Fréttir - Eyjafréttir - 24.07.2008, Blaðsíða 10

10
Fréttir / Fimmtudagur 24. júlí 2008
SKRIÐA eða stór björg höfðu fallið yfir gönguslóðann sem var utan í fjallinu og þverhnípt niður. Leiðsögumennirnir úrskurðuðu að leiðin væri fær, fóru upp á bjargið og hífðu
hverja og eina upp og allt gekk vel.
Alvöru fjallaklifur á
hæsta tind Slóveníu
-Guðbjörg Sigurgeirsdóttir segir frá nýjustu afrekum gönguhóps kvenna sem flestar
eru frá Vestmannaeyjum og hafa lagt að baki hverja gönguleiðina af annarri um
óbyggðir íslands - Nú var í fyrsta skipti haldið til útlanda og hugmyndin að því að fara
til Slóveníu og ganga á Triglav fæddist í skála á Arnarvatnsheiði
Ferðasaga
Guðbjörg Sigurgeirsdóttir
gudbjorg @ eyjafretli r. is
Hugmyndin að því að gönguhóp-
urinn færi til Slóveníu og gengi á
Triglav fæddist í skála á Arnar-
vatnsheiði. Hugmyndir eru til alls
fyrst og þann 8. júní var hópurinn
kominn til Trieste á Ítalíu þar sem
Jón Örn Kristleifsson, fararstjóri og
skipuleggjandi ferðarinnar, tók á
móti okkur. Við héldum áleiðis til
Bled, sem er algjör paradís á jörð,
og á leiðinni skoðuðum við hellana
í Postojna og kastalann Predjamski
Grad. Daginn eftir skoðuðum við
Bled vatnið, fórum út í eyna og upp
í Bled kastalann sem er 1000 ára
gamall.
Þann 10. júní var stóra stundin
runnin upp því þá hófst gangan á
Triglav en fjallið er þjóðartákn
Slóvena og tilheyrir Júlíönsku
Ölpunum.
Goðsögn í Slóveníu
Hópurinn lagði af stað með rútu frá
hótelinu kl. 06.00 um morguninn
og leiðin lá upp á Pokljuka sléttuna
fyrir ofan Bled en þangað var u.þ.b.
klukkutíma akstur. Þrír fjallaleið-
sögumenn tóku á móti okkur og
fylgdu á fjallið. Þeir voru ekki af
verri endanum en einn þeirra Stane
Klemenc er nánast goðsögn í
Slóveníu. Hann hefur farið á helstu
fjöll í heiminum og gengið á
Norður- og Suðurpólinn, yfir Græn-
landsjökul og er nú að undirbúa
nýjan Grænlandsleiðangur en sam-
hliða ferðinni verður unnin heim-
ildamynd. Auk hans voru Marijan
Manfreda og Tomaz Jakofcic með
okkur, báðir þekktir og reyndir
fjallamenn. Gönguhópurinn úr
Vestmannaeyjum var því ekki með
neina smájaxla með í för enda
dugði ekkert minna til.
Gengið eftir skógar-
stígum
Við hófum gönguna kl. 7.00 í um
1400 metra hæð, gengum upp skógi
vaxnar hlíðar en skógarbeltið
teygði sig hátt upp til fjallanna og
síðan tóku kalksteinshlíðar við.
Leiðin lá eftir stígum í skóginum
þar sem blómaskúð gladdi augað
og mikill og fallegur gróður allt í
kring. Við gengum tiltölulega stöð-
ugt upp í mót eftir skógarstígum og
komum þar sem þjóðgarðurinn
byrjar en Triglav og svæðið í kring
er friðað. Þar gerðum við stuttan
stans og gáfum okkur tíma til að
borða ávöxt eða eitthvað orkuríkt
til að halda dampinum.
Eftir að hafa farið um Studor
skarðið sem er í tæplega 1900
metra hæð tók við þægileg og
falleg leið og áður en við vissum af
vorum við komin að skálanum
Vodinkov Dom. Skálinn var ekki
opinn en við stoppuðum í góðan
hálftíma, borðuðum nesti og nutum
þess að vera til, í þessu fagra og
notalega umhverfi. Eftir að við
höfum farið um Vemar hæðina tók
við Konsjsko hásléttan en eftir því
sem ofar dró breyttist umhverfið
enda gengum við upp úr skóginum
og við tóku grýttir slóðar eftir nær
gróðurlausum fjallshlíðum.
Björg eins og þak yfir
slóðann
Við gerðum stuttan stans einu sinni
enn við krossgötur þar sem leiðir
lágu í þrjá skála. Við stefndum á
Triglavski Dom sem var breyting
frá upphaflegu plani því fyrri
áætlun gerði ráð fyrir að við gistum
í skálanum Dom Planika. Hins
vegar er svæðið yfirleitt ekki opnað
fyrr en seinni partinn í júní eða í
byrjun júlí en þessi breyting varð til
þess að við gengum lengra en í
fyrstu var áætlað.
Leiðin lá nú eftir grýttum slóðum
og upp klettabelti. Við hittum fyrir
gönguhóp sem kom á eftir okkur og
ákvað að fara aðra leið, enda hafði
hópurinn fengið upplýsingar um að
hún væri ófær. En af því við vorum
með bestu leiðsögumenn landsins
fóru Stane og Tómas á undan til að
kanna leiðina og úrskurðuðu að
hún væri fær. Skriða hafði fallið
yfír gönguslóðann sem var utan í
fjallinu. Reyndar voru það björg
sem voru eins og þak yfír slóðann
og þverhnfpt niður.
Leiðsögumennirnir fóru upp á
bjargið og hífðu hverja og eina upp
og þá var um að gera að líta ekki
niður. Allt gekk vel og allar rólegar.
Sumar fundu fyrir hreyfingu á
bjarginu en reynt var að passa að
ekki fleiri en tvær til þrjár væru
uppi á bjarginu í einu, svo var
ekkert annað að gera en að renna
sér niður á rassinum aftur.
Eftir þetta tók við klöngur og
sums staðar höfðum við stuðning af
vírum sem voru boltaðir í bergið og
á verstu köflunum voru jámfest-
ingar, líkt og stórir naglar, til að
halda í. Sums staðar voru þrep
höggin í bergið og þá var farið upp
einstigi. Síðasti áfanginn var
erfíður, ekki síst fyrir þær sem
fundu fyrir doðatilfmningu í fótum
og slappleika en þá var hæðar-
munurinn að hrella mannskapinn.
Kuldafötin komu sér vel
Stórum áfanga var náð þegar komið
var í skálann Triglavski Dom sem
er í 2515 metra hæð sem þýðir um
1100 metra hækkun frá þeim stað
sem við hófum gönguna. Við
vorum komnar í hús um kl. 17.00
og höfðum þá verið á göngu frá því
um kl. 07.00 um morguninn, fyrir
utan hádegisverðarhlé og tvær
stuttar pásur.
Triglavski Dom var eini skálinn
sem var opinn á svæðinu. Þar er
veðurathugunarstöð, kapella og
ekki ntinna en tveir þyrlupallar á
staðnum. Utsýnið var hreint frábært
enda blíðskaparveður og tindur
Triglav blasti við. Nokkrar í
hópnum ákváðu að sleppa þeim
áfanga enda mikið klifur á leiðinni
og í sjálfu sér miklum áfanga náð
þegar komið var í skála.
Þegar farið er í fjallgöngu skiptir
miklu að vera vel gallaður og við
öllu búinn. Kuldafötin komu sér vel
þegar komið var í skála enda
heitara úti en inni í húsinu. Skálinn
tekur þrjúhundruð manns í gistingu
en við vorum nánast einu gestimir
á staðnum. Skálinn hafði nýlega
verið opnaður og ekki búið að gera
allt klárt ennþá. Við óskuðum eftir
Þrír fjallaleiðsögumenn tóku á móti okkur og fylgdu á fjallið. Þeir voru ekki af
verri endanum en einn þeirra Stane Klemenc er nánast goðsögn í Slóveníu.