Harmoníkan - 01.03.1995, Blaðsíða 18
1961, hann hafði þá að mestu lagt tón-
leikahald á hilluna. Nokkrum árum
síðar hóf hann kennslu við tónlist-
arháskóla. Meðal nemenda hans var
Árni Sigurbjarnarson, sem nú er tón-
listarskólasjóri á Húsavík.
Það má segja að Tollefsen hafi notið
sígandi lukku í föðurlandinu. Fyrstu
árin eftir heimkomuna var lítið með
hann látið, og það var fyrst á efri árum
sem Tollefsen fór að njóta sannmælis í
Noregi. Stórafmæla hans var minnst
með pomp og pragt og nú síðast í
tilefni áttræðisafmælisins. Hann hlaut
ótal titla og heiðursviðurkenningar um
dagana, hann var gerður að heiðurs-
forseta harmoníkusambands Suður-
Afríku, í Noregi hlaut Tollefsen St.
Olavs orðuna og þjónustuorðu
konungs, og frá kollegum Spell-
mannsprisen og Belgprisen. Þá var
hann gerður að heiðursfélaga í N.T.L.
(Norsk trekkspilleres landsforbund).
Toralf Tollefsen lagði leið sína til
íslands 1952 og aftur árið eftir. Það er
saga sem vert er að rifja upp, því varla
hafa verið farnar betur þegnar tón-
leikaferðir um íslenskar víkur og dali.
Nokkrum árum eftir Islandsferðirnar,
sneri Tollefsen sér að harmoníkum
ætluðum til flutnings sígildra verka, og
gat því leikið verk fyrir píanó, í
upprunalegum búningi. Eftir þetta varð
stíllinn töluvert þyngri, sérlega lög í
léttari kantinum. Því miður fengust
aðeins fáar af hundruðum þeirra hljóð-
ritana, sem Tollefsen gerði, í versl-
unum hérlendis. Mér hefur fundist, að
margir íslendingar vanmeti Tollefsen.
Meðal þeirra er Svavar Gests, mað-
urinn sem átti heiðurinn af tónleika-
ferðum hans til íslands. Svavar sagði í
útvarpsþætti, að sér þætti John Mol-
inari honum miklu fremri. Ég fyrir mitt
leyti er á öndverðri skoðun, og leyfi
mér reyndar að fullyrða, að hvað tón-
listargáfu þessara tveggja manna
varðar, er regindjúp á milli.
Með harmoníkukveðjum,
Högni Jónsson
í BELGNUM
Hnappaharmoníka óskast m/sænsk-
um gripum, 48-78 bassa. Sævar
Sævarsson, sími (91) 871304.
Til sölu sem nýr 100 watta
Carlsbro-magnari, einnig hljóð-
nemi, statíf og snúrur.
Sími: (91) 23384
Tatu Kantomaa
aftur til íslands
Finnski harmoníkuleikarinn Tatu
Kantomaa er kominn aftur til landsins
og að þessu sinni á vegum Harmon-
íkufélags Héraðsbúa. Tatu kom hér
áður ásamt sænska harmoníku-
leikaranum Daniel Isaksson á síðasta
landsmót sem haldið var á Egilsstöðum
1993, þar sem þeir léku á tónleikum og
eru mörgum harmoníkuleikaranum
minnisstæðir.
Tilgangur H.F.H. er að fá Tatu til
kennslu ásamt að stjórna hljómsveit
félagsins, en það eru fleiri sem hafa
áhuga á að nýta sér nærveru hans og
má þar nefna Félag Harmoníkuunn-
enda Norðfirði, sem hefur falast eftir
aðstoð hans. Þá er ákveðið að Tatu
haldi nokkra tónleika t.d. á Borgarfirði
eystra og að sjálfsögðu á Héraði. Einn-
ig er í bígerð að hann haldi tónleika í
Þingeyjarsýslu, í Reykjavík og jafnvel
á Vestfjörðum og fleiri stöðum. Búið er
að panta Tatu á sameiginlega árshátíð
F.H.U.R. og H.R. sem halda á í mars
og víst er að hann verður á árshátíð
Harmoníkufélags Héraðsbúa þann 8.
apríl n.k. Þeim sem áhuga hafa á að fá
Tatu til að koma fram á sínu félags-
svæði er bent á að hafa samband við
Hrein Halldórsson formann H.F.H.
Þ.Þ.
Aldrei er góð vísa of oft kveðin, og
hér kemur ein þeirra:
Ramnes Trekkspill Klubb
Óvænt heimsókn
Fyrir um ári síðan kom norskur
maður til mín og sá hjá mér nokkur
eintök af Harmonrkunni. Hann spurði
mig hvort ég kannaðist við Kjell Stær-
kerud sem er frammámaður í norska
landssambandinu og er vinur hans. Ég
sagðist kannast við nafnið en ekkert
meira. Þessi ágæti maður var á leið
vestur um haf, en átti erindi hér vegna
menningarmála og bjóst ég ekki við að
sjá hann eða heyra oftar. Hins vegar
brá svo við að í janúar s.l. birtist hann á
ný og með honum maður sem hann
kynnti og heitir Erik Lie. Erik þessi er
formaður Ramnes Trekkspill Klubb
sem er skammt frá Tönsberg í Suður-
Noregi. Sagði hann að félagamir í RTK
hafi gert víðreist og m.a. farið til
Bandaríkjanna. Næsta sumar ætlar
félagið til Austurríkis en hefur jafn-
framt hug á að heimsækja fsland, ferð-
ast um landið og spila þar sem því
verður við komið og helst í samvinnu
við íslensk harmoníkufélög. Gaf hann
mér snældu sem gerð var fyrir
nokkrum árum með leik félagsins, en
gat þess um leið að með þeim væru
nokkrir dansarar sem sýndu þjóðdansa
og í allt væru um 20 manns í ferðum
þeirra, spilarar og dansarar. Þá er er
bara að bíða og sjá hvort Ramnes
Trekkspill Klubb kemur, sem hugsan-
lega verður fyrir milligöngu S.Í.H.U.
Þ.Þ.
Á dansi lifað Gudda gat
og glensi bak við tjöldin.
Notaði vals í morgunmat
en marsúrka á kvöldin
Isleifur Gíslasonfrá Sauðárkróki.
18