Fréttir - Eyjafréttir - 11.09.2008, Blaðsíða 11

Fréttir / Fimmtudagur 11. september 2008
11
Stóra stúkumálið
Þegar ég var í bakaríinu um daginn,
heyrði ég menn tala um það að ein-
hverjir vildu að settar yrðu 100
milljónir í stúku í Vestmannaeyjum.
Ég hrökk nú svolítið við. Eru
Eyjamenn loksins búnir að fá nóg.
Þegar ég gekk heim lét ég hugann
reika aftur í tímann. Mér fannst nú
alltaf gaman í stúkunni. Við sátum
borðalagðir á fundum og boðuðum
bindindi og sungum af innlifun: Vér
göngum svo léttir í lundu - því lífs-
gleðin blasir oss við. I stúkunni var
minn vegur varðaður. Ingibjörg
Johnsen stjómaði stúkustarfmu af
miklum hugsjónaeldi. Blessuð sé
minning hennar. Imba var merkileg
kona. Það er oft sagt að maður komi
í manns stað. Það á kannski ekki við
um konur. Ég er alltaf að bíða eftir
annari Imbu.
• • •
Brennivínsþamb, er þjóðaríþrótt ís-
lendinga og Eyjamenn gera tilkall til
og berjast fyrir íslandsmeistaratitli
og fara oft á skallann, þeir eru einn-
ig rígmontnir af stærstu fylliríishátíð
Evrópu, sem íþróttahreyfmgin í
bænum stendur stolt fyrir. Auðvitað
hefur maður oft orðið mjög undr-
andi á ótrúlegri áfengisgleðinni.
Einn morguninn á síðustu hátíð var
ég á heilsubótargöngu í Dalnum og
gekk fram á hóp fólks sem sat í
brekkunni og söng af mikilli inn-
lifun. Það verður að segjast eins og
er að ekki hijómaði hópurinn eins
og Pólífónkórinn. Nei, það var
frekar eins og 200 kettir væru þama
á hörku lóðaríi. Allt í einu rak ég
augun í nágranna minn í hópnum.
Þessi annars dagfarsprúði maður sat
þama eldrauður með græna hárkollu
spangólandi eins og hungraður
úlfur: Let it be.
I ekki meira en 15 metra fjarlægð
frá galandi hópnum sat eiginkonan á
hækjum sér með buxurnar á
hælunum að pissa. Hún brosti til
mín með einhvern fáránlegan góm í
kjaftinum.
Bara eins og þetta væri jafn sjálf-
sagt og eðlilegt og hún væri að
hengja út þvott. Ég velti því fyrir
mér hvort nágranni minn sæti þarna
spangólandi með græna hárkollu og
frúin væri þarna sprænandi fyrir
framan alþjóð ef ekki væri búið að
innbyrða áfengi.
Ég efast um það. Þegar ég hitti þau
eftir hátíðina urðu þau ekkert vand-
ræðaleg, það var bara eins og þetta
hefði ekki gerst, hefði hreinlega
þurrkast úr minni þeirra. Þau voru
mjög ánægð með hátíðina, fannst
hún frábær.
• • •
Fyrir nokkrum árum reistu harð-
duglegir hugsjónamenn skemmti-
stað og fiskibolluverksmiðju í sama
húsi í bænum. Spennan var svo
óhugnaleg hjá bæjaryfirvöldum og
bæjarbúum, allir hlökkuðu svo til að
fara á ball í fiskibolluverksmiðjunni,
að það steingleymdist að hljóð-
einangra húsið í öllu atinu og allir
íbúar í nágreninu eru orðnir snar
heyrnalausir eftir öll böllin og
brjálæðið.
Ég heyrði að einum af nágrönn-
unum hefði ekki komið dúr á auga í
þrjá mánuði, það var ekki fyrr enn
hann setti yfir höfðið vel einangrað
300 lítra fiskabúr að hann náði
hænublundi. Heilbrigðisyfirvöldum
finnst þetta mjög óheilbrigt. Eyja-
mönnum finnst þetta æðislegt og eru
mjög undrandi á því að fólk vilji
ekki sofa með fiskabúr á hausnum.
• • •
Ég heyrði líka að bæjarstjórinn væri
brjálaður út af þessum hugmyndum
um 100 milljónir í stúku. íslands-
meistaratitillinn í bráðri hættu.
Hann styður líka og fagnar því
innlega ásamt bæjarstjórninni að
reist verði bjórverksmiðja í bænum.
Enda mikill meirihluti bæjarstjórn-
arinnar víðfræg niðurföll og þessir
fulltrúar vita vel að bæjarbúar
myndu aldrei kjósa þá væru þeir
allsgáðir.
Helstu rök bæjarstjórnarinnar eru
þau að það veiti mikla öryggis-
tilfinningu að hafa bjórverksmiðju í
bænum ef einhverjar frátafir verða í
samgöngum og flutningar á helstu
nauðsynjum tefjast. Það kæmi því
✓
I ekki meira en
15 metra fjar-
lægð frá gal-
andi hópnum
sat eiginkonan
á hækjum sér
með buxurnar
á hælunum að
pissa. Hún
brosti til mín
með einhvern
fáránlegan
góm í kjaft-
inum.
ekki mikið á óvart að bæjarstjómin
færi fram á það að kranar og
stöðumælar yrðu staðsettir utan á
verksmiðjunni fyrir þá sem mest
kveljast af þorstanum.
Gott aðgengi tryggt. Þar verður
frábært að slátra nokkrum timbur-
mönnum og smyrja raddböndin áður
en farið er að spangóla og spræna.
Bjórinn á að heita Volcano. Eldfjall.
Hann hlýtur að verða 35%.
Ég er sammála því, það muni kosta
mikið að innleiða boðskap bindindis
og heilbrigðis í Vestmannaeyjum.
Það þarf meira en einn íþróttaálf í
Blautabæ. Það eru svo rosalega
margir Glannar í bænum. Ég efast
um að 100 milljónir dugi.
5.
Höfundur mun halda áfram
skrifum næstu vikur og á
endanum kemur í ljós hver hann
er.
Ritstjórn.
Hryllingurinn mikli
Góðkynja sumarið 2008
Cjrein.................
Guðmundur Þ.B Ólafs-
son skrifar:
Höfundur er forstöðumaður
hjá Vestmannaeyjabœ.
Það kemur fyrir að mann setji
hljóðan þegar tíðindi berast um þá
neyð sem margir jarðarbúar lifa við.
í fréttum fjölmiðla blasa hörm-
ungamar við okkur. Já, okkur setur
hljóða og hvað svo? Við bara snúum
okkur á hina hliðina, þetta er svo
fjarlægt, við lifum í allt öðrum
heimi, við vitum ekki, þekkjum
ekki, skiljum ekki, kannski viljum
ekki, af því að við höldum að við
getum ekki, brugðist við til hjálpar.
En er það svo? Leiðum við ekki
margt hjá okkur, margt sem við
teljum að sé ekki okkar mál, hvað
getum við gert? Já, við getum verið
afskiptalaus gagnvart þeim sem
minna mega sín. Við lifum mörg
hver í okkar heimi, og teljum flest af
því sem við höfum sem sjálfsagðan
hlut. Allt á að snúast um að við
höfum það sem best.
Ef lífsgæðunum væri jafnað væri
enginn hungraður á þessari jörðu,
næg er fæðuframleiðslan. Meinið er
bara það að alltof stór hluti jarðar-
búa fær ekki mat, á ekki fyrir mat,
hvað þá fyrir öðru nauðsynlegu til
að lifa, á sama tíma og aðrir henda
mat.
Meira en einn milljarður manna í
heiminum þjáist af hungri og van-
næringu, þar af deyja 24 þúsund á
degi hverjum. Fyrir 10 árum síðan
dóu 35 þúsund á degi hverjum og 41
þúsund fyrir 20 árum síðan. Þetta
sýnir svo ekki verður um villst að
það er hægt að ná árangri þó hann sé
ekki nægilegur. Hryllingurinn er
mikill, 75% þeirra sem deyja úr
hungri eru böm undir 5 ára aldri.
(heimildir af netsíðu www.the-
hungersite.com )
Sitjum ekki hjá, við getum hjálpað.
Það getum við meðal annars gert, án
þess að hafa mikið fyrir því og án
þess að það kosti nokkuð. Sem
dæmi má nefna að með einni að-
gerð, að fara á netsíðuna
http://www.thehungersite.com
klikka á „Click Here to Give - its
FREE!“ með þeirri aðgerð sjáum
við til þess að fyrirtæki sem auglýsa
á síðunni skuldbinda sig til að gefa
hungruðum heimi ókeypis matar-
gjafir. Fyrir hvert klikk, þegar við
kveikjum á tölvunni og netinu í
framhaldi af því, sjáum við til þess
að fátækum berast matarskammtar.
Frá upphafi þessa verkefnis, sem
hófst I. júní árið 1999 hafa 300
milljónir heimsóknir verið á síðunni
og hafa fyrirtækin gefið meira en
500 milljónir matarskammta. Hjálp-
um þeim sem minna mega sín. Ég
hef þessa síðu sem upphafssíðu hjá
mér bæði í vinnunni og heima, og
byrja aldrei á netinu án matargjafar.
Tekur ekkert frá mér, en gefur
öðrum svo mikið, minna get ég ekki
gert.
Gjrcin....................
Sigmar Þröstur Óskars-
son skrifar:
Höfundur er sjómaður.
Nú þegar sumarið er búið þá er
gaman að fara yfir hvað við höfum
gert gott í sumar. Eyjan okkar hefur
aldrei verið fallegri, goslokin og
þjóðhátiðin heppnuðust vel, IBV er
við það að fara upp um deild og
kvennaboltinn farinn að rúlla.
Við eigum tvo fulltrúa í golfinu
sem eru íslandsmeistarar og Golf-
klúbburinn átti stórafmæli sem var
minnst með því að gefa út veglegt
afmælisrit sem er höfundi til sóma.
Sami höfundur gaf út aðra bók sem
ég er ekki ánægður með! Það mun-
aði litlu að ég hætti að elska hann!
Ef fyrri bókin er góðkynja þá er sú
seinni, sem er um viðurnefni í
Eyjum, illkynja að mínu mati.
Hvemig geta menn verið svo litlir
og bmggað svo slæman mjöð um
meðbræður sína og sett á prent.
Þama er mikill sori, lygar, bull og
mannorð manna er svert.
Ef ég væri sálfræðingur þá myndi
maður halda að viðkomandi hafi
orðið fyrir einelti í æsku og þessi
skrif væru afleiðingar þess. Ef ég
væri mannfræðingur þá teldi ég
viðkomandi haldinn fíkn eða
græðgi. En af því að ég er sjómaður
þá þarf ég ekki að pæla í því frekar
en ég væri kennari sem langaði að
vera rithöfundur!
Nú þegar þessi illkynja bók er farin
að dreifa sér og við getum ekki
skorið meinið burt án leyfis höf-
undar og útgáfuforlags. Einnig
getum við ekki notað geislameðferð
því höfundur er með geislabaug.
Spurningin er samt þessi: Hvemig
getum við losnað við meinið án þess
að það skaði okkur öll?
Gróusögur og viðumefni em oftast
neikvæð og ættu þess vegna ekki að
fara á prent nema að vel athuguðu
máli og þá rifjast upp eitt kvæði sem
ég las í sumar sem lýsir þessu vel:
Kjöftug glyðra kveður hljóðs
Klœmin illsku sigar.
Finnur öðrum flest til hnjóðs,
fléttar róg við lygar.
Gróa á Leiti gapir hátt,
gífuryðrum slengir.
Gasprið hennar gleypum hrátt,
gaglið enginn rengi.
Naðra þessi níðirflest,
nöpuryrðin ríður.
Það mun henni þykja best
þegar öðrum svíður.
Höfundur ljóðs er Valdimar Kr.
Sæmundssen úr bókinni Með stein í
skónum.
Með þökkfyrir birtingu,
virðingarfyllst.
Sigmar Þröstur Óskarsson
Spurning vikunnar:
Kemst ÍBV í
efstu deild
á föstudag?
Rakel Hlynsdóttir:
-Já, auðvitað gera
þeir það.
Rósa Sólveíg
Sígurðardóttir:
Já, alveg örugg-
lega.

Guðný Úsk
Guðmundsdóttir:
Jú, ætli það ekki.
GUMMI og Ófeigur á Lund-
anum létu sér hvergi bregða.
Þrjár
íkveikjur
Að morgni 6. september sl. var
tilkynnt um að eldur logaði í
svokallaðri “Keikokvf’ sem er í
Klettsvík. Lóðsinn fór strax á
staðinn og náði að ráða
niðurlögum eldsins. Ljóst er að
þeir sem þarna voru að verki
þurftu bát til að komast út í kvín-
na og biður lögreglan þá sem
urðu varir við mannaferðir við
höfnina að morgni sl. laugardags
um að hafa samband.
Að kvöldi 7. september sl. var
tilkynnt um eld við Sorpu en
þarna hafði verið kveikt í plast-
kari. Ekki varð um mikið tjón að
ræða. Leikur grunur á að þarna
hafi verið börn að leik og biður
lögreglan þá sem einhverjar
upplýsingar geta veitt varðandi
málið um að hafa samband.
Einnig var kveikt í við Lundann
þar sem dyraverðirnir voru
fljótir til og slökktu eldinn.