Skessuhorn - 15.01.2014, Blaðsíða 15

15MIÐVIKUDAGUR 15. JANÚAR 2014
Gleðilegt heilsuræktarár 2014
Morguntrimm • spinning • hádegispúl • átakstímar
sundleikfimi • leiðsögn í þreksal.
Verið velkomin.
Íþróttamiðstöðin í Borgarnesi - www.borgarbyggd.is
S
K
E
S
S
U
H
O
R
N
2
01
4
Það eru áreiðanlega fáir sem fengu
hrunið margumrædda eins hressi‑
lega í fangið og hjónin Guðni
Tryggvason og Hlín Sigurðardótt‑
ir eigendur verslunarinnar Mod‑
els á Akranesi. Um svipað leyti sem
„Guð blessi Ísland“ hljómaði á öld‑
um ljósvakans var Model að flytja í
gríðarstórt húsnæði á Þjóðbraut 1 á
Akranesi úr Stillholtinu þar skammt
frá. Frá þeim tíma hefur Model lit‑
ið út eins og Magasín í stærri borg‑
um, fremur en hefðbundin versl‑
un á landsbyggðinni. „Miðað við
þá stöðu sem upp var komin, frek‑
ar samdráttur en aukning í verslun,
var þetta náttúrlega alltof stórt hús‑
næði fyrir okkur. En neyðin kenn‑
ir naktri konu að spinna. Við fór‑
um að horfa í kringum okkur, leita
að tækifærum og þannig þróað‑
ist heildverslunin hjá okkur,“ segir
Guðni í Model í samtali við Skessu‑
horn. HG gjafahús er annað fyrir‑
tæki við hlið Models sem þau hjón‑
in stofnuðu um heildverslunina. „Í
dag er um 80% af vörunum sem til
sölu eru í Model eigin innflutning‑
ur úr heildsölunni. Söluaukningin
er mikil í sumum vörum hjá okkur.
Einkum eru það núna flókaskór, úr
ull og kálfsskinni, sem hafa verið að
slá í gegn og fara sigurför um heim‑
inn,“ segir Guðni.
Þurftu að brjóta múra
Guðni segir að til að byrja með
hafi fólk haft efasemdir gagnvart
staðsetningu heildsölu á Akranesi.
„Það er eins og fólk sé orðið svo
vant því að heildsölurnar séu til
húsa í Reykjavík og haldi að þær
geti ekki gengið annars staðar. Það
var sá múr sem við urðum að brjóta
til að byrja með áður en við færð‑
um út kvíarnar. Við byrjuðum á því
að ráða í vinnu til okkar manneskju
sem var með umboð fyrir Scottish
fine vörumerkið. Við keyptum síð‑
an umboðið fyrir þetta vörumerki
og það gaf okkur byr. Þessar vörur
höfum við selt í allar verslanir Lyfju
og Lyf og heilsu, í flest apótek
landsins. Svo fórum við líka að selja
gjafavörur frá danska fyrirtækinu
Bovictus, mjög flottar vörur. Það
voru reyndar fleiri að selja þess‑
ar vörur hér á landi en þessi danski
aðili hefur stutt vel við okkur. Í dag
getum við litið á okkur sem um‑
boðsaðila fyrir þeirra vörur á Ís‑
landi og erum að selja þær til um 20
gjafavöruverslana um allt land. Það
er mjög skemmtilegt og gott að
eiga viðskipti við Danina. Þeir eru
náttúrlega sérfræðingar í markaðs‑
setningu og mikið af þeim að læra í
þeim efnum. Danirnir eru að koma
í heimsókn til okkar á næstunni,
en um áramótin fengum við góðar
kveðjur frá þeim með þakklæti fyrir
árangurinn síðustu árin.“
Söluáætlun sprakk á
stuttum tíma
Guðni segir að gjarnan þegar nýj‑
ar vörur eru teknar inn í heild‑
verslunina séu þær settar í prófun
hjá hinum stóra og trausta kúnna‑
hópi Models. „Það
hefur reynst okk‑
ur mjög farsælt og
þetta gerðum við
þegar við tókum til
sölu danska flókaskó
undir vörumerkinu
Glerups. Þeir heita
eftir frumkvöðlin‑
um sem hannaði
þá, Nanny Glerups.
Þessir skór hafa far‑
ið sigurför um heim‑
inn; eru fallegir,
náttúrulegir og hlý‑
ir. Dananum er vel
lýst í markaðssetn‑
ingunni á skónum,
en hann segir „var‑
úð þú verður háður
þeim.“ Við gerðum
söluáætlun til þriggja ára á skón‑
um, en hún sprakk á sjö mánuðum.
Við gleymdum túristamarkaðn‑
um, en ferðamaðurinn er vitlaus í
þessa skó. Það var 40% söluaukn‑
ing á skónum í heiminum á síðasta
ári,“ segir Guðni. Umræddir flóka‑
skór eru úr ull af sauðfé með sóla
úr kálfsskinni. „Kannski má segja
að þessir skór séu afturhvarf til for‑
tíðar. Okkar forfeður gengu nátt‑
úrlega í sauðskinnsskóm, en kálf‑
skinnið þótti þá dýrmætara í bók‑
fellið,“ segir Guðni sposkur.
Öflugir og góðir
samstarfsaðilar
Einna mesta salan á flókaskón‑
um hefur verið í nýlegri ferða‑
mannaverslun á Laugaveginum
í Reykjavík sem heitir því frum‑
lega nafni „Og þó.“ Hana starf‑
ræktir Skagamaðurinn Sigurður
Arnar Jónsson. „Það hefur verið
brjáluð sala á þessum skóm, bæði
til útlendinga og Íslendinga sem
kom mér skemmtilega á óvart.
Þeir eru svo þægilegur, maður
svitnar ekkert í þeim og gerir ekk‑
ert til þótt blotni. Svo er bara að
stinga þeim í þvottavélina á ullar‑
kerfi, ég er búinn að prófa það,“
segir Sigurður Arnar. Hann hefur
gengið upp og niður Laugaveg‑
inn á flókaskónum þótt þeir séu
framleiddir sem inniskór. Guðni
í Model segir að það sé ekki bara
„Og þó“ á Laugaveginum sem sé
í góðu samstarfi við HG gjafahús
og Model. „Það eru margar versl‑
anir og kannski ekki síst verslan‑
irnar á Vesturlandi. Það er gaman
að segja frá því að þetta eru flott‑
ar verslanir sem gefa Reykjavíkur‑
búðunum ekkert eftir í vörufram‑
boði, framsetningu og vöruverði.
Það eru Skipavík í Stykkishólmi,
Blómsturvellir á Hellissandi og
Framköllunarþjónustan í Borgar‑
nesi. Þetta eru allt öflugir og góð‑
ir samstarfsaðilar,“ segir Guðni í
Model. þá
Stofnaði heildsölu í hruninu og sel-
ur nú grimmt gjafavöru og flókaskó
Flókaskórnir frá Glerups sem nú fara sigurför um
heiminn.
Guðni í Model staddur í ferðamanna-
versluninni „Og þó“ á Laugaveginum
í Reykjavík sem Skagamaðurinn
Sigurður Arnar Jónsson starfrækir.
Hlín og Guðni stuttu eftir að þau opnuðu í Model á Þjóðbraut 1.
Forsíða bókarinnar
„Gróa, frásagnir úr
heimasveit,“ sem kom
út í haust.
Endalok búskapar og ný
kynslóð tekur við
Bræðurnir Eysteinn Gísli og Jó‑
hannes Geir Gíslasynir stunduðu
heilsársbúskap í Skáleyjum fram á
miðjan síðasta áratug. Að lokum
fýsir okkur að vita aðeins um lok
búskaparára Jóa í Skáleyjum. „Þeg‑
ar leið á tímann vorum við orðin
þarna þrjú, við Eysteinn bróðir og
sambýliskona mín. Ellin dró okkur
uppi og þá hættum við heilsársbú‑
skapnum. Eysteinn flutti hingað á
dvalarheimilið í Barmahlíð þar sem
hann bjó til æviloka í ágúst 2012.
Sambýliskona mín sem er förunaut‑
ur minn í dag átti íbúð í Reykjavík.
Ég flutti með henni þangað suð‑
ur að vetrinum. Ég var með ann‑
an fótinn í Reykjavík nokkra vetur.
Það passaði mér ekki og ég hafnaði
hér á Reykhólum. Hugurinn leit‑
aði vestur. Dætur mínar búa báðar
með sínum fjölskyldum á Snæfells‑
nesi, í Stykkishólmi og Grundar‑
firði. Ég kaus hins vegar að búa hér
á Reykhólum.
Hér var mín
virkni og mínir
félagar í gegn‑
um búskap‑
inn. Samgöng‑
ur okkar í Skál‑
eyjum og öðrum
inneyjum Flat‑
eyjarhrepps sem
var, félagsleg
tengsl og annað
voru alltaf mest
við Reykhóla‑
sveitina.“
Eysteinn átti
tvo syni og dótt‑
ur. Jóhannes á sem
fyrr sagði tvær
dætur. „Krakkarn‑
ir okkar tóku smám
saman við í Skál‑
eyjum en nú er þar
aðeins sumarbúskapur. Þau halda
húsunum við og dvelja þarna í sín‑
um sumarleyfum. Sjálfur seldi ég
restina af mínum fjárstofni í haust.
Það er ekki hægt að hafa fé sjálfala
í Skáleyjum um veturinn án þess
að vakað sé yfir því, jafnvel þó það
hafi nóg æti. Eftir að ég hætti að
búa í Skáleyjum að vetrinum þá var
ég löngum með í kringum 30 fjár.
Ég kom fénu fyrir á vetrarfóðrum
hjá granna mínum hér í grennd við
Reykhóla frá desember og fram í
apríl. Þá tók ég við því aftur. Þetta
voru miklir flutningar fram og til
baka. En í haust hætti ég endanlega
og nú býr ekkert fé lengur í Skál‑
eyjum. Það er synd því gróðurfar‑
ið í eyjunum þarf fjárbeit því ann‑
ars fer allt á kaf í illgresi.“
Aldrei fundið
fyrir einangrun
Jói í Skáleyjum hefur dregið í land
en hann er ekki hættur. Eyjabónd‑
inn ætlar aftur út í Skáleyjar í apríl.
Maðurinn er hluti af vistkerfinu í
Breiðafirði. Eyjarnar kalla á við‑
veru hans um leið og lífið kviknar
að vori. „Ég verð áfram í Skáleyj‑
um yfir sumarmánuðina á meðan
ég hef getu til. Eftir að við hættum
heilsárs búsetu var ég alltaf frá apríl
og fram í desember þar til í fyrra. Í
haust eftir að ég felldi féð þá fór ég
hins vegar í október. Um hávetur‑
inn dunda ég meðal annars við að
hreinsa dún. Ég reikna með að fara
aftur út í Skáleyjar nú í apríl. Það er
töluvert atriði
varðandi það
að halda ernin‑
um frá að mað‑
ur sé sýnileg‑
ur. Hann kærir
sig ekkert um
m a n n a f e r ð ‑
ir. Sjái hann
til manns þá
heldur hann
sig í hæfilegri
fjarlægð frá
æðarvarpinu
um vortím‑
ann. Verndin
liggur í því
að vera sýni‑
legur,“ segir
Jói og talar
af reynslu.
Þ e g a r
S k á l e y j a ‑
bóndi lít‑
ur nú um öxl
slær hann því
föstu að eyja‑
lífið hafi verið
gott. „Það var alltaf mikið meira en
nóg að gera. Auðvitað sótti maður
ekki mannamót í sama mæli og aðr‑
ir. Ég hef alltaf haft ánægju af þeim.
En vitur maður hefur sagt að ein‑
angrun sé ekki landfræðilegt fyr‑
irbæri heldur sálfræðilegt. Ég hef
aldrei fundið fyrir einangrun í eyj‑
um Breiðafjarðar.“
mþh
Jói ásamt Helgu Maríu dóttur sinni, Guðmundi Kristjáni Snorrasyni tengdasyni og
börnum þeirra Margréti Helgu, Jóhannesi Geir og Snorra Þór.