Alþýðublaðið - 21.06.1924, Blaðsíða 3

„Þeim heiðar, sem
heihar ber“.
Allir vilja hið bezta fyrlr sigf
kjósa. Þetta er íöst regla, er
gildir um atvinnuleit sera annað.
Karlar og konur, er ráða sig í
kaupavinnu hjá bæudum í sveit,
hugsa öll um eltt, — það að
komast á reglulega góð helmiii,
þar sem vlnna sé reglubundin,
viðurgerningur góður og síðast,
en ekki sízt, áreiðanlegt kaup-
gjaid. Á mjög mörgum heimilum
fer þetta saman.
Við, sem þetta segjum, réð-
umst i kaupavinnu sfðastiiðið
sumar á eitt af stórhelmilum
'Rángárvaiiasýslu. Þar býr stór-
ættaður höíðingsmaður, rikilátur
og réttvis, og við, kaupahjú hans,
töldum hagsmunum okkar vel
borgið undir handarjaðrlnum á
slikum manni. Við bjuggumst
vlð góðum árangri at kaupavlnn-
unni, og okkur varð líka að þvi,
þótt endirinn yrðl ekki eins
ákjósanlegur og við höfðum i
byrjun búist við. Við vorum
sannarlega ekki svelt, fengum
dagiega meira en nóg af tyrir-
tiks-góðum graut, og þótt mat-
Urinn kæmi ekki alt af á rétt-
um tima, svo að okkur væri
stundum farið að leiðast ettir
honum, þá margbættist þetta
upp, þegar loks grauturinn kom.
Vinnutímann fengum við iika vel
úti látinn, en knöppust urðu út-
látin á kaupinu okkar, — sumra
að mlnsta kosti. Tií dæmis fékk
einn kaupamaðurinn 13 krónum
minna fyrir hverja viku en hann
hafðl verið ráðinn upp á. Það
gerlr 104 kr. í 8 vlkur. Okkur
íátæklingunum vaxá svona smá-
munir i augum. Eitthvað talsvert
vantaði og upp á kaupgjaldið
hjá öðrum kaupahjúum, er voru
þarna á sama heimili. Tvær
kaupakonurnar telja sig eiga inni
80 kr. hvor o. s. trv.
Það hefir borist okkur tii eyrna,
að húsbóndinn hafi sagt, að við
höfum ekki unnið fyrir meira
kaupi en þvf, ©r við fengum
goldið. Hann taldi sér þá verá
heimilt að skamta okkur það,
aá góðl maður. Við eigum að
iikindum ©ngan kost á því að fá
alþyí»c*bla;&i»
eftirstöðvarnar af sumarkaupinu
okkar. Helzti seint fengum við
að vita, að vi5 höfðum ráðið
okkur hjá manni, er elgi var
fulimyndugur a(1 aidri,
Hvað vinnuna okkar snertir,
er það eitt að sogja, að hvert
okkar mun hafa unnið eftir beztu
getu og með fullri trúmensku.
Þið lesendur, kariar og konur,
sem et til vill h -fið í hyggju að
ráða ykkur í kaupavinnu í sumail
Skoðið þið ykitur vei um og
reynið að komast í góða staðli
>Víðar er guð en i Görðnm.<
Það eru til flairi góð heimili en
heimili Boga Thorarensens í
Kirkjubæ.
Kaupafólk.
Eins og hinir.
Fjáðir þrjótar fjálgir bióta feng-
inn léðan,
þar tll njóta’, að hrjóta héðan,
heis i róti brjóta sleðann.
Þá eru þrotin nautnarnotin nirf-
ilsháttar.
Andinn lotinn leitar sáttar
með lífsvöl brotinn utan gáttar.
Aurasafnið hirðir hrafn og hvlrf-
iibylur.
Holdið drafnar; mölur myiur.
Moldar-jafná foldin hylur.
Erafn.
Lágmarkskaop og
hlatdeiiá í arfii.
Konurl
i3œtiafni(vitaminm)
&ru noíuó í„&máraU'
smjörliRió. ~~ tZiójié
þvi ávalt um þaé^
Hvers vegna
•r b«zt að auglýsa í AlþýðublaðinuT
Vegna þess,
■ð það er allra blaða mest lesið. (Ekk-
ert blað hefir t. d. verið lesið af
annari eins áfergju á Alþingi í
vetur.)
að það er allra kaupstaða- og dag-
blaða útbreiddast.
■ð það er litið og því ávalt lasið frá
upphafi til enda.
að sakir alls þessa koma auglýsingar
þar að langmestum notum.
að þess eru dæmi, að menn og mál-
efni hafa beðið tjón við það að
auglýsa ekki í Alþýðublaðinu, —
(Nafnkunnur íslenzkur rithöfundur
hélt í vetur fyrirlestur um alment
hugðarmál fyrir hálftómu húsi, af
því að hann auglýsti ekki i Alþýðuj
blaðinu.)
Hafið þér ekki lesið þetta?
Hf. rafmf. Hiti & Ljús.
Laugavegi 20 B. — Sími 8B0.
Símnefni: Jliti.
Selnr:
Kalcium-þaklakk, Karboiin,
Sementol tii að bera á stein-
veggi og verja þá rBka.
Tjöru, blackfernis og alls
koaar málningarvörur. —
Hvergi ódýrara.
Aðalatriði samnings þess, er
námaeigendur og námaverkamenn
í Englandi gerðu með sér nýiega,
eru þessi:
1. Föst iágmnrkslaun i ölium
kolahéruðunum hækki úr 20 °/o
upp í 33 % yfir launin 1914.
2. Á móti hverjum 100 ster-
liagspundum, sem námueigendur
greiða í iaun, fái þeir f slnn
hiut nú 15 stt I.pd. i stað 17
áður.
3. Af þeim irði, sem þá cr
eftir, fá verkamenn nú 88 °/o, en
námueigendur 12 %; áður fengu
verkamenn 83 % og námuelg-
endur 17 %•
Samningurinn var gerður síð-
ast í maf, en gildir frá 1. maí
síðast liðnum til, 30. apríl 1925.
Hefir hvort tveggja hækkað,
15 gmarkslaunin (um tæpi. 11 %)
og arðhluti verkamanna (um
h. u. b. 6%.