Fréttir - Eyjafréttir - 07.02.2008, Blaðsíða 9

Fréttir / Fimmtudagur 7. febrúar 2008
9
Nauðsynlegt að endurmennta sig
-segir Sigrún Óskarsdóttir sem nýlokið hefur námi fyrir sjúkraliða í öldrunarhjúkrun
SIGRÚN telur nauðsynlegt fyrir alla sem hafa unnið lengi á sama stað að breyta til og endurmennta sig.
Sigrún Óskarsdóttir hafði starfað
sem sjúkraliði á Hraunbúðum,
dvalarheimili fyrir aldraða, í tíu ár
þegar hún ákvað að leggja á sig enn
frekara nám fyrir sjúkraliða í öldr-
unarhjúkrun. Það var því spennandi
að spyrja hana um námið og starfíð
sem hún hefur ákveðið að helga
starfskrafta sína.
„Eg var búin að vinna í sex eða
sjö ár á Hraunbúðum þegar ég
dreif mig í sjúkraliðanám," segir
Sigrún þegar hún var spurð út í
námið og starfið.
„Ég stundaði námið með vinnu
við Framhaldsskólann og hafði
unnið í tíu ár sem sjúkraliði þegar
ég ákvað að fara í sémám fyrir
sjúkraliða í öldmnarhjúkrun.
Námið fer fram í Ármúlaskóla í
Reykjavík og tekur eitt ár, ég byrj-
aði í janúar 2007 og lauk náminu í
desember. Þetta em 43 einingar og
mest bóklegt og frekar strembið
nám því þær fáu sem ætluðu að
vinna með skólanum hættu því
fljótlega og ein gafst upp á náminu.
Nú er farið að kenna þetta í fjar-
námi en þá tekur námið tvö ár.
Nauðsynlegt að breyta til
Hvernig datt þér í hug að fara í
frekara nám?
„Ég tel nauðsynlegt fyrir alla sem
hafa unnið lengi á sama stað að
breyta til og endurmennta sig. Ég
sótti um launað leyfi í 60% starfs-
hlutfalli, eins og ég átti rétt á að
sækja um samkvæmt kjarasamningi
SIFI. Ég fékk þau svör frá Vest-
mannaeyjabæ að það væri ekki
hægt að verða við því m.a. vegna
fordæmis sem það skapaði. Við
vorum 15 sem vomm í þessu námi
og flestar frá höfuðborgarsvæðinu.
Þær voru allar á launum nema ég
og ein önnur sem vildi ekki skuld-
binda sig til að vinna á sama vinnu-
stað og sótti þar af leiðandi ekki
um launað leyfi,“ segir Sigrún sem
er komin aftur til starfa á Hraun-
búðum.
„Ég er byrjuð að vinna aftur en á
eftir að fá svar um það hvort ég fæ
aukna ábyrgð í starfi, þannig að
námið nýtist. En það kemur fljót-
lega í ljós, en í náminu fólst m.a.
kennsla í stjórnun, hjúkrun og
kennslufræði. Námið er mjög
faglegt og byggt upp til að nýta
sjúkraliða betur vegna þess að það
vantar víða hjúkrunarfræðinga inn
á öldmnardeildir.
Námið kemur til með að nýtast
mér í starfi en það er eins með allt
sem maður lærir, maður þarf þjálf-
un. Ég get alveg mælt með þessu
námi og ég veit að nefnd hjá Land-
læknisembættinu er að fara yfir
þessi mál og vilji er til þess að fela
sjúkraliðum aukna ábyrgð að sér-
námi loknu. I framhaldinu verður
svo boðið upp á nám í geðhjúkrun
fyrir sjúkraliða og diplómanám við
Háskóla íslands er á döfinni.
Sjúkraliðanám er talsvert styttra á
hinum Norðurlöndunum og þar
bera sjúkraliðar meiri ábyrgð.
Námið er metið ef fólk vill halda
áfram og ef ég færi t.d. til
Danmerkur þyrfti ég ekki nema eitt
ár til að öðlast hjúkrunarfræðirétt-
indi þar sem ég hef lokið sémámi
og sjúkraliðanámi.“
Tungumálaerfiðleikar á
Droplaugarstöðum
Sigrún segir að starfið sé skemmti-
legt ef vinnuálagið er ekki allt of
mikið. „Það er mikilvægt að geta
sinnt fólki á öldrunarstofnun vel,
bæði líkamlega og andlega. Hjúkr-
unarforstjóri Hraunbúða hefur alltaf
lagt mikla áherslu á góða umönnun
fyrir okkar skjólstæðinga og það er
auðvitað það sem skiptir öllu
máli.“
Er mikill munur á starfi sjúkraliða á
sjúkrahúsi eða á öldrunarstofnun?
„Já, það er talsvert öðruvísi að
vinna á sjúkrahúsi því þar eru
bráðainnlagnir og annars konar
starfsemi. Aftur á móti fjölgar
öldruðum mikið á sjúkrahúsum. Á
öldrunarstofnunum þurfa flestir
heimilismannanna hjúkrun en
stofnunin er líka heimili þeirra,"
segir Sigrún og er spurð hvort
starfsfólk myndi ekki mikil tengsl
við vistmenn sem þeir sinna jafnvel
árum saman.
„Jú, ósjálfrátt fer manni að þykja
vænt um fólkið enda sinnir maður
mörgum þeirra árum saman. Það
er líka ánægjulegt þegar fólkið
fagnar manni hvort heldur er eftir
stutta eða langa fjarveru. Maður
gerir sitt besta og upp til hópa er
gott starfsfólk sem vinnur aðhlynn-
ingarstörf."
Sigrún var í starfsnámi á Drop-
laugarstöðum í fyrrasumar og segir
það hafa verið sérstætt þar sem
mikið sé um útlendinga í um-
önnunarstörfum. „Þarna var indælt
og duglegt starfsfólk en tungumála-
erfiðleikar voru miklir. Við verðum
að vera í góðu sambandi við skjól-
stæðinga á öldrunarstofnunum, þeir
heyra oft illa og sumum gengur illa
að tjá sig. Það er því mjög slæmt
þegar aldraðir skilja ekki starfsfólk-
ið og það ekki skjólstæðingana.
Vinnan lendir þá meira á íslend-
ingunum inni á deildum en því
miður er flótti úr sjúkraliðastéttinni
og þar skipta launin og vinnuálagið
miklu og þar af leiðandi eru margir
komnir í önnur störf. Sem betur fer
höfum við ekki glímt við tungu-
málaerfiðleika svipaða þessum hér
í Vestmannaeyjum og við erum
með góða öldrunarþjónustu, “ sagði
Sigrún og bætti þvf við að auðvitað
mæti alltaf gera betur.
Kaffisopi og spjall oft dýr-
mætara og mikilvægara
en blóðþrýstingsmæling
-segir Hjördís Kristinsdóttir, sem m.a. sinnir
heimahjúkrun
Hjördís Kristinsdóttir hefur starfað
sem sjúkraliði í 28 ár eða frá því
hún útskrifaðist frá Sjúkraliðaskóla
íslands,l. febrúar 1980. Hún hefur
bæði starfað sem sjúkraliði inni á
deildum sjúkrahússins og á heilsu-
gæslunni en síðast ekki síst hefur
hún unnið við heimahjúkrun úti í
bæ.
Það er því forvitnilegt að vita um
hennar viðhorf til starfsins en hún
fluttist hingað sumarið eftir að hún
útskrifaðist sem sjúkraliði og hefur
starfað nær linnulaust við Heil-
brigðisstofnun Vestmannaeyja
síðan.
„Mér finnst þetta mjög skemmtilegt
starf og mér hefur alltaf þótt gaman
í vinnunni. Starfið byggist mikið á
samskiptum við annað fólk og
maður lærir svo mikið," segir Hjör-
dís en hún er nú í 100% starfi við
Heilsugæslustöð Vestmannaeyja.
„Heimahjúkrunin er mjög áhuga-
verður starfsvettvangur. Þjónustan
nær til allra aldurshópa þótt megin-
þorri skjólstæðinga sé kominn af
léttasta skeiði. í heimsóknum okkar
til eldri borgaranna, fer maður oft
inn í gamla tímann þar sem sögur
og sagnir um löngu liðna merki-
lega atburði eru rifjaðar upp.Þá er
ekki síður fróðlegt að heyra af
aflögðum búskaparháttum og
almennu atlæti fólks fyrr á tímum.
Við sem erum við heimahjúkrun
erum í rauninni að sinna félagsráð-
gjöf og sálgæslu því það er afar
mikilvægt að sinna andlega þætt-
inum rétt eins og hinum líkamlega.
Kaffisopi og spjall er oft dýrmætara
og mikilvægara en blóðþrýstings-
mæling.
Það eru dæmi um að við erum í
sumum tilfellum eina fólkið sem
kemur inn á heimili skjólstæðinga
okkar. Við erum komin með
heimahjúkrun alla daga vikunnar
þótt enn sé ekki komið á vakta-
kerfi, en búast má við að því verði
komið á í framtíðinni.
Hjördís segir að tveir sjúkraliðar
starfi við heimahjúkrun en þær
vinna líka báðar inni á heilsu-
gæslunni. „Ég er að vinna á skipti-
stofunni þar sem við erum að taka
hjartalínurit, sinna sáraskiptum,
heymarmælingum og spírómetríu.
Heimahjúkrunin er samt minn
heimavöllur og hefur gefið mér svo
mikið og þroskað mig,“ segir
Hjördís og það leynir sér ekki að
hún ber hag skjólstæðinga sinna
fyrir brjósti.
„Ég sé fyrir mér heimahjúkrunar-
teymi sem starfar saman við hjúkr-
un og aðhlynningu. Heimahjúkrun
á eftir að aukast þar sem aldraðir
kjósa að búa heima eins lengi og
kostur er. Það þýðir spamað fyrir
ríkið og þetta er það sem koma
skal. Við erum ekki undirskilin þvf
í Vestmannaeyjum. Öldruðum er að
fjölga og á eftir að fjölga í okkar
samfélagi og við þurfum að skoða
þetta í heildrænni mynd. Það þyrfti
að vera meiri samvinna milli bæjar
og ríkis. Heimilaþjónustan, föndrið,
baðið og heimilishjálpin hjá
bænum og heimahjúkrun hjá ríkinu,
ég vildi sjá þessa pakka saman. Það
er auðvitað spurning hver á að
borga þessa samræmingu en ég
vildi sjá miðstöð heimahjúkrunar
og aðhlynningar, “ segir Hjördís og
bætir því við að það sé hægt að
gera mjög margt skemmtilegt í
HJÖRDÍS: Þetta eru peningar og pólitík. Hins vegar gerast góðir hlut-
ir hægt en takmarkið hlýtur að vera fyrirhyggja og að búa öldruðum
áhyggjulaust ævikvöld.
þessum geira. „Þetta eru peningar vera fyrirhyggja og að búa
og pólitík. Hins vegar gerast góðir öldruðum áhyggjulaust ævikvöld.“
hlutir hægt en takmarkið hlýtur að