Hrund - 01.07.1967, Blaðsíða 20

Hann greiddi
Þeim lokka
svo létt, svo létt..
Fimrntudaginn 29. júní var haldin
hárgreiðslusjning á Hótel Sögu, sem
Hárgreiðslumeistarafélagið stóð fyrir.
Gerhard Weiss heitir sá mikli rnaður,
sem parna sjndi listir sínar, lítill maður
. vexti og kvikur í hreyfingum. Gerði
hann hvort tveggja að klippa hárið á
stúlkunum, rúlla pað upp oggreiða síðan
úr lokkunum. Hann lagði ríka áhertfiu
á klippinguna. Þegar hárið er klippt
stutt, eins og mjög er í tí\ku í sumar, á
ekki að raka í hnakkanum, ekki nota
skceri, en eingöngu hníf. Stutta hárið í
hnakkanum, sem ekki er unnt að setja
á rúllur, á að bleyta lítillega með
hárlakki og leggja pappír yfir til að
halda pví í skefjum rneðan hárið er
purrkað. Oll handbrögð hans voru bjsna
fimleg og meistaraverk hans sjáið pið
hér á stðunni. Auk alls pessa tók hann
dansspor við og við og söng angurvœr Ijóð
í hljóðnemann - enda hefur bann baði
fengisfi við kabarettsöng og leiklist.
Gerhard er sanskur, bjr í Stokk-
hólrni og á par sjálfur hárgreiðslustofu
á Bromma.
Hér sjáum við meistarann að
verki. Hann var ákaflega fljót-
virkur og hreyfðust hendur hans svo
ört, pegar be^t lét, að ekki festi
auga á.
Hann er með fœrustu
mönnum í sinni grein, er meðlimur í
sœnska Tíykuráðinu, Inter Coiffeur og
Club Artistique Francais. Þará ofati er
Gerhard tijkusérfrœðingur hárgreiðslu-
meistara Norðurlanda. Hefur hann
verið á stöðugu ferðalagi um beiminn í
fimm ár og sjnt njjustu hártí'gku hverju
sinni. Héðan fór hann heim til Svípjóðar,
en mun í ágúst heimsakja Sviss og
Þjykaland, og í haust liggur leiðin til
Apenu.
Aðspurður kvaðst Gerhard álíta, að
stutta greiðslan í hnakkanum héldist,
annars vari áráttan cetíð sú að láta
hárið síkka, pegar veðrið kólnaði.
Gerhard vill taka tillit til lands og
veðurlags, pegar hann greiðir konu, og
einnig að sjálfsögðu til konunnar sjálfrar.
Hann leitast við að skapa tff ku
einstak/ingsins —greiðslan á að vera létt,
einföld - og umfram allt kven/eg.
Fjölmenni var á sjningunni ogpargat
að líta marga fóngulega stúlku. IZið
mynduðum nokkur sjnishorn úr salnum
- svona rétt til að minna á, að Islendingar
geta verið jafn fimir í höndunum og hver
útlendingur.
\ Scerúm Garðarsdóttir var sú
fyrsta, sem meistarinn greiddi.
Greiðslan var mjög létt og lifandi,
mjög eð/i/eg, en ekki beinlinis sniðin
fyrir íslen^kt veður.
^ Engin greiðsla Gerhards kom
raunverulega á óvart. Handaverk
hans voru ópvinguð og ekkert úr
hófi skrjfð. Þessa greiðslu Bryn-
dísar Eysteinsdóttur munu islensffe.-
ar stúlkur kannast vel við.