Fréttir - Eyjafréttir - 04.12.2008, Blaðsíða 9
JÓlin2008 Fimmtudagur 4. desember 2007
9
£
Skiptu með sér sítron
„Ég fór með Sjöfn frá Skuld, vinkonu
minni, til Noregs þegar við vorum
sextán ára eða eftir að við höfðum
lokið gagnfræðaprófi. Við höfum
verið vinkonur rá því við byrjuðum í 1.
bekk í barnaskóla og erum alltaf í
sambandi og tölum saman oft í
mánuði. Ég var oft heima hjá henni í
Skuld á daginn þó svo að ég byggi í
Baldurshaga. Við flugum til Oslóar en
þá var sex tíma flug þangað. Við
vorum í Noregi í eitt og hálft ár og
vorum í Lillehammer um jólin. Við
fórum í kirkju á aðfangadag og kirkjan
var full af fólki. Þegar jólalögin voru
sungin fórum við að hugsa heim og
tárin runnu niður kinnarnar hjá okkur
báðum.
Við vorum í Noregi stuttu eftir stríð
og bjuggum á þremur stöðum þar
sem við unnum fyrir okkur við ýmis
störf. Við unnum á heilsuhælinu í
Lillehammer og svo við Lýðháskólann
í Vors og þegar skólastjórinn flutti sig
til Bergen fluttum við með honum.
Þetta var stuttu eftir stríðið og ekki
mikið til og lítið um peninga. Við
fórum oft á flottan veitingastað á
kvöldin þar sem fólk kom saman og
hlustaði á lifandi tónlist. Við pön-
tuðum okkur alltaf eina sítronflösku
og skiptum með okkur. Frá Bergen
tókum við næturlest til Kaupmanna-
hafnar og þaðan heim með Gullfossi.
Þetta var mikið ævintýri," segir Birna
og brosir þegar hún rifjar þetta upp.
Það endaði með því að hann keypti og
rak það þangað til að það komu reglur
um að ekki mætti selja ógerilsneydda
mjólk. Það var alltof dýrt að setja upp
tækjabúnað fyrir svo lítið bú og þá var
sjálfhætt. Þá setti hann upp hænsna-
bú og var með það fram að gosi.
Meðan hann var með kúabúið fór
hann alltaf fyrr á aðfangadag til að
mjólka og gaf betur yfir hátíðis-
dagana. Ég fór stundum með honum
og einu sinni þegar við komum út,
eftir að hafa sinnt búpeningnum,
voru jólin gengin í garð. Það varð allt
heilagt þegar jólin voru hringd inn.
Mér fannst líka að kýrnar fyndu að
það var eitthvað breytt, það var ein-
hvern veginn friður yfir öllu.“
Jdlin koma
Birna segir að þó svo að það þrengi að
hjá þjóðinni þá komi helgi jólanna.
Það var oft lítið um peninga, ég man
eftir mönnum sem fóru út á
morgnana til að leita að vinnu. Það
var kannski útskipun og þeir voru
valdir úr sem fengu vinnu. Þessir
menn voru allir með Qölskyldur Það
var samt aldrei neitt krepputal.
Hlutirnir voru bara svona og ekkert
annað að gera en að taka því. Jólin
koma með allri sinni helgi og friði, “
segir Birna að lokum og víst að hún
talar af mikilli reynslu.
Friður yfir öllu
Stuttu eftir að Birna kom aftur til Eyja
giftist hún Magnúsi Magnússyni og
þau hófu búskap. „Þá fór ég að hafa
mín eigin jól,“ segir hún en þau
Magnús eiga þrjár dætur. „Pabbi flutti
til okkar og bjó hjá okkur alla tíð,
meðan hann lifði. Eftir að við
eignuðumst börn, tengdabörn og
barnabörn þá vildi maður hafa alla
heima á aðfangadag og það var oft
þröngt við matarborðið. Ég byrjaði
snemma að undirbúa því þá var ég
farin að vinna úti. Ég fékk hjálp hjá
dætrunum mínum þannig að þetta
var mjög skemmtilegt og gekk allt vel.
Fyrstu árin höfðum við alltaf svið á
aðfangadag og allir hlökkuðu til. Svo
fór þetta allt að breytast og við buðum
upp á London lamb. Við erum alltaf
með hangikjöt um jólin sem er alveg
ómissandi þáttur í jólahaldinu."
Þið voruð með Dalabúið um tíma,
það hefur þurft að sinna bústofninum
yfir hátíðir sem aðra daga ?
„Maggi var alltaf með kindur og svo
var hann beðinn um að taka að sér
Dalabúið. Þá átti bærinn búið og svo
vildu þeir að hann tæki það að sér.
„Við vorum alltaf
með jólatré með
lifandi kertum sem
var sett upp á
borðstofuborðið. Þá
voru ekki komnar
Ijósaseríur eins og
núna Mamma og
pabbi skreyttu tréð
eftir að við
systurnar vorum
sofnaðar á
Þorláksmessu og
pökkuðu inn
gjöfunum. “
Wao:
20tn40%
afsláttur
af jólaskrauti
Ljósakrónur
Lampar
Kertastjakar
Dúkar
Löberar
Púðar
Mikið úrval
af kertaluktum
Sía barnalínan
og jólaskraut
I lome art
gjafavörur
Mesta kertaúrval
bæjarins
3-