Fréttir - Eyjafréttir - 09.10.2008, Page 9

Fréttir / Fimmtudagur 9. október 2008
9
ÓSKAR - Þá hafði ég kynnst Gulla líka í einhverju verkefnum, en þeir tóku mér opnum
örmum og voru ákaflega indælir við mig, segir Óskar.
GUNNLAUGUR segir að Mezzoforteliðar hafi hlakka mikið til að koma út í Eyjar, bæði
til að vinna í nýja hljóðverinu og eins til að leika á tónleikum.
„Það er miklu betra að ég fái að
svara þessu,“ segir Óskar. „Eg hef
fengið að fylgjast með þeim í tólf
ár og það er alveg rosalega sterkur
vinskapur þeirra á milli. Það er
auðvitað þannig í vinasamböndum
og hjónaböndum að fólk vex í mis-
munandi áttir og það sem hefur
bjargað þessu hjónabandi eru
kannski endalaus framhjáhöld með
öðrum tónlistarmönnum," segir
Óskar og heldur áfram:
„Þeir hafa allir spilað með mörg-
um öðrum hljómsveitum í gegnum
tíðina og ekki eingöngu verið að
vinna með Mezzoforte. Þegar heim
til Islands er komið eftir tónleika-
ferðir hafa ný verkefni á öðrum
vígstöðvum tekið við. Þetta eru allt
saman fjölskyldumenn sem hafa
ákveðna ábyrgð. Hljómsveitin þarf
ekki lengur að ferðast á milli tón-
listarhátíða til að kynna sig og spila
frítt, heldur hefur Mezzoforte ferð-
ast vítt og breytt um heiminn til að
spila og menn hafa því haft atvinnu
af því sem þeir elska - að spila tón-
list,“ segir Öskar.
Gunnlaugur segir að hljómsveitin
hafi verið í ákveðinni lægð frá
1989 til ársins 1993 og menn haft
talið að nú væri nóg komið og best
væri að pakka niður í tösku og
leggja upp laupana. „Síðan gerist
það að við fáum boð um að spila í
Indónesíu á tónlistarhátíð árið
1993. Þeir voru til í að borga okkur
fullt af peningum, þannig að við
gátum tekið með okkur her manna.
Mig minnir að þetta hafi verið 13
manna hópur sem fór út, rótarar,
umboðsmaður og stórt band. Við
ákváðum því að kíla á þetta og fara
niður eftir bara upp á ævintýrið,"
segir Gunnlaugur og bætir við að
það haft komið þeim í opna skjöldu
hversu góðar viðtökur Mezzoforte
fékk.
„Þegar við komum á staðinn kom
í ljós að við vorum aðalbandið á
hátíðinni og spiluðum á stórum fót-
boltaleikvangi. Það varð allt vit-
laust og allir kunnu lögin okkar.
Þetta kom okkur verulega á óvart
og ég gleymi því aldrei þegar við
stigum á sviðið til að spila. Það má
segja að þessi ferð haft kveikt í
okkur á nýjan leik og í framhaldinu
fórum við og gerðum nýja plötu,
Daybreak, sem kom út sama ár.
Túrað um heiminn
Óskar gengur tii liðs við Mezzo-
forte árið 1996, þá ungur og
tiltölulega óreyndur tónlistarmaður.
Hann segir það hafa verið að mörgu
leyti mjög eðlilegt fyrir sig að
vinna með þessum snillingum í
hljómsveitinni. „A þessum tíma var
ég svo ungur og óttalaus og maður
gekk bara hreint til verks. Eg
hugsaði með mér að þetta væru
bara hljóðfæraleikarar eins og ég,“
segir Óskar sem vann að plötunni,
Monkey Fields, með hljómsveitinni
sem kom út sama ár.
„Andrúmsloftið var gífurlega
þægilegt og stúdíóferlið sem ég
gekk í gegnum með þeim var alveg
magnað. Við tókum upp í Grjót-
námunni sálugu og vorum þar í
tvær vikur að vinna að upptök-
unum. Þá má segja að ég haft áttað
mig fyrst þá á því hvað væri að
gerast. Að þessar upptökur ættu
eftir að verða til það sem eftir er og
ég væri hluti af því. Ég hafði
kynnst Eyþóri örlftið áður, en við
höfðum unnið saman með Tómasi
R. Einarssyni. Þá hafði ég kynnst
Gulla líka í einhverju verkefnum,
en þeir tóku mér opnum örmum og
voru ákaflega indælir við mig,“
segir Óskar.
Spurður segist Óskar hafa fengið
að upplifa það sem sig hafði alltaf
dreymt um að gera - fá að ferðast
um heiminn og leika tónlist. „Að
lifa sem túrandi tónlistarmaður var
eitthvað sem mig hafði dreymt um.
Það var því gífurlega stórt stökk
fyrir mig, tuttugu og tveggja ára
gamlan, að ferðast um heiminn og
spila fyrir þúsundir áhorfenda. Einn
daginn var ég á Islandi og tveimur
dögum síðar var ég mættur á 5
stjömu Hilton hótel einhvers staðar
í Indónesíu með stærsta lobbýi sem
ég hafði á ævinni séð. Áður en ég
gekk til liðs við Mezzoforte hafði
ég ferðast eitthvað um en ekkert í
líkingu við þetta,“ segir Óskar sem
hefur ferðast til rúmlega 20 landa
með Mezzoforte.
Óútreiknanlegur Óskar
Þegar undirbúningur fyrir plötuna
Monkey Fields stóð sem hæst hélt
hljómsveitin austur fyrir fjall og
hélt þar til í sumarbústað. Acid Jazz
var þá vinsæll og Mezzoforteliðar
þreifuðu fyrir sér á þeim vettvangi.
„Við vildum breyta til og vorum að
djamma á hljóðfærin í bústaðnum.
Síðan dettur einhverjum í hug að
hringja í Óskar og fá hann til að
djamma með okkur. Óskar rýkur til
og kemur til okkar um miðja nótt.
Ég man að þegar Óskar kom, þá
pínulítill væskill með húfuna ofan í
augun og saxófóntöskuna sér við
hlið, vorum við að djamma eitthvað
grúv og hann kemur inn í djammið
án þess að heilsa neinum, rífur
saxófóninn úr töskunni og byrjar að
spila. Það var ekkert verið að kynna
sig og spjalla, heldur bara ruddist
hann inn í grúvið og byrjaði að
spila. Óskar kom þannig inn með
miklum krafti og það var eitthvað
sem okkur sárvantaði," segir
Gunnlaugur.
„Það er svo gaman með Óskar að
maður veit aldrei hvað gerist á tón-
leikum,“ segir Gunnlaugur. „Hann
er kannski að spila eina mínútuna
og síðan þá næstu er hann rokinn út
í sal með þráðlausan míkrófón á
saxófóninum. Óskar kemur okkur
þannig sífellt á óvart með skrítnum
uppátækjum, en hann kemur einnig
með mikla skapandi orku inn í
þennan harða kjarna Mezzoforte
sem byggir á föstum venjum," segir
hann.
Óþarfi að kynna sig með
handarbandi
Óskar segir að þegar hann hafi hitt
hljómsveitina í fyrsta sinn í bú-
staðnum hafí hann ekki þurft að
kynna sig með handabandi, heldur
hafí hann bara tekið þátt í því sem
var að gerast á staðnum. „Ég kynnti
mig því á þann hátt. Þarna var
virkilega vel spilandi band komið
saman og allir vissu hvert sitt
hlutverk var. Það var því mjög
þægilegt að koma til liðs við
strákana á þennan hátt. Þetta var
alveg hrikalega skemmtilegur tími.
Þarna virkaði allt svo vel og góð
orka í gangi,“ segir hann. Þess má
til gamans geta að upptökur af
þessum fyrstu mínútum Óskars
með Mezzoforte rötuðu inn í titil-
lag plötunnar Monkey Fields.
Eyjamenn mega búast
við flottum tónleikum
I dag er Mezzoforte skipuð þremur
af Qórum upprunalegum meðlimum
sveitarinnar, þeim Gunniaugi Briem
á trommur, Eyþóri Gunnarssyni á
hljómborð og Jóhanni
Ásmundssyni á bassa. Þá eru einnig
í hljómsveitinni þeir Óskar
Guðjónsson á saxófón og
Þjóðverjamir Bruno Mueller á gítar
og Sebastian Studnitzky á trompet,
hljómborð og slagverk.
Gítarleikarinn Friðrik Karlsson er
ennþá hluti af Mezzoforte þó svo
að hann spili ekki með
hljómsveitinni í dag.
I dag er Mezzoforte stödd í Vest-
mannaeyjum og er tilefnið að taka
upp efni á tólftu hljóðversplötu
hljómsveitarinnar. Fara upptökurnar
fram í nýju og glæsilegu hljóðveri
- Island Studios. Aðspurður um
hvað hafí orðið til þess að sveitin
haii valið Veslmannaeyjar til að
taka upp plötuna segir Óskar að
Jóhann Ásmundsson hafí haft
fregnir af því að búið væri að koma
upp fullkomnu hljóðveri í Eyjum
og mönnum hafi strax litist vel á að
sækja Eyjarnar heim til að taka upp
plötuna. „Það hefur lengi verið
draumur hjá hljómsveitinni að fara
í sveitasetur og taka upp plötu.
Okkur fannst það góð hugmynd að
fara á stað sem biði upp á góðan
vinnufrið. Við höfum oft spilað í
Eyjum, bæði sem hljómsveit og
með öðrum, og hefur ætíð liðið
vel,“ segir hann.
Gunnlaugur segir að Mezzo-
forteliðar hafi hlakka mikið til að
koma út í Eyjar, bæði til að vinna í
nýja hljóðverinu og eins til að leika
á tónleikum. „Eyjamenn mega
búast við flottum tónleikum og öllu
því besta sem við höfum upp á að
bjóða. Við ætlum að spila mikið af
okkar gamla efni sem fólk þekkir
og síðan skjótum við glænýju efni
inn á rnilli," segir hann og Öskar
bætir við að það sé ekki amalegt að
vera í þrjátíu og eins árs gamalli
hljómsveit sem hefur aldrei verið
betri og ferskari.
„Þá verður ekki leiðinlegt að
koma út í Eyjar og fá að vera þar í
viku við flottar aðstæður og nostra
þar við tónlist. Ég hef margoft
komið til Vestmannaeyja að spila
og í hvert einasta skipti hef ég
upplifað alveg einstakt andrúmsloft.
Ég hef hins vegar aldrei sótt
Eyjarnar heim með Mezzoforte,
þannig að ég hlakka mikið til. Þá
verður ekki leiðinlegt að kynna
Þjóðverjunum þessa einu sönnu
Eyjastemmningu. Einu áhyggjumar
sem ég hef er hvort ekki sé hægt að
kaupa físk í Eyjum, “ segir Óskar
kankvís.
Ævintýralegar Eyja-
heimsóknir
Mezzoforte hefur margoft sótt
Vestmannaeyjar heim til að leika á
tónleikum og þá stundum hjá
Pálma Lórenssyni. „Pálmi Lór. kom
alveg ofsalega vel fram við tónlist-
armenn og gerði vel við okkur í
hljómsveitinni. Hann borgaði vel,
gaf okkur að borða og stundum
eitthvað gott að drekka með,“ segir
Gunnlaugur. „Mér er alltaf minni-
stætt þegar við vorum búnir ganga
frá eftir gigg hjá Pálma er hann
kom kjagandi með sígarettuna í
munnvikinu, hamborgara á diski í
annarri hönd og glæran plastpoka
með innkomu kvöldsins í hinni.
Síðan settumst við niður, pening-
arnir taldir og Pálmi borgaði okkur.
Þetta sér maður ekki í dag,“ segir
Gunnlaugur.
Gunnlaugur segist oft hafa átt
góðar stundir í Vestmannaeyjum
með Mezzoforte, bæði hafí hann
skemmt sér vel og vonandi hafí
Eyjamenn skemmt sér einnig. „Við
spiluðum oft á tónleikum á fímm-
tudagskvöldum og síðan fyrir dansi
á föstudags- og laugardagskvöld-
um. Þá gjarnan á Skansinum hjá
Pálma Lór. Mínar minningar frá
Eyjum eru því ákaflega góðar,“
segir hann og bætir við að oft hafí
skemmtanahaldið verið ævin-
týralegt og stundum varað langt
fram á morgun.
„Ég man að við í Mezzoforte
lékum stundum með gömlu
jazzmeisturunum eins og
Guðmundi Ingólfssyni sem var
alveg á útopnu á píanóinu og
Rúnari Georgssyni saxófónleikara.
Þannig var oft rosalega mikið stuð í
kringum Eyjaheimsóknirnar.
Viðgjörningurinn hjá Pálma var
frábær og síðan voru heimsóknirnar
frá jazzbrjálæðingunum úr borginni
alveg magnaðar. Þá man ég alltaf
eftir Óskari skipper sem hvatti
okkur til dáða. Sagan segir að oftar
en einu sinni hafi hann flækt nótina
hjá sér til að hafa afsökun fyrir því
að fara í land og ná jazztónleikum.
Vonandi náum við að hitta á Óskar
þegar við komum út í Eyjar,“ segir
Gunnlaugur.
Tónleikar Mezzoforte fara fram í
Höllinni fímmtudaginn 9. október
og hefjast klukkan 21:00. Miðaverð
er 2500 krónur. Forsala aðgöngu-
miða er í fullum gangi í Sparisjóði
Vestmannaeyja og er hægt að
tryggja sér miða þar á 2000 krónur.
Flugfélag Islands og GuðjónÓ eru
bakhjarlar tónleikanna.
Texti Skapti Örn.
Myndir Sjöfn Ólafsdóttir