Alþýðublaðið - 30.06.1924, Qupperneq 3
* £. Þ ¥ X» ö « L 1®
3.
6r sýad í vlðskiftum við alþýðu,
mun hdn sjá sér ieið til að
koma sínu fram >á iðglagan
hátt<, sem auðvaldið kallar, en ef
auðvaldlð ræðst á hana með o‘-
beldi og herskap, verður þvi
ekkl forðað, að hún noti samtðk
sin 'yrr eða síðar til að kasta af
sér oki kúgaranna með valdi.
Þessi er lærdómur sögunnar um
lögmál þjóðfélagsþróunarinnar.
Það er komið undir stjórn auð-
vaidsins, sem yfirráðin hefir,
hversu ákafir byltingamenn is-
lenzka alþýðan verðnr. Stjórnar-
bylting með valdi verður ekki
fram kölluð með orðum. Hún er
ávalt afleiðing af óstjórn og of-
beldi heimskra manna, sem mis-
bjóða iifi tóiksins með framferði
sínu. Þetta ættu þeir að leggja
sér á hjarta, sem vilja stjórua
landi og iýð. Til þess þarf >iaugt
um meira og annaðc en að geta
þýtt útlend stjórnarfyrirkomulög
og leikið ráðherra — eða leigt
sig útlendum fjárplógsmönnnm
tll heimskulegra skrifta.
Hltt skiftlr attur engu máii,
þótt einhverjir Alþýðuflokksmenn
hafi eftir skapférii sinu meiri
eða minni mætur ábaráttuað-
terð meiri hluta jafnaðarmanna í
Bretlandi eða Rússlandi. Það
er alveg jatn-eðiilegt hvort á
sinn hátt, að hið nýja rússneska
verklýðsveldi msð hundruðum
milljóna ráðandi alþýðustéttar í
austurvegi hrífi einkum unga
menn með tilfinningu æskunnar
tyrir fegurð fjarlægðarinnar, og
að viðgangur jafnaðarmanna í
sjálfu kaupsýsiu-heimsveldinu
Bretlandi hvetji alþýðu hér til
framsóknar að hætti stéttar-
systkinanna þár. Það ætti ekki
að vera sundrungarefni alþýðu
á Islandi, þótt jafnaðarmenn
þessara rikja geti ekki komið
sér saman um sömu baráttuað-
íerð i báðum ríkjunum. Til þess
eru staðhættir þeirra of óiíkir,
eins óiíkir og á sjó og landi.
Islenzk alþýða mun því hafa
vit á að sýna hinu útlenda auð-
valdi, sem á >danska Mogga<,
að þessi tilráun þess til að
sundra isienzkri alþýðu er að
eins vindhögg — greltt í jafn-
mlkilll vitleysu sem annað, er í
>danska Mogga< hefir staðið,
sfðan það náði til fulls undir-
tökunum við henn.
Syndir burgeisanna.
Burgeisarnir vita, að allur al-
menningur er að rfsa öndverður
gegn yfirgangi þeirra. En meðan
þeir halda vöidum, láta þeir
greipar sópa, og þess vegna er
það skylda góðra manna að slá
á þær hendar til þess, áð þær
sleppl sem fyrst.
Burgeisarnir hafa stofnað til
féflettingar á þjóðinni í stórum
stíl. Almenningur framleiðir af-
urðirnar. Fyrir ranglæti skipu-
lagsins verða þær elgn burgeis-
anna. Þeir selja þær fyrir enska
peninga, en grelða almenningi
íslenzka mynt. Verðhlutfall krón-
unnar og pundsins á að vera
i : 18. En burgeisarnir fara með
penlngamáliu og hafa séð um að
hlutfaltið sé 1:32. Með öðrum
orðum: Þeir gefa út 56-eyringa
og kalla það krónur. Tiifelli
svipað þessu er f hegnlngarlög-
unum kallað peningafals. Mis-
munur 56-eyrlnganna og krón-
anna er skattur, aem öll þjóðin
verður að greiða einstaka mönn-
um. Nokkuð af honum nota þelr
til þess að greiða gamlar gróða-
brailsskuldir. Afganginn geyma
þeir í erlendum bönkum. Ef þeir
flyttu hann heim, hækkaði krón-
an, og gróði þeirra mlnkaðl.
Öðru hvoru skreppa burgeisarnir
til útiánda tii að sóa feng s:num.
Þeir hata hér í seli. Þeir haga
sér eins og seistöðuverzlanirnar
dönsku, sem illa eru ræmdar.
Vei til fallið, að þeir skuli studdir
af dönskum kaupmönntim, sem
hafa keypt sér íslenzkan alþlng-
ismann.
Burgeisarnlr hafa stofnað til
fléflettingar á þjóðinni í stórum
stíl. Þeir hafa hlaðið á hana
tolium tii þess að komast sjálfír
hjá réttmætum sköttum. Þetta
gerðu þeir í >sparnaðarskyni<.
Þeir hafá gripið tit allra ráða.
Þeir stöðvá verklegar íram-
kvæmdir og auka með því at-
vinnuleysi. Þetta gerðu þeir tíl
þess að losna við skatta og fá
ódýrari vinnukraft Líka sparn-
aður.
Burgeisarnir eru >móti allrl
mentun yfirleitt<. Hægt er að
beuda á árásir þeirrá á alþýðu-
1 fræðsiuna, á mentástofnanir Jands-
Hvers vegna
er bezt að auglýsa í Alþýðublaðinu?
Vegna þess,
að það er allra blaða mest lesið.
að það er allra kaupstaða- 'og j dag-
blaða útbreiddast.
að það er lítið og þyí áyalt lesið frá
uppbafi til enda.
að sakir alls þessa koma auglýsingar
þar að langmestum notum.
að þess eru dæmi, að menn og mál-
efni hafa beðið tjón yið það að
auglýsa ekki í Alþýðublaðinu.
Hafið þér ekki lesið þetta?
Útbrelðlð Alþýðublaðlð
hwar aam þlð eruð ©g
hwart ssns þlð farlðl
ins, á Háskólann, skóiagjaldið
við Mentaskólánn, sklftimyntar-
risnu þeirra við þýðingar Þjóð-
vinafélagsins, við þá, sem íá t
við andieg störf, o. fl. Þetta er
eðlllegt. Ekkert er þeim hættu-
legra en meiri menning. Líka
ræður hér meðfæddur smásálar-
skapur og skelfing sú. sem gríp-
ur slíka menn, þegar þeir eiga
að iáta af heudi fé, sem þeir
hata umráð yfir. Margur háttv.
þm. virðist lita á þessi útgföid
elns og saumagötin á sokk kon-
unnar sinnar, sem sámeinast í
eitt allsherjar botnleysi. En þeir,
sem unna ísienzkri menningu,
munu sameinast um það að reka
at höndum sér þann menningar-
snauða prangaralýð, sem svikist
hefir að völdum á ísiandi, eh heizt
værl til þess fær að vega blaut-
sápu í búðarkró, ef hægt væri
að sjá um, að hann sviki ekki
vogina.
Oft er talað um stjórnmála-
spiilingu. Það hefir faiiið í hlut-
skitti burgelsanna að gefa því
táli byr undir báða vængi. Þefr
byrjuðu þingið með því að taka
kpsningavaldið at einu kjördæmi
landsins og velja í skarðið mahn,
sem þrátt fyrir íéfreka kosninga-
baráttu hatði failið á Isafirðl.
Síðan gerðu þeir þingið að söiu-
torgl, þar sem Jónl Þorlákssynl
gengu innkaupin iiia. Loksins
þokaðist hann þó upp í neðsta
þrep stjórnárstigans, enda voru
þá márgir dýru verði keyptir.