enda hefur
sá, sem nam landið í kringum Borg svo langt sem fjallahringur-
inn náði, víst ekki numið staðar á hálfri leið upp til dala.
Það er merkilegt, hve misstórt landið virðist liafa verið, sem
stærstu landnámsmenn lögðu til búa sinna ásamt sona og skip-
verja sinna. Skallagrímur átti útibti við Gufuá og Norðurá í
austri, uppi undir fjöllum og í vestri á Álftanesi pg Ökrunt. Ef
hann liefur litið á allt land kringum þau og á milli þeirra sem
búland sitt og manna sinna, sem líklegt er, þá hefur það náð yfir
mestan hluta svæðisins, sem Melabók taldi landnám hans. Það
er meira en hálf Mýrasýsla. Álíka víðáttumikið var búland Geir-
mundar heljarskinns, þó að ekki sé talin með svín lians á Svína-
nesi, hjarðirnar á Hjarðarnesi, selförin í Bitru og búið í Selárdal
í Steingrímsfirði, sem allt má telja vafasamt. En þetta land var
í tvennu lagi og langt á milli, á Skarðsströnd og á Hornströndum.
Geirmundur kvað liafa farið milli búa sinna og liaft þá jafnan
með sér 80 menn, líkt og gerðu stórhöfðingjar erlendis, sem fóru
að veizlum sínum. Hann hefur þar reynt að taka upp hætti for-
feðra sinna, konunganna á Hörðalandi.
Samanborið við Skallagrím og Geirmund er það svo merkilega
lítið land, sem Ingólfur Arnarson virðist hafa áskilið sjálfum sér
og skylduliði sínu, að það má þykja ósennilegt. Landið næst fyrir
innan, frá Korpúlfsstaðaá til Leiruvogs, liefirfengiðÞórðurskeggi.
Hann bjó fyrst austur í Lóni, en öndvegissúlur hans rak í Leiru-
vogi. Þar þótti honum því, að sér sé vísað til landnáms. Líkt kvað
áður hafa farið fyrir Ingólfi, þegar hann kom til landsins, og hann
mun því hafa litið svo á, að hann mætti, sem koniið var, ekki
synja Þórði um landnám í Leiruvogi. En það getur vel verið, að
118 STÍGANDI