Fréttir - Eyjafréttir - 19.06.2008, Blaðsíða 10
10
Fréttir / Fimmtudagur 19. júní 2008
Ragnar Guðmundsson ræðir við Anton, Júlíus, Guðlaug og Jóhannes fyrir 50 ára afmælið 1988
Sveinn Ársælsson varð íslandsmeistari 1957 og Lárus vann í 1. flokki.
Frá bæjakeppni milli Reykjavíkur og Vestmannnaeyja í kringum 1960.
Frá hjóna- og parakeppni á Sæfjallsvellinum. Oddný og Jagga.
Goll'kliibbur Vestmannaeyja heldur á þessu
ári upp á 70 ára afmæli sitt. Klúbburinn var
stofnaður í desember 1938 og er þriðji elsti
golfklúbbur á Islandi. Golfklúbbarnir í
Reykjavík og á Akureyri eru nokkrum árum
eldri.
Upphafið að stofnun klúbbsins má rekja til
þess að árið 1937 kom hingað til sumardvalar
íslenskur skipstjóri, Magnús Magnússon, sem
búsettur var í Boston í Bandaríkjunum. Hann
var svili Þórhalls Gunnlaugssonar, sím-
stöðvarstjóra í Eyjum og bjó á heimili hans.
Magnús hafði komist í kynni við golfíþróttina
í Bandaríkjunum og hafði golfsettið sitt með
sér hingað. Fór hann nú að sýna Þórhalli,
svila sínum, hvemig nota ætti kylfurnar og
um haustið þegar hann fór héðan, gaf hann
Þórhalli tækin.
Þórhallur hélt áfram að æfa sig með
tækjunum og fékk nokkra kunningja sína
með sér, þá bræður Axel og Olaf Halldórs-
syni og Georg Gíslason. Síðar bættust svo
fleiri í hópinn og endaði með því að þeir
ákváðu að stofna klúbb.
Saga klúbbsins í 70 ár
í tilefni þessara tímamóta hjá Golfklúbbi
Vestmannaeyja, tók stjóm klúbbsins þá
ákvörðun fyrir rúmum tveimur árum að
kanna hvort unnt væri að rita sögu klúbbsins
frá upphafi og gefa það rit út á afmælisárinu.
Var sett á stofn ritnefnd, skipuð þeim Helga
Bragasyni, formanni klúbbsins, Sigurgeir
Jónssyni, Gunnari K. Gunnarssyni og
Kristjáni G. Ólafssyni. Sýndist nefndinni
sem nokkuð óvinnandi vegur væri að skrá
sögu klúbbsins þar sem talsvert af gögnum
frá fyrstu ámm hans hefði glatast, svo sem
fundargerðabækur og kappleikjabækur. En
við nánari eftirgrennslan fundust þau gögn
flestöll. Stjórn klúbbsins komst að sam-
komulagi við Sigurgeir að hann tæki að sér
Golfklúbbur Vestmannaeyja fa
holum í 18 og
að skrifa sögu klúbbsins og hófst hann handa
við það verk sumarið 2006. Þeirri vinnu lauk
nú í vetur og verður bókin formlega kynnt og
afhent á laugardag í afmælishófi klúbbsins.
„Þetta var töluvert meiri vinna en ég hafði
gert mér í hugarlund," segir Sigurgeir.
„Reyndar var nokkuð þægilegt að vinna
fyrrihlutann, árin frá byrjun og fram undir
1980. Menn hafa verið mjög samviskusamir
með að halda hlutum til haga, svo sem móta-
haldi og öðru sem var að gerast í klúbbnum á
þessum fyrstu árum. En vandamálin byrjuðu
þegar ég fór að glugga í starfsemina eftir
1980. Fram til þess höfðu menn handskrifað
allt, úrslit í mótum og þess háttar. En þama
er tölvuöldin að taka við og mönnum finnst
greinilega óþarfi að vera að handskrifa eitt-
hvað sem hægt er að geyma í tölvu. Reyndin
er hins vegar sú, eins og flestir kannast við,
að það sem sett var inn í tölvur á þessum
tíma, er nú týnt og tröllum geftð, tölvumar
sjálfar löngu ónýtar og hafi einhver gögn
varðveist á kassettum þá er vitavonlaust að ná
þeim þaðan, allt önnur tækni núna notuð.“
íþrótt eða tómstundagaman
snobbaðra karla?
Sigurgeir segir að fólk kannist sjálfsagt við
svipuð dæmi, t.d. þegar verið var að taka upp
á segulbandsspólurnar fyrrum. „Eflaust eiga
einhverjir slíkar spólur frá gamalli tíð, vanda-
málið er bara það að í dag eru ekki til tæki til
að spila þær spólur,“ segir hann.
Hér áður fyrr var lítið sem ekkert fjallað um
golfíþróttina í bæjarblöðunum, enda voru þau
þá frekar pólitískur vettvangur en frétta-
miðlar. Þá var sú skoðun lengi vel við lýði
að golfið væri ekki íþrótt heldur tómstunda-
gaman gamalla, snobbaðra karla. Því er það
ekki fyrr en langt er liðið á síðustu öld, sem
eitthvað er farið að fjalla um golf í bæjar-
blöðunum. Sigurgeir segir að t.a.m. haft
hann flett í gegnum alla árgangana af Fréttum
síðustu tvo áratugina og fengið þaðan heim-
ildir sem ekki séu til annars staðar. „Og það
merkilega er,“ segir hann. „Tölvukerfið sem
Golfsambandið notast við í dag, er nú ekki
merkilegra en það að einungis er hægt að sjá
árangur úr einstaklingskeppnum. Ef tveir
keppa saman í liði, eins og er t.d. algengt í
svonefndum Texas Scramble mótum, nú eða
ef fjórir eru saman í sveit, þá er ekki neitt
skráð um þann árangur í tölvukerfmu. Þetta
er mikill galli sem ég hef bent stjóm GSI á
að verði að ráða bót á, ætli þeir ekki að tapa
mikilvægum upplýsingum úr mótahaldi
klúbbanna," segir Sigurgeir.
Aðsókn eykst þegar afreks-
menn koma fram
En hverjir skyldu vera að hans mati, hápunkt-
amir í starfi klúbbsins á þessum 70 ámm?
Sigurgeir segir að upphaftð skipi þar stóran
sess. „Stofnendurnir eru 37 talsins og ætli
það sé ekki svona helmingur þeirra sem er
virkur í starfmu, svipað og er uppi á teningn-
um í svo mörgum félögum enn í dag. Það
eru mikið sömu nöfnin sem koma fyrir, blað-
sjðu eftir blaðsíðu og skipa stjórn og nefndir.
Út af fyrir sig er það kraftaverk að þessu liði
skyldi takast að halda klúbbnum lifandi á
þessum árum, ekki síst þar sem margir höfðu
horn í síðu þeirra og fundu klúbbnum allt til
foráttu."
Baráttan fyrir því að klúbburinn eignaðist
land undir starfsemina er líka veigamikill
þáttur í sögunni, að sögn Sigurgeirs. „Þar
kemur fram að ákveðnir aðilar vom hreinlega
hatursmenn klúbbsins eða kannski réttara
sagt forsvarsmanna hans. Þar blönduðust
deilur milli ættarvelda inn í málið og tog-
streita milli þjóðhátíðarhalds og golfleiks,
meðan völlurinn var enn í sjálfum dalnum.
I dag heyrir slíkt nánast sögunni til.“
Svo er líka eftirtektarvert að aðsókn í
klúbbinn virðist jafnan aukast þegar ein-
hverjir afreksmenn koma fram. „Sveinn
Ársælsson varð íslandsmeistari 1957 og þá
koma margir nýir félagar inn. Svo tekur við
þáttur Jakobínu Guðlaugsdóttur, sem var
Islandsmeistari kvenna mörg ár í röð og
síðast en ekki síst Þorsteinn Hallgrímsson
sem varð Islandsmeistari 1993 og þá fjölgaði
verulega í klúbbnum. Nú fengum við
Hér áður fyrr var lítið sem ekkert fjallað um golfíþróttina í bæjarblöðunum, enda voru þau þá
frekar pólitískur vettvangur en fréttamiðlar. Þá var sú skoðun lengi vel við lýði að golfið væri ekki
íþrótt heldur tómstundagaman gamalla, snobbaðra karla. Því er það ekki fyrr en langt er liðið á
síðustu öld, sem eitthvað er farið að fjalla um golf í bæjarblöðunum. Sigurgeir segir að t.a.m. hafi
hann flett í gegnum alla árgangana af Fréttum síðustu tvo áratugina og fengið þaðan heimildir
sem ekki séu til annars staðar.
H