Hrund - 01.12.1967, Blaðsíða 17

j ólaundirbúninginn
að líma hárið inn i húfuna, áður
en hún er límd á valhnetuna.
Skeggið límist ágætlega á hnet-
una með UHU eða öðru góðu
lími. A þessa jólasveina hefir ekki
verið málað andlit, þeir eru svip-
miklir samt. Svo eru sveinarnir
flestir með skrautlegan trefil, það
eykur litskrúðið. Hver þeirra þarf
helzt að klæðast einhverju rauði
— þó ekki nema trefillinn sé
rauður.
Jólasveinarnir eru auðvitað á
ýmsum aldri — sumir þeirra gaml-
ir og gráir, aðrir ungir og sprækir,
sumir feitir, aðrir grannir. Gilja-
gaur og Stekkjastaur eru sjálf-
sagt gamlir og gráir geðillsku-
karlar og grindhoraðir, en Falda-
feykir og Gluggagægir ungir og
spengilegir spjátrungar og mikið
upp á kvenhöndina. Stúfur er
eins og nafnið bendir til stúfur,
en Gáttaþefur og Hurðaskellir
líklega langir og mjóir. Svo eru
það matmennirnir: Askasleikir,
Pottasleikir, Skyrgámur,
Bjúgnakrækir og Ketkrókur
þeir eru allir í góðum holdum,
jafnvel með ístru. ■ Kertasníkir
kemur seinastur, á sjálfa jólanótt-
ina. Hann er þeirra stærstur og
glæsilegastur (enda þarf að bæta
sérstökum pípuhreinsara við
handleggi hans og fótleggi til að
lengja þá). Hann hefir náð sér í
fallegt jólakerti.
Móðir þeirra bræðra, hún Gríla
ku líka vera mikið á ferli um
jólin, svo það er kannske rétt
að hafa hana með. Hún er gerð
úr sama efni og á sama hátt og
synir hennar, nema að hún er í
strigapilsi og ljótu ullarpilsi þar
yfir, og hún er með sítt og ritju-
legt, grátt hár. Peysan hennar er
heldur stærri en þeirra peysur, og
hún er saumuð saman að framan,
og látin gapa dálítið frá neðst.
— A pokanum undir jólapóst-
inn eru jólasveinarnir einn og
átta — þar eru 13 of margir.
Hausarnir eru hálf hneta, og allar
húfurnar úr ullarefni. Pokinn er
úr hessian striga eða úr Tarpaul-
ing-dúk, sem fæst í veiðafæra-
verzlunum.
Efnisbúturinn, sem fer í pok-
ann er 30x90 cm. Það er brotið
upp á strigann 10 cm í annan end-
ann og 25 cm. í hinn. Kantarnir
eru saumaðir saman og síðan er
efninu snúið við, þannig að saum-
arnir snúi inn. Smáspýtu eða tága-
bút er stungið inn í efri kantinn
(sem er 25 cm kanturinn), til að
styrkja hann. Nú er vasinn mynd-
aður með því að brjóta um það bil
20 cm aftur upp á efnið, sauma
saman í hliðunum, en þó ekki
lengra en upp að faldinum, og
saumunum síðan snúið inn á sama
hátt og áður. Efri hornunum á
pokanum er tyllt lauslega við bak-
hliðina, þannig að þau liggi ekki
alveg fast upp við bakið. Með
því verður pokinn rúmbetri.
A teppinu undir jólatréð eru
jólasveinarnir 13 aftur saman-
komnir. Teppið er hringur úr
hessianstriga, 1,3 m. í þvermál og
það er bryddað rauðu skábandi.
Andlitin á jólasveinunum eru
klippt úr grófu ullarefni, gráleitu
eða brúnleitu. Það er ekki gert á
þau augu, nef og munnur, en má
auðvitað ef vill, t. d. að hafa
tvær tölur fyrir augu. Húfurnar
eru klipptar úr ullarefni eða
prjónaefni, og er hár og skegg úr
lopa. Lopahárið er límt undir húf-
una, og húfan síðan á andlitið, og
svo allt á teppið. Ef jólasveinn-
inn er með skegg en ekki hár, er
skeggið fyrst límt undir andlitið,
svo húfan á, og svo allt á teppið.
A jólunum gera menn sér daga-
mun, og bera fram vín með matn-
um. Þá er fallegur jóladúkur oft
í mikilli hættu, því illt er að ná
vínblettum úr, ef þeir koma í
dúkinn. Kannske gæti svona
svamphringur á vínflöskunni
komið í veg fyrir slys. Hringur-
inn er gerður úr bút af svampi
(fæst t.d. í Málaranum). Klippt
er mjó ræma, ca. l^ cm. á breidd
og ca. 40 cm. á lengd. Hún er
vafin saman þreföld og límdir
endarnir. Bútur er klipptur úr
sama efni, ca. 7 cm. á annan veg-
inn og jafnlangur ummáli hrings-
ins á hinn veginn. Þessi bútur er
límdur yfir hringinn þannig, að
kantarnir eru límdir saman innan
í hringnum. Rauðum lopaspotta
er vafið gisið um hringinn, til
skrauts og til að halda honum
betur saman. Jólasveinninn sem
er að reyna að klifra upp flöskuna
til að fá sér sopa, er gerður á sama
hátt og hinir jólasveinarnir, nema
að fótleggir hans og handleggir
hafa verið lengdir með auka pípu-
hreinsurum.
17