Harmonikublaðið - 01.09.2007, Page 10

Fundarstjóri flutti munnlega tillögu um
að styrkja blaðið um kr. 50.000 - og
sagðist vona að hann yrði ekki
hálshöggvinn fyrir. Tillagan samþykkt
með allsherjar lófaklappi.
Hilmar Hjartarson^
Á haustráðstefnu S.Í.H.U. á Hellu þann
26. september 1992 var haldið áfram að
ræða uppkomandi landsmót. Þar kynnti
Jónas Þór Valaskjálf, Egilsstaði og H.F.H.
og er þar í fyrsta sinn getið í
fundargerðarbók S.Í.H.U. Jónas er
núverandi formaður. Á fundinum var
skýrt frá stofnun nefndar til að sjá um
undirbúning fimmta landsmóts
sambandsins. Hana skipuðu
Guttormur Sigfússon, Jónas Þór
Jóhannsson, Árni ísleifs og Hreinn
Halldórsson sem var kosinn
formaður nefndarinnar. Ýmislegt
fleira var rætt en greinilega var
landsmótið í nokkru aðalhlutverki.
Næsti aðalfundur S.Í.H.U. varr
haldinn í Valaskjálf á Egilsstöðum
þann 7. júlí 1993. Merkjamálinu varr
greinilega lokið þar sem búið er að
gera fána og barmmerki með nýju
merki sambandsins. Einnig var
mikið rifist um lagasetningar og
hvernig skyldi staðið að þeim. Eftir
spaugilegar kítur er Ásgeir S.
Sigurðsson kosinn formaður. Eftir
kosningu sagðistYngvarJóhannsson
vilja segja nokkur orð að lokum.
Hann þakkaði meðstjórnendum
sínum yrir gott samstarf og nýrri
stjórn alls hins besta. Sérstaklega
óskaði hann Ásgeiri til hamingju
með formannsembættið. Að lokum:
“Núna ætla ég að yfirgefa salinn, ég
er hvort sem er réttdræpur hvar sem í mig
næst.” Kallað fram úr sal (Gísli
Brynjólfsson) “Þú verður skotinn á
tröppunum.” Ásgeir þakkaði Yngva fyrir
góð störf í þágu Sambandsins.” 7
Einhverra hluta vegna er ekkert getið
um landsmótið á Egilsstöðum í
fundargerðarbók, nema eftirá, þar sem
það landsmót er sagt hafa tekist vel.
Meira er í fundargerðarbók um deilur en
um samkomulag frá því upp úr 1991. En
það er á margan hátt túlkunaratriði.
Á aðalfundi S.Í.H.U. þann 20. júni 1996
að Laugalandi í Holtum var enn kosin ný
stjórn þar sem Ásgeir Sigurðsson gaf
ekki kost á sér áfram í embætti formanns.
Nýr formaður, Sigrún Bjarnadóttir hlaut
einróma kosningu.
Segja má að upp frá þessum árum
sé lítið sem ekkert skýrt frá
10
iandsmótum nema skipulagningu þeirra
en fundargerðir snúist um tæknileg atriði
eins og félagsgjöld og mætingu en þó er
athyglisvert að skoða umræður um það
hvernig hljóðfærið sem allt snýst um
skuli kallað. Niðurstaðan varð eftir
nokkurtþófaðkallahljóðfæriðharmoniku
en gælunefna það nikku. Þar með er það
komið á hreint.
Síðustu fundargerðir félagsins lúta þó
nokkuð að sömu áhyggjum og voru
tilgreindar í upphafi þessarar greinar, að
framtfð harmónikuleiks á íslandi og hvort
að ungir tónlistarmenn geti hugsað sér
að spila á hljóðfæri sem ýmsum þykir
hallærislegt gamalmennahljóðfæri.
Komið þið sælir hlustendur
góðir og verið velkomin
í Harmoníkuþátt
Eftirfarandi brotum úr har-
moníkuþætti þeirra Jóhanns Sig-
urössonar og Einars Guömunds-
sonar á Akureyri náði cg upp á
band og þcgar betur var að gáð
reyndist þáttur þessi hinn sérstæð-
asti. Þetta var þegar cnn voru al-
vöru harmonikuþættir i Rikisút-
varpinu.
Þætti þcssum var útvarpað 11.
júlí 1990 og talar Jóhann við þrjú
ungmenni sem höfðu verið fimm
ár í harmonikunámi við Tónlistar-
skóla Húsavikur. öll tóku þau i
nikkuna, cn fcngu siðan að vclja
óskalag.
Ekki virðist annað að sjá en Sig-
mund Dehli falli ungdómnum vel i
gcð því öll völdu lög leikin af
Hljómsveit hans, og kannski var
það einmitt sú staðreynd sem kom
skemmtilcga á óvarL
Fyrst talaði Jóhann við Aðal-
hciði Huld Ólafsdóttir, hún lék
eitt lag og óskalagiö var „Kara pá
tur“ eftir Sigmund Dehli.
Siðan Halldór Bjarki Einars-
son, hann lék tvö lög, og óskalag
„Dora Masurka“ eftir Pictro
Deira
Að lokum Jörundur Hartmann
Þórarinsson ellefu ára lék þrjú lög
og valdi scm óskalag „Vals fra
Sogn“ (Hafslovalsen) eftir Edvard
Veum.
Skólastjóri og kennari Tónlist-
arskólans á Húsavík Árni Sigur-
bjarnarson kom einnig í þáttinn
með nemendum sinum. Hann
sagði að undanfarna vetur hafi
15—20 nemendur verið að læra á
harmoniku við skólann, siðastlið-
inn vctur.
Árni var spurður hvað honum
fyndist almcnnt mcð áhuga á
nikkunni sem hljóðfæri. Hann
svaraði þvi til að ekkert væri und-
an þvi að kvarta, áhuginn væri
ágætur almennt og vinsælt hjá
krökkum, cnnfremur að harmon-
íkan ætti vonandi eftir að breiðast
meir út, hún mætti koma inn i
fleiri tónlistarskóla, það er reynd-
ar að gcrast, ég vona að það haldi
áfrm sagði Árni i lokin.
Viðtöl scm slik eru vist liðin
undir lok með breittu formi Rikis-
útvarpsins á þáttunum, því miður.
H.H.
Harmonikan. 5. árgangur 1990 - 1991. Bls 11
Reyndar hefur þessi spurning verið
undirliggjandi í fundargerðum allt frá því
á fyrsta áratug sambandsins. Ekki allra
fyrstu árunum þar sem spilagleði þeirra
sem standa að sambandinu skín í gegn
um fundargerðir sem eru langt frá því að
vera formlegar en eru meira eins og lýsing
á starfi sem fer fram öllum til mikillar
hamingju. Nokkur gullkorn má finna í
fundargerðum seinni tíma svo sem frá
stjórnarfundi S.Í.H.U. sem haldinn var í
Varmahlíð þann 25. september 1999. Þar
berst félagagjaldið í tal:
Nú lá fyrir að ákveða félagagjald og
stakk gjaldkeri upp á kr. 5000.- og Jóhann
Sigurðsson stakk upp á 7.500.- Gísli
Brynjólfsson sagðist styðja kr. 5000.- en
6 Hilmar Hjartarson. Haustrádstefna S.f.H.U á ísafirdi 21.9.1991.
Fundargerbabók S.f.H.U. frá 1981 - 2006.
7 Gunnar Gauti Gunnarsson. AdalfundurS.Í.H.U. 1. júlíi993,
haldinn í Valaskjálfá Egilsstödum. Fundargerdabók S.Í.H.U. frá
1981 - 2006. (ps. fundurinn var tekinn upp á segulband.)
8 ÓTh. Ólafsson. Stjórnarfundur 25.9.1999 í Varmahlíb.
Fundargerbabók S.Í.H.U. frá 1981 - 2006.
spáði því að gjaldið það ætti eftir að fara
fyrir brjóstið á félögum sínum í
Vestmannaeyjum. Sigurður Indriðason
taldi að alltaf ætti að bjóða Gísla á fundi
SÍHU - jafnvel sem skemmtiatriði.6 7 8
Sfðasta fundargerð S.Í.H.U. frá því 30.
september 2006 af fundi sem haldinn var
á Hótel Örk í Hveragerði, snýr mikið að
framtíðinni og að því hvernig hægt sé að
kynna harmonikuna fyrir ungdómnum á
25 ára afmæli félagsins. Meðal annars
var rætt hvort ætti að halda ung-
mennafélagsmót árlega. Jónas Þór,
núverandi formaður bað fólk að hugsa
það vel hvort það vildi að stjórnin sæi
alfarið um unglingalandsmótin ogfélögin
kæmu þar hvergi nærri. Meiri nútíma-
væðing barst í tal á þessum fundi svo
sem eins og að nýta internetið og
heimasíðu félagsins.
Almennt virðast sömu áhyggjurnar
ganga aftur frá upphafi samtakanna
en þrátt fyrir þær hefur þessum
samtökum farnast vel síðastliðin 25
ár og þegar spjallað er við meistara á
borð við Karl Jónatansson og Ásgeir
Sigurðsson má heyra neistann sem
varð til þess að sambandið var
stofnað.
í Harmonikublaðinu, 14. árgangi
1999 - 2000 var lítil grein með
myndum sem vakti von um framhald
og virkilega rfmaði við orð Ásgeirs
hér í fyrstu:
í samtali við Karl Jónatansson þann
23. ágúst síðastliðinn, lýsti hann
áhyggjum af þvf að ungdóminn
langaði ekki að spila á harmoniku en
samt væru fjölmargir tónlistarmenn
hér og hvar sem léku á þetta
margslungna ogyndislega hljóðfæri.
Þetta eru á margan hátt áhyggjur þeirra
sem hafa tekið þátt í uppbyggingu og sjá
kannski ekki áhugann sem er hugsanlega
þar sem hans er iðulega síst að leita.
Framtíðin er hjá ungum harmoniku-
leikurum. Framtíðin blasir við í þeirri
starfsemi sem hefur átt sér stað
síðastliðin 25 ár og sfðast en ekki síst er
framtíð harmonikuleiksins í höndum
S.Í.H.U. og þeirrar spilagleði sem
einkenndi upphaf sambandsins og er
nauðsynlegtaðhaldavið. Ýmsarástæður
fyrir áhugaleysi ungdómsins hafa komið
fram í fundargerðum og þar á meðal
lagaval. Samt virðist sem svo að ýmsir
kennarar og harmonikuleikarar hafi náð
að glæða neista ungra nemenda fyrir
lagahöfundum sem hafa þótt klassískir
meðal harmonikuunnenda og þannig
hugsanlega tengt saman kynslóðir.
Að lokum þarf að minnast á
blaðaútgáfuna sem hefur auðvitað verið
brokkgeng. Á síðustu árum hefur verið