Skessuhorn - 15.01.2014, Blaðsíða 19

19MIÐVIKUDAGUR 15. JANÚAR 2014
Nafn: Einar Kristjánsson
Starfsheiti/fyrirtæki: Skólabíl‑
stjóri í Laxárdal í Dalabyggð.
Fjölskylduhagir/búseta: Ég er
giftur, á tvö uppkomin börn og
eina fósturdóttur sem býr hjá
mér í Laxárdal.
Áhugamál: Bíladella.
Vinnudagurinn: Fimmtudag‑
urinn 9. janúar 2014.
Mætt til vinnu og fyrstu verk?
Ég fór í skólaakstur, lagði af
stað svona um kl. 7:20.
Klukkan 10? Þá var ég að
skipta um glugga í verkstæðinu
hjá mér.
Hádegið? Ég fer alltaf heim í
hádeginu og fæ mér að borða.
Klukkan 14? Þá var ég enn úti
á verkstæði en ég keyrði svo
börnin heim klukkan 15, búinn
að því um kl. 16.
Hvenær hætt og það síðasta
sem þú gerðir í vinnunni? Ég
var búinn í kringum klukkan
16 og svo var ég úti á verkstæði
fram undir klukkan 17. Að lok‑
um fór ég svo í hesthúsið.
Hvað stendur upp úr eft-
ir vinnudaginn? Það var mjög
gott veður.
Var dagurinn hefðbundinn?
Já, þetta var mjög hefðbundinn
dagur.
Fastir liðir alla daga? Þetta er
alltaf eins, nema á föstudögum
eru börnin búin fyrr, eða um kl.
12:20. Ég sæki börnin á morgn‑
ana og keyri þeim í skólann og
svo aftur heim eftir skóla. Ég
geng úr skugga um að þau séu
í bílbeltum og hjálpa þeim sem
geta ekki fest sig í belti sjálf. Ég
keyri líka leikskólabörnum al‑
veg niður í eins eða tveggja ára
aldurinn. Ég fylgi þeim inn á
leikskólann. Börnin eru alltaf
mjög góð í bílnum, það heyr‑
ist yfirleitt ekki múkk í þeim.
Við förum flest alla daga, það
er ekki oft sem ferðir detta nið‑
ur vegna veðurs. Ætli það hafi
ekki verið 2 – 4 dagar síðasta
vetur en hefur ekki enn gerst
núna í vetur.
Hvenær byrjaðir þú í þessu
starfi? Ég veit það ekki, er bú‑
inn að vera lengi í þessu starfi.
Ég byrjaði að keyra börnin á
Laugum upp úr tvítugu. Ætli
þetta séu ekki hátt í 40 ár.
Er þetta framtíðarstarfið þitt?
Ætli það fari ekki að styttast í
því. Ég er orðinn svo gamall!
Hlakkar þú til að mæta í vinn-
una? Já, þetta er rútína.
Eitthvað að lokum? Mað‑
ur myndi sakna þess að keyra
ekki börnunum. Ég er orðinn
svo vanur þessu, búinn að gera
þetta svo lengi.
Dag ur í lífi...
Skólabílstjóra í Dölum
Einar Kristjánsson. Ljósm. bae.
Á Akranesi hefur í marga áratugi
verið starfrækt fyrirtæki sem veitir
þá þjónustu að ramma inn mynd‑
ir. Reyndar er það ýmislegt fleira
sem fólk lætur ramma inn og hefur
færst í vöxt að fólk láti ramma inn
hina ótrúlegustu hluti. Blaðamað‑
ur Skessuhorns komast á snoðir um
það þegar hann á dögunum fór í
heimsókn í Ramma og myndir við
Skólabraut til þeirra Steins Helga‑
sonar og Elínar Klöru Svavarsdótt‑
ur sem hafa starfrækt þetta fyrirtæki
frá 1997. Þá stofnuðu þau fyrirtæk‑
ið upp úr öðru sem einnig var með
innrömmun sem aðalverkefni.
Rammar og smíðar utan
um gripi
Þegar blaðamaður leit í heimsókn í
Ramma og myndir sl. miðvikudag
var Steinn með ein þrjú verkefni
á vinnuborðinu. Það voru gamlar
íþróttaúrklippur sem biðu þess að
verða rammaðir inn. Útsaumsverk
var einnig á borðinu frá útsaums‑
meistaranum Maríasi Björnssyni
frá Felli í Árneshreppi á Strönd‑
um, sem búsettur hefur verið á efri
árum á Akranesi. Þá beið einnig
innrömmunar falleg vatnslitamynd
sem listakonan Edda Heiðrún
Bachman málaði. Blaðamanni er
litið upp í hillurnar á vinnustofunni
og sér þar pakka með skrúfum, bor
og ýmis verkfæri. „Steini er smið‑
ur og þetta er það sem hann þarf til
þeirra hluta,“ segir Elín Klara, eða
Ella eins og hún er kölluð. Steinn
teygir sig þá í tvo gripi í hillunni
sem hann er nýbúinn að ramma inn
og smíða utan um. Það eru stofn‑
bréf í bæði Kaupfélag Borgfirð‑
inga og Sláturfélag Borgfirðinga
frá árinu 1917. „Bréfin þurftu að
sjást bæði að framan og aftan og
því þurfti að ganga sérstaklega frá
þeim,“ sagði Steinn.
Náttsloppur og inniskór
Þegar spurt er hvort rammað sé
utan um eitthvað fleira en mynd‑
ir og skjöl kemur ýmislegt í ljós.
Steinn segir að það sé býsna margt.
„Það eru vesti af rokkstjörnu, skírn‑
arkjóll, snuð, dómaraflauta, nátt‑
sloppur og inniskór og bara nefndu
það,“ segir hann. Og Ella bætir
við. „Fólki dettur ýmislegt í hug.
Eitt verkefni bíður núna þar sem
römmuð verða inn ellefu snuð og
mynd af þeim sem á þau. Þessu
fylgir skemmtileg saga og ekki er
ótrúlegt að hún muni líka fylgja
með. Síðan erum við einnig með
þjónustu fyrir Álnabæ, rúllugard‑
ínur og setubrautir. Við förum á
staðinn, tökum mál og leiðbein‑
um fólki hvað það vill og hentar.
Þá hef ég verið með umboðið fyr‑
ir happdrætti SÍBS alveg frá því við
byrjuðum 1997,“ segir Elín Klara.
Þennan morgun sem blaðamaður
var á ferðinni komu viðskiptavinir
happdrættisins enda dregið þennan
dag eða þann næsta. Einn var meira
að segja að sækja svolítinn vinning.
Í Römmum og myndum hefur líka
verið passamyndaþjónusta í nokkur
ár, þannig að ekki er hægt að segja
annað en þar sé fjölbreytt þjónusta.
Róaðist eftir hrunið
Sautján ár er þónokkur aldur á all‑
sérhæfðu fyrirtæki. Steinn segir að
innrömmunarþjónusta hafi lengi
verið veitt á Akranesi. Karl Ragn‑
arsson rak lengi innrömmunar‑
þjónustu. Hann seldi síðan ungum
mönnum fyrirtækið, Þorvarði Örn‑
ólfssyni og Ólafi Páli Engilberts‑
syni, sem skýrði það því skemmti‑
lega nafni Góðverk. Það var upp úr
því sem Steinn og Elín Klara tóku
við innrömmuninni, fyrsta árið í
húsi sem heitir Ásgarður að Kirkju‑
braut 17. Síðan var keypt núver‑
andi húsnæði á Skólabraut 27 þar
sem Rammar og myndir hafa ver‑
ið síðan. Þau Steini og Ella segja að
þetta hafi verið skemmtilegur tími,
margir mjög skemmtilegir við‑
skiptafélagar, en það sé hins veg‑
ar bindandi að starfrækja þjónustu‑
fyrirtæki. „Þetta hefur gengið hjá
okkur, þótt vissulega hafi róast ansi
mikið við hrunið eins og reyndar
hjá öllum hinum,“ segir Steinn.
Sérstakt að vinna
fyrir Harald
Þær eru margir myndirnar sem
Steinn hefur rammað inn síðustu
17 árin. Langflestar þeirra eru fyr‑
ir HB og síðan Harald Sturlaugs‑
son og Haraldarhús. „Það er mjög
skemmtilegt og sérstakt að vinna
fyrir Harald. Ég man t.d. þeg‑
ar hann var hjá HB og í aðsigi var
stórafmæli hjá fyrirtækinu. Þá hafði
Haraldur samband og bað um að
fá rammaðar inn nokkrar myndir.
Þetta var á miðvikudegi og hann
hringir í mig frá Borgarnesi þar sem
hann var staddur. Hann var að tala
um að sig vantaði svona tíu mynd‑
ir fyrir laugardaginn. Þegar upp
var staðið voru þetta níutíu mynd‑
ir og ég fór til þeirra í HB og kom
myndunum þar fyrir. Haraldur hef‑
ur þessa skemmtilegu taktík að gera
ráð fyrir litlum skammti í fyrstu en
bæta svo við, stundum fimm eða tí‑
faldast magnið. Svona var þetta þeg‑
ar hann bað mig að ramma inn fyrir
Haraldarhús. Fyrst var hann að tala
um fjörutíu myndir fyrir sýningu.
„Það er þó mánuður í þetta, svo þú
hefur góðan tíma, en svo þarf ég að
fá fleiri í næsta mánuði,“ sagði Har‑
aldur. Ég þurfti náttúrlega að bæta
stórlega við upphaflega pöntun á
efni, þar sem myndirnar urðu alls
um 400. Ég bara skrúfaði mig að‑
eins upp og þetta var bara skemmti‑
legt eins og alltaf að vinna fyrir jafn
stórhuga mann og Harald. Hann er
svo skemmtilega ýtinn án þess að
vera frekur,“ segir Steinn sposkur
á svip.
Ætlaði að verða
kokkur eða þjónn
Rammar og myndir eru skammt
frá Akratorginu og reyndar fluttu
þau Steinn og Ella í íbúð yfir Akra‑
torginu fyrir tæpum tveimur árum.
Framkvæmdirnar við endurbætir
á torginu hafa ekki farið framhjá
Face bookvinum þeirra hjóna. „Við
settum inn myndir reglulega alveg
frá upphafi framkvæmda í haust,
í garðinum hennar Ellu eins og
ég kallaði torgið enda í næsta ná‑
grenni við okkur,“ segir Steinn.
Hann var einmitt einn þeirra sem
fór af stað til að endurheimta jóla‑
tréð á torgið á jólaföstunni þegar
búið var að setja það niður á Safn‑
asvæðinu í Görðum. Steinn er eins
og áður segir smiður og hefur síð‑
ustu 14 árin kennt tréiðn hjá Fjöl‑
brautaskóla Vesturlands. Þar er
kennt um helgar en í staðinn er
rúmur tími hjá Steina einn dag
um miðja vikuna sem hann nýtir í
innrömmunina. „Ég ætlaði reynd‑
ar þegar ég var unglingur að verða
kokkur eða þjónn. En svo var það
svo snemma sem við Ella rugluð‑
um reitum og fórum að eiga börn,
að það veitti ekkert af því að koma
sér í stífa vinnu strax. Ég var ekki
Ótrúlegir hlutir sem rammaðir eru inn
Spjallað við Stein og Elínu Klöru í Römmum og myndum á Akranesi
nema nítján ára þegar ég byrjaði
á námssamningi í Trésmiðju Sig‑
urjóns og Þorbergs. Þar vann ég
lengi auk þess sem ég var á fullu
í fótboltanum, þjálfaði kvennalið‑
in hérna á Skaganum og kvenna‑
landsliðið í tvö ár. Eitt sumar var
ég á Ólafsfirði þar sem ég þjálf‑
aði karlaliðið. Svo var ég fram‑
kvæmdastjóri knattspyrnudeildar
ÍA í tvö ár og sinnti líka dómgæslu
í fótboltanum um tíma. Þannig að
það má segja að ég hafi komið víða
við,“ sagði Steinn Helgason að
endingu.
þá
Steini og Ella uppbúin sem aðalshjón í „garðinum hennar Ellu“ eins og Steini
kallar Akratorgið. Marella dóttir þeirra sem er í ljósmyndanámi í Englandi tók
myndina.
Steinn og Elín Klara í fyrirtæki sínu; Rammar og myndir.