Fréttablaðið - 14.02.2015, Side 30

Fréttablaðið - 14.02.2015, Side 30
14. febrúar 2015 LAUGARDAGUR| HELGIN | 30 Gunnþóra Gunnarsdóttir gun@frettabladid.is Á RÖKSTÓLUM Þegar rökstólaparið Hilm-ar Örn Hilmarsson alls-herjargoði og Sigríður Elva Vilhjálmsdóttir dagskrárgerðarkona hittast heilsast þau með virktum. „Hvað, þekkist þið?“ spyr blaðamaður undrandi. Hilmar Örn: Ekki nóg en við getum sagt að leiðir okkar hafi skarast. Sigga Elva: Hann gaf dóttur minni, Andrá, nafn við formlega athöfn. Held ég hafi hringt í hann með viku fyrirvara. Mér finnst kristilegar skírnir yfirleitt svo átakanlega langdregnar og mikið gert úr því að allir viðstaddir eigi að passa upp á trúarlegt uppeldi barnsins. Yfirleitt er ég við það að látast úr leiðindum og samvisku- biti yfir því að ætla náttúrlega ekk- ert að fara eftir þessum ráðlegg- ingum. En nafngjöfin tók bara fjórar mínútur. Það var frábært. Hilmar Örn: Þetta hlýtur að hafa verið skemmri skírn svo ég noti vitlaust hugtak og óviðeig- andi. Þið hafið fengið hraðspólun. Yfirleitt held ég athöfnin taki tíu mínútur, kortér. En það er ekkert verið að lesa mikið yfir barninu ómálga og segja því hvað það eigi að varast og því síður að fá full- orðna til að fá samviskubit. Sigga Elva: Fengum við ADHD- útgáfu? Það var fínt því þetta var áður en ég fór að taka ofvirknitöfl- urnar! Við foreldrarnir tókum þá ákvörðun eftir þessa athöfn að ef við hættum einhvern tíma að lifa í synd þá yrðir þú sjálfkjörinn í að gefa okkur saman. Það verður trú- lega bókað einhvern tíma með viku fyrirvara. Hilmar Örn: Ég er nú samt einn mest hataði maður í heiðnum kreðsum í Ameríku þessa dagana, þar var vitnað í að ég tryði ekki bókstaflega á eineygðan mann á áttfættum hesti og kommentin frá Bandaríkjamönnum eru svaka- leg, þar kemur fram að þúsundir Bandaríkjamanna eiga daglegt samtal við Óðin og fóðra Sleipni á meðan. Þetta er allt í raunheimi. Sigga Eva: Þeir eru nú dálít- ið fyrir bókstafinn þarna vestra, blessaðir. En ef maður hittir yfir- náttúrulega veru þá finnst mér það eitthvað til að ræða við fagmenn í heilbrigðisstéttum frekar en tala um það á torgum. Það eru til lyf við þessu. Hilmar: Já, ég held að fólkið í hvítu sloppunum sé betra í að fást við svona en fólkið í kuflunum. En ég hef alveg þurft að kyngja því að sumir hafi þær skoðanir að ég sé að afvegaleiða fólk. Sigga Elva: „Já, hefurðu verið mikið í því að draga fólk út í synd og lesti? Hilmar Örn: Ekki eins og ég hef viljað. Það liggur við að það hafi farið meiri tími í kökubakstur hjá mér. Ekki enn komin með flatskjá Hafið þið eitthvað fylgst með ver- aldlegum atburðum á litla Íslandi undanfarið? Hilmar: Nei, ég er þessi andlegi maður sem varla stíg fæti til jarð- ar! Reyni bara að taka sem minnst- an þátt í umræðunni á Íslandi eftir hið svokallaða hrun. Ég verð svo þunglyndur. Sigga Elva: Ég var að vinna í fréttum þegar runið varð og tók viðtöl við fimm hagfræðinga og tíu pólitíkusa á hverjum einasta degi, að því er mér fannst, kom heim á hverju kvöldi með tilfinninguna: Það bjargast ekkert – það ferst, það ferst. Svo varð mér til happs að ég slapp úr því starfi og fór í meira léttmeti nokkrum mánuðum seinna. Geðheilsan snarbatnaði og ég komst að því að þjóðfélagið fer ekkert á hliðina þótt maður fylgist ekki með. Hilmar Örn: Ég er svo hjátrúar- fullur að ég held að allt hafi skán- að við það að ég hætti að fylgjast með. Sigga Elva: Sagan segir líka að ef maður bíði nógu lengi þá verði komið góðæri næst þegar maður opnar Fréttablaðið. Fer ekki að bresta á með því? Hilmar Örn: Ég vona það, en veit ekki alveg hver hringrásin er í árum talið. Sigga Elva: Er ekki talað um sjö ár? Það er heilög tala í kristninni en ég veit ekki hvernig það er í heiðni. Hilmar Örn: Það er níu hjá okkur en ég skal alveg nota kristna tímatalið ef það hentar. Sigga Elva: Mér sýnist þið ætla að hafa vinninginn í þessu. Ég er að minnsta kosti ekki búin að fá mér flatskjá enn þá og er enn í Excel-skjalinu að reyna að finna út hvernig ég get losnað úr ofbeldis- sambandinu við bankann. En þegar ég var í fréttaumhverf- inu var ég með blogggáttina opna og fylgdist með öllum miðlum. Hilmar: Ég tek mest eftir frétt- um um týnda púðluhunda og svo- leiðis. Þegar ég var að keppa í Útsvari varð ég mér til skamm- ar því ég vissi ekkert fréttatengt. Maður átti að botna nýlega fyrir- sögn og ég seig bara niður, hefði kannski getað það ef fyrirsögnin hefði verið úr Öldinni okkar frá 1930. Þá hefði verið komin mátuleg fjarlægð. En ég veit þó að nýlega var full rúta af ungmennum föst í hálfan sólarhring af því vegur- inn fór í sundur og mér finnst svo falleg fréttin af bóndanum sem keyrði um nóttina með mat til þeirra. Svoleiðis fólk gefur manni trú á lífið. Hafið þið lent í lífsháska eða verið strandaglópar? Sigga Elva: Ég hef verið sótt af björgunarsveit. Ég álpaðist upp í gúmmíbát á Hornströndum með manni sem ætti, strangt til tekið, ekki að vera með próf á þríhjól. Sú ferð endaði með því að allir féllu útbyrðis rétt við ströndina og ég fékk skrúfuna á fullu blússi í öxl- ina á mér. Það var siglt í næsta farsímasamband og eftir tvo, þrjá tíma birtist risabátur með her af fólki sem hafði staðið upp frá vinnunni til að sækja einhvern bjána sem hafði verið að sulla í vitleysu á gúmmíbát. Ég ber enda- lausa virðingu fyrir svona fólki. Áhyggjur af þungarokkurum Munið þið eftir f leiru sem hefur verið í umræðunni nýlega? Sigga Elva: Nei, ég er búin að sitja með heyrnartól og viðtals- klippa síðustu þrjár vikur. Eigin- lega hef ég bara verið í vinnunni síðan í september og er sorglega illa að mér. En síðast þegar ég vissi var eldgos í gangi.“ Hvað segja heiðnir menn um það? Hilmar Örn: „Hverju reiddust goðin,“ var flottur frasi hjá Snorra goða á sínum tíma og sumir halda því fram að „sól tér sortna“ í Völu- spá sýni að heiðnir hafi upplifað eldgos þaðan sem þeir komu en það hefur aldrei gosið í Noregi og Dan- mörku svo það er ekkert innbyggt í heiðni. Í grísku og rómversku goðafræðinni eru hins vegar eld- fjallaguðir og í Suður-Ameríku er eldfjallagyðja svo þetta fylgir staðháttum. En í heiðninni erum við með Loka sem veldur jarð- skjálfta samkvæmt Snorra-Eddu. Þegar konan hans, Sigyn, tekur kerið í burtu frá honum spriklar hann og þá verða skjálftar. Það er falleg skýring sem ég skil miklu betur en jarðfræðina. Sigga Elva: Hvenær hætta trúar- brögð að taka breytingum? Er búið að loka fyrir umsóknir eða mætti koma með nýjan guð í ljósi ein- hverra aðstæðna? Ég var reyndar lengi að hugsa um að stofna söfnuð til heiðurs Bakkusi og minnir að til að fá trúfélagsskrá þurfi að byggja á einhverjum sögulegum átrúnaði. Hilmar Örn: Ég held að það sé eðli góðra trúarbragða að þau breytist með tímanum. Þess vegna sér maður gamlar goð- fræðilegar sögur í bíómyndum og bókmenntum. Það eru sögur sem verða að segjast og finna sér alltaf leið. Þær eru hluti af okkar sálræna uppeldi og hvernig við speglum okkur á hverjum tíma. Ég hef engar áhyggjur af því. Ég hef meiri áhyggjur af sumum þungarokkurum. Sigga Elva: Er það af því að tónlistin er vond eða ertu að tala um boðskapinn? Hilmar Örn: Ég tek það skýrt fram að ég er ekki að tala um Skálmöld sem ég dýrka og dái og finnst stórkostlegt hvernig hún miðlar arfinum áfram. En það er komið sérstakt sánd, viking- metal, og það eru mikil læti. Ég er svo mikil pempía. Sigga Elva: Þú vilt bara ljúfa tóna eins og hjá Skálmöld. Hilmar Örn: Já, eitthvað sætt, lítið tíst. Heilagar tölur og trúarbrögð Hilmar Örn Hilmarsson allsherjargoði og Sigríður Elva Vilhjálmsdóttir dagskrárgerðarkona eiga sameiginlegt að fylgjast lítið með fréttum þessar vikurnar og hafa áhuga á ásatrú. Sigga Elva hefur verið sótt af björgunarsveit en Hilmar Örn ekki. Á RÖKSTÓLUM Sigríður Elva og Hilmar Örn eru á því að allt hafi skánað eftir að þau hættu að fylgjast með fréttum. FRÉTTABLAÐIÐ/ANDRI MARINÓ Ég álpaðist upp í gúmmíbát á Hornströndum með manni sem ætti, strangt til tekið, ekki að vera með próf á þríhjól. Sú ferð endaði með því að allir féllu útbyrðis rétt við ströndina og ég fékk skrúfuna á fullu blússi í öxlina á mér. Sigríður Elva Þegar ég var að keppa í Útsvari varð ég mér til skammar því ég vissi ekkert fréttatengt. Maður átti að botna nýlega fyrirsögn og ég seig bara niður. Hilmar Örn 1 3 -0 2 -2 0 1 5 2 1 :1 2 F B 1 1 2 s _ P 0 9 4 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 8 3 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 1 9 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 3 0 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 3 C F -C A 9 4 1 3 C F -C 9 5 8 1 3 C F -C 8 1 C 1 3 C F -C 6 E 0 2 8 0 X 4 0 0 4 A F B 1 1 2 s C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.