Fréttir - Eyjafréttir - 27.02.2008, Blaðsíða 12
12
Fréttir / Fimmtudagur 28. febrúar 2008
Verðum að komast
-Og tryggja það að við missum ekki fram hjá okkur verðmætin, sagði sjávarútvegsráðherra á
verið að jarða þá atvinnugrein sem ég hef stundað í 30 ár og ætlaði mér að stunda áfram. Þa
s
uppalinn í, sagði skipstjórinn á Alsey sem var heitt í hamsi
Samantekt
Ómar Garðarsson
omar@ eyjafrettir.. is
Milli 50 og sextíu manns mættu á
fund Einars Kr. Guðfinnssonar,
sjávarútvegsráðheiTa, í Veslmanna-
eyjum á mánudaginn. Þarna voru
mættir m.a. útgerðarmenn, skip-
stjórar og sjómenn og var skotið
föstum skotum. Einn skipstjórinn
sagði að verið væri að jarða loðnu-
veiðar og presturinn væri Einar Kr.
Guðfmnsson. Sú ákvörðun Hafró,
að senda skip sín til hafnar um
miðja síðustu viku, var harðlega
gagnrýnd því hver dagur er dýr.
Kom fram að bara í Vestmanna-
eyjum er framleitt fyrir 60 til 100
milljónir króna á dag meðan á
loðnuvertíð stendur. Verðmæti
loðnuafurða var 3,3 milljarðar í
Eyjum í síðasta ári það er því ekki
lítið í húfi því heildarvelta í sjávar-
útvegi í Eyjum var 13 til 14 millj-
arðar á árinu. Einar svaraði fullum
hálsi og sagði að miðin hefðu verið
vöktuð allan tímann og aldrei hefði
meiri peningum og tíma verið varið
í lóðnuleit en einmitt í ár. Einnig var
talsverður hiti í mönnum þegar rætt
var um mismunandi niðurstöður
fiskifræðinga og skipsljóra. A því
sem kemur fram á mælitækjum er
munurinn allt að tuttugufaldur.
Snertir alla íbúa Vest-
mannaeyja
Elliði Vignisson, bæjarstjóri, sem
stýrði fundinum, sagði að loðnu-
brestur snerti alla íbúa í Vestmanna-
eyjum, sem voru þann I. desember
sl. 4044. Sagði Elliði að því mætti
eiga von á hressilegum fundi. Varð
honum að ósk sinni.
Einar Kr. Guðfinnsson, landbún-
aðarráðherra, sagðist því miður vera
boðberi illra tíðinda en hann sagðist
geta fullyrt að það væri fullur vilji
stjórnmálamanna og vísindamanna
að standa vel að verki. Benti hann
m.a. á fjölgun leitardaga hjá rann-
sóknaskipum Hafrannsóknastofn-
unar. Einnig kom hann inn á að nú
eru tveir reyndir loðnuskipstjórar,
Guðmundur Sveinbjörnsson og Jón
Eyfjörð, um borð í Árna Friðriks-
syni sem leitar loðnu austur með
Suðurlandi. „Það er okkar ásetning-
ur að gera eins vel og hægt er í þess-
um efnum. Hafrannsóknastofnum
hefur átt nokkra samráðsfundi með
hagsmunaaðilum til að fara yfir
þessi mál. Síðast á föstudaginn þar
sem gera átti upp þessa ákvörðun
mína að stöðva loðnuveiðarnar sem
tók gildi um hádegi á fimmtudag,"
sagði Einar.
Hann kom inn á gagnrýni um að of
nærri væri gengið loðnustofninum
en 400 þúsund tonna reglan sem
notast hefur við í áratugi hafi sannað
sig og gefið af sér veiði upp á allt
700 þúsund til milljón tonn á ári.
„Þessi regla er alveg óumdeild hvort
sem þessi tala þarf að vera hærri eða
lægri.“
Einar kvaðst vonast til þess að
menn kæmust að sameiginlegri
niðurstöðu og vonandi fyndist meira
magn þannig að hægt væri að gefa
út meiri kvóta. „Ég geri mér fylli-
lega grein fyrir mikilvægi loðnunnar
fyrir Vestmannaeyjar og þýðingu
hennar fyrir samfélagið í heild. Og
ef við getum ekki fundið hana, veitt
og nýtt núna verður hún ekki nýtt.
Þetta er boðskapur minn núna en ég
er ekki með neinn loðnukvóta í
vasanum. Ég kem hingað með opinn
hug til að ræða þessi mál því ég veit
hvar eldurinn brennur heitast."
HLUTI fundargesta á Kaffi Kró á mánudaginn.
Einar: Geri mér fyllilega grcini
fyrir mikilvægi loðnunnar fyrir
Vestmannaeyjar og þýðingu
hennar fyrir samfélagið í heild.
Jarðarför þar sem prestur-
inn er Einar Kr.
Ólafi Einarssyni, skipstjóra á Álsey
VE, var heitt í hamsi þegar hann tók
til máls. Sagði hann nauðsynlegt
fyrir Einar að kynnast því hvernig
því fólki líður sem hefur afkomu
sína af loðnunni. Byrjaði hann á að
nefna veiðar Norðmanna sem hann
sagði að Einar hefði framlengt um
einn sólarhring og fjölgað skipum
þeirra úr 25 í 40. Það hefði gefið
Norðmönnum um 14.000 tonn en
ráðherra greip inn í og sagði það
hefðu verið tæp 6000 tonn. Ólafur
ítrekaði að melduð hefðu verið
14.000 tonn eftir þennan sólarhring.
„Helminginn af þessum afla, um
7000 tonn, hafa skip með einkennis-
stafina VE borið af loðnu til Vest-
mannaeyja það sem af er vertíð-
inni,“ sagði Ólafur sem næst beindi
orðum sínum beint til Einars.
„Einar, mér fannst þú með lítið
hjarta þegar þú fórst að fullu eftir
ráðleggingum Hafró um niðurskurð
á þorskinum en nú virðist það hafa
Ólafur: Þegar við erum reittir til
reiði hér í Eyjum eigum við það
til að svara að sjómannasið
stækkað einhverja ögn því eins og
þú veist, þegar við erum reittir til
reiði hér í Eyjum eigum við það til
að svara að sjómannasið," sagði
Ólafur og kom næst inn á þá til-
fmningu sína þegar hann daginn
áður, sunnudag, var á heimleið með
aðeins 400 tonna skammt af loðnu í
sól og blíðu.
„Rennisléttur sjór eins langt og
augað eygði og ég mátti aðeins
veiða skitin 400 tonn. Á leiðinni í
land leið mér eins og ég væri að fara
í jarðarför. Það var verið að jarða þá
atvinnugrein sem ég hef stundað í
30 ár og ætlaði mér að stunda áfram.
Það var verið að jarða þá atvinnu-
grein sem er lífæð í því byggðarlagi
sem ég er fæddur og uppalinn í. Og
hver jarðsöng? Það var séra Einar
Kristinn Guðfinnsson. Hann var
einn í athöfninni því meðhjálparinn,
Árni Friðriksson, sá sér ekki fært að
mæta.“
Og áfram hélt Ólafur: „Ég ætla að
taka mér í munn orð hins ágæta
útgerðarstjóra Samherja, Kristins
Vilhelmssonar þegar þetta var rætt á
fundi: -Það er stórbruni í gangi,
slökkviliðið í kaffi, þegar kaffið er
búið ætla þeir að taka helgina í
rauðvínið,“ sagði Ólafur og vísaði
til þess að hafrannsóknaskipin fóru
loks út um hádegi á sunnudag eftir
að hafa legið í Reykjavík í fjóra
daga.
„Þeir eru loks komnir af stað til að
slökkva í glæðunum. Við verðum
að vona að þeir nái einhverjum
tonnum áður en hann brælir en það
er hart að ráðast ekki á eldinn þegar
logar mest. Það væri búið að reka
slökkviliðsstjórann en hann er hér
og heitir Einar Kristinn Guðfinns-
son. Við skulum átta okkur á því,“
sagði Ólafur að lokum.
Virðulegur prestur og
slökkviliðsstjóri
„Það verður að teljast virðulegt að
vera bæði slökkviliðsstjóri og
prestur," sagði Einar og var greini-
legt að honum var ekki skemmt þó
hann slægi á létta strengi. „En það
hefur verið full alvara hjá okkur,
Ólafur, að leita að loðnunni. Það má
eflaust gagnrýna ýmislegt en ekki
það að það haft ekki verið fullur vilji
af hálfu stjómvalda að sinna loðnu-
leitinni. Ég hef lagt mig fram um
það og fiskifræðingamir hafa fullan
hug á að ftnna loðnuna og af hverju
ættu þeir ekki að hafa áhuga á því ef
hún er til staðar?“
Um Norðmennina sagði Einar að
veiðum þeirra hefði átt að ljúka á
miðnætti 14. febrúar. „Ég tók þá
ákvörðun að leyfa þeim að veiða
áfram í einn sólarhring vegna þeirra
sérstöku aðstæðna sem þá voru ríkj-
andi. Og veiðin þann 15. var 5800
tonn, ég fengið upplýsingar um það.
Þessi viðbrögð sýna að við erum í
kröppum dansi og ég get vel skilið
að menn séu pirraðir vegna Norð-
mannanna. Ákvörðun mín var ekki
röng og ég iðrast þess ekki að hafa
tekið hana. Þetta er ekki stóra málið
heldur það að við erum að leita að
loðnu og setjum allan okkar kraft í
það.“
Einar sagði að nú hefði komið fram
gagnrýni á mælingar Hafró og eftir
því sem hann vissi best hefðu menn
þar á bæ tekið þeim vel. „Ég hef
alltaf litið svo á að það sé verkefni
sjómanna, útgerðarmanna, vísinda-
manna og stjórnmálamanna að
komast að hinu sanna og tryggja það
að við missum ekki fram hjá okkur
verðmætin ef þau eru til staðar. Það
getur ekki verið að nokkur í þessu
þjóðfélagi vilji að við missum út úr
höndunum tíu eða tólf milljarða ef
möguleikar eru á að búa þá til. Það
er okkar sameiginlega verkefni."
Hagsmunaárekstur?
Aftur var komið að þætti Ólafs
Einarssonar sem vildi fá að vita
hvort ráðherrann ætlaði að beita sér
fyrir auknum síldarkvóta á næsta
fiskveiðiári vegna stöðunnar í loðn-
unni. „Og getur það verið að hvorki
þú eða Hafró hafið þorað að leyfa
veiðar á meira en 200 þúsund tonn-
um vegna þrýstings frá þeim sem
hafa hag af þorskveiðum?" spurði
Ólafur.
Einar kannaðist við að hafa fengið
harða gagnrýni á loðnuveiðarnar,
m.a. frá þeim sem veiða og verka
þorsk en það hefði engin áhrif haft á
sig. „Þið hljótið að hafa heyrt þau
rök að skera hafi orðið niður þorsk-
inn af því búið væri að veiða alltof
mikið af loðnu. Ég hef haldið því
fram að 400 þúsund tonna reglan
hafi staðist og hef miðað við það.“
Um síldina sagði Einar að hann
hefði farið fram úr tillögum fiski-
fræðinga í síldinni síðasta haust.
Þeir hafi lagt til 130 þúsund tonn en
hann leyfði 150 þúsund tonn. „Sýni
mælingar að hægt sé auka síldar-
kvótann stendur ekki á mér að leyfa
það.“
Bergur Páll Kristinsson, formaður
Skipstjóra- og stýrimannafélagsins
Verðandi, sagði að haustið 2004
hefði hann verið á fundi með
Þorsteini Sigurðssyni, loðnusér-
fræðingi sem hafði verið mánuð í
loðnuleit án þess að finna nokkuð.
„í janúar 2005 fannst engin loðna