Skessuhorn - 29.01.2014, Blaðsíða 14

14 MIÐVIKUDAGUR 29. JANÚAR 2014
Guðmundur Páll Jónsson oddviti
Framsóknarflokksins og óháðra í
bæjarmálunum á Akranesi hyggst
ekki gefa kost á sér til að leiða
listann í sveitarstjórnarkosningun-
um í vor. Hann hefur setið í fimm
kjörtímabil, alls 20 ár. Guðmund-
ur settist fyrst í bæjarstjórn Akra-
ness fyrir Framsóknarflokkinn árið
1994. Hann segist fara sáttur frá
borði eftir viðburðarík ár í bæjar-
stjórn. „Eftir 20 ára vinnu í sveitar-
stjórnarmálum tel ég að nú sé kom-
ið gott. Það er tímabært að nýir að-
ilar komi að. Vonandi gefur yngra
fólk kost á sér, fólk sem langar að
takast á við spennandi hluti.“
Stillt upp hjá Framsókn
Guðmundur tilkynnti ákvörðun
sína á fundi Framsóknarflokksins á
Akranesi á fimmtudagskvöld í síð-
ustu viku. Í framhaldi var ákveðið
á fundinum að kjósa uppstilling-
arnefnd sem geri tillögu að fram-
boðslista fyrir sveitarstjórnarkosn-
ingarnar í maí. Nefndinni var fal-
ið að koma með tillögur að lista
eftir þrjár vikur. Dagný Jónsdótt-
ir sem hefur verið bæjarfulltrúi
Framsóknarflokksins ásamt Guð-
mundi Páli lýsti því yfir á fundinum
að hún gæfi áfram kost á sér til setu
á listanum.
Með ákvörðun Guðmundar Páls
liggur fyrir að oddvitar Framsókn-
arflokks, Samfylkingar og Sjálfstæð-
isflokks ætla allir að hætta störfum
sem bæjarfulltrúar eftir þetta kjör-
tímabil. Allir hafa þeir starfað í 20
ár. Það má því segja að það stefni
í ákveðin kynslóðaskipti í forystu
sveitarstjórnarmanna á Akranesi.

Miklar sveiflur
á tímabilinu
Guðmundur Páll Jónsson segir að
þeir tveir áratugir sem hann á að
baki hafi að mörgu leyti verið mjög
skemmtilegur og viðburðaríkur
tími með miklum áskorunum þar
sem skipst hafi á bæði skin og skúr-
ir. Margt er breytt á þessum tveim-
ur áratugum. Til að mynda hefur
íbúum Akraness fjölgað úr 5.150
árið 1994 í 6.700 í dag.
„Þegar ég settist fyrst í bæjar-
stjórn 1994 hafði verið mikil niður-
sveifla og efnahagsleg deyfð, bæði
í bæjarlífinu og almennt yfir land-
ið. Ég man að þá var gjarnan sagt
að aðeins væri byggt um eitt nýtt
íbúðarhús á ári. Þegar rætt var við
kjósendur var aðal umræðuefn-
ið hvernig fólk ætlaði að eiga fyrir
brauðinu daginn eftir. Á tímabilinu
sem ég hef setið hefur maður síð-
an mætt kjósendum þegar allt önn-
ur sjónarmið hafa verið uppi, mikil
bjartsýni og kraftur. Sveitarstjórn-
armálin fara mikið eftir því hvern-
ig efnahagsmálin sveiflast hverju
sinni,“ segir hann.
Göngin og
Grundartangi
Það var einkum tvennt sem kom
hjólunum aftur af stað á Akranesi
og víðar í þjóðfélaginu. Þetta voru
gerð Hvalfjarðarganga og auk-
in iðnaðaruppbygging á Grundar-
tanga.
„Fyrsta kjörtímabilið mitt, og
einkum árin 1996 til 1998, stóð
þetta tvennt uppúr. Bygging ál-
vers Norðuráls var um 50 millj-
Fyrr í þessum mánuði tók Hildi-
gunnur Jóhannesdóttir, forstöðu-
kona Dvalarheimilis aldraðra
í Stykkishólmi, á móti fulltrú-
um Lionsklúbbs Stykkishólms,
Lionsklúbbsins Hörpu og Kven-
félagsins Hringsins. Þessi félög
færðu heimilinu að gjöf baðstól.
Þau hafa í mörg ár, ýmist í sam-
einingu eða hvert fyrir sig, stutt
við dvalarheimilið og sjúkrahúsið,
m.a. með tækjakaupum. Á mynd-
inni eru f.v. Hildigunnur Jóhann-
esdóttir, Sigurður Þórarinsson,
María Guðmundsdóttir og Alma
Diego. eb
Þrjú félög gáfu baðstól
á dvalarheimilið
Ætlar að hætta í bæjarstjórn Akraness eftir 20 ára setu
arða fjárfesting. Hún dugði til þess
að koma hagkerfinu í gang á þeim
tíma. Síðan voru það Hvalfjarð-
argöng. Sú framkvæmd varð afar
mikilvæg til að breyta möguleikum
Akraness sem fram að þeim hafði
verið hálfgildings eyjasamfélag.
Ég nefni líka mikla gerjun í sjáv-
arútvegnum á þessum tíma. Frysti-
togaravæðingin, breytingin á fiski-
mjölsverksmiðju HB & Co og ýms-
ar aðrar endurbætur hjá því fyrir-
tæki gögnuðust meðal annars iðn-
aðaruppbyggingu eins og til dæm-
is hjá Skaganum. Allt hjálpaði þetta
atvinnulífinu á Akranesi.“
Guðmundur rifjar upp að á
þessum tíma hafi oft orðið eftir-
minnileg umræða meðal bæjar-
búa á Skaganum. „Ég man fyrst
og fremst eftir þessari óformlegu
samræðu um hlutina. Athafnafólk-
inu þótti oft farið of hægt fram og
af miklum vanefnum. Áhuginn og
krafturinn var oft slíkur að verk-
efnin stóðu vart undir þeirra vænt-
ingum. Á meðan þótti öðrum hver
áfangi vera of stór. Þetta kom sér-
staklega skýrt fram þegar Hval-
fjarðargöng voru gerð. Þar höfðu
margir enga trú á því að það fengist
fjármögnum í þessar framkvæmdir.
Enginn myndi lána peninga norður
í Dumbshaf þar sem eina trygging-
in yrði hola ofan í jörðinni.“

Þakklátur fyrir sam-
stöðu Akurnesinga
„Okkur tókst að búa þannig um
hnúta að menn gætu horft norður
fyrir Hvalfjörð í iðnaðaruppbygg-
ingu. Stór partur er auðvitað bættar
samgöngur en líka það að íbúar og
atvinnulíf beggja vegna Hvalfjarðar
búa nú við sama kostnað í grunn-
þáttum á borð við orku-, vatns-
veitu- og fráveitumál. Það var mik-
ið atriði til að ákveðin þróun gæti
átt sér stað í atvinnuuppbyggingu
svo við sætum ekki eftir hér norðan
Hvalfjarðar. En svo kom efnahags-
hrunið og sveitarstjórnarstigið hef-
ur orðið að takast á við afleiðingar
þess. Það hefur ekki verið létt verk.
Ég er þakklátur fyrir það að okk-
ur Skagamönnum skuli hafa tekist
að mæta þeim erfiðleikum samstíga
og sem ein heild,“ segir Guðmund-
ur Páll. Hann nefnir málefni Orku-
veitunnar sem dæmi um þetta en
mikið af tíma hans þetta kjörtíma-
bil hefur farið í að starfa að mál-
efnum hennar. „Við náðum sátt um
hvernig ætti að ná tökum á þeim
vanda sem uppi var í rekstri Orku-
veitunnar.“
Það hefur tekist að
bjarga OR
Guðmundur bendir á að mál-
efni Orkuveitunnar hafi hlutfalls-
lega meira að segja varðandi dag-
legt líf hvers íbúa Akraness held-
ur en í Reykjavík. „Það var gífur-
lega mikilvægt að okkur auðnað-
ist að ná tökum á þeim vanda sem
uppi var hjá fyrirtækinu. Þetta hef-
ur tekist. Þar var unnið eftir áætl-
un sem fékk nafnið „Planið.“ Það
var aðallega fjórþætt. Í henni fólst
meðal annars að við Skagamenn
legðum fyrirtækinu til 700 millj-
ónir króna í beinhörðum pening-
um af þeim 12 milljörðum samtals
sem eigendur þess lögðu fram. Átta
milljarðar voru svo lagðir til þess í
gegnum hækkanir á gjaldskrám til
þjónustunotenda fyrirtækisins. Síð-
an voru fjárfestingar fyrirtækis-
ins skornar niður um 16 milljarða
fram til 2016. Svo á að selja eignir
fyrir 10 milljarða. Síðan var dregið
úr almennum rekstrarkostnaði og
starfsmönnum fækkað þannig að
þar spöruðust um fjórir milljarðar.
Það var ekki sjálfgefið að ná einingu
um þetta en það tókst. Við fulltrú-
ar Skagamanna mættum samein-
uð til þessa verkefnis þó að skiptar
skoðanir hafi verið um fyrirtækið í
gegnum tíðina. Í upphafi var þetta
mjög erfitt því engar lánastofnan-
ir vildu til dæmis tala við okkur Ís-
lendinga fyrst eftir hrunið,“ segir
Guðmundur Páll.
Þjónusta við íbúa og
sameiningarmál
Þó að Guðmundur Páll hyggist
hætta þátttöku í sveitarstjórnarmál-
um þá hefur hann skýrar skoðanir á
því hver séu brýnustu viðfangsefni
næstu framtíðar á þeim vettvangi.
„Það verður að tryggja að vel sé
byggt utan um þjónustu við íbúana.
Ná þarf að ná tökum á rekstri dval-
arheimila aldraðra. Hann mun fær-
ast yfir á sveitarfélögin á næstu
árum með svipuðum hætti og gerð-
ist með málefni fatlaðra í ársbyrjun
2011. Sá grunnur sem lagður hef-
ur verið til að byggja upp innviði
sveitarfélagsins bæði í atvinnulegu
tilliti og þegar litið er til þjónust-
unnar sem veitt er íbúunum mun
fyrst fá notið sín þegar bæði mála-
flokkar fatlaðra og aldraðra hafa
færst yfir. Það getur þó ekki gerst
nema nægir fjármunir fylgi,“ segir
Guðmundur.
Hann nefnir einnig sameiningu
sveitarfélaganna norðan Hvalfjarð-
ar sem hann telur bæði eðlilega
og óhjákvæmilega. „Á þessu svæði
gerðist mjög fín þróun fyrir nokkr-
um árum þegar hrepparnir sunnan
Skarðsheiðar sameinuðust. Sá tími
mun koma að lýðræðið mun ekki
líða það að allir íbúar norðan Hval-
fjarðar komi ekki að þeirri þró-
un sem á sér stað á svæðinu í heild.
Það þarf að sameina sveitarfélögin í
stærri einingar. Þetta þarf að byggj-
ast á samvinnu og samtakamætti.
Við getum ekki endalaust búið við
700 – 800 ára gömul hreppamörk.
Samfélögin á Íslandi eru að breytast
út vertíðarsamfélögum yfir í þjón-
ustusamfélög. Við verðum að tak-
ast á við þetta til að geta mætt kröf-
um í skipulagsmálum og til að taka
þátt í uppbyggingu atvinnulífs. Við
þurfum að hugsa um hvernig við
ætlum að láta þetta líta út til næstu
30 til 50 ára. Þróun sveitarstjórn-
arstigsins verður að fylgja þróun í
þessum málum,“ segir Guðmundur
Páll Jónsson. mþh
Guðmundur Páll Jónsson lætur af störfum sem bæjarfulltrúi á Akranesi eftir 20
ára setu í bæjarstjórn.
Hjónin Sesselja Pálsdóttir og Þor-
bergur Bæringsson úr Stykkis-
hólmi mættu nýverið á Landspít-
alann ásamt dóttur þeirra Kristínu
Jóhönnu og færðu spítalanum að
gjöf 700.000 krónur. Um leið hófst
formleg söfnun til kaupa á tæki sem
kallað er aðgerðaþjarkur eða ró-
bót, en það mun nýtast til marg-
víslegra skurðaðgerða en þó eink-
um við þvagfæraskurðlækningar
og aðgerðir á grindarholslíffærum
kvenna. Áætlað er að tækið kosti
um 300 milljónir króna. Hægt er að
leggja málinu lið með fjárframlög-
um og er slóð á söfnunarsíðu átaks-
ins www.islandsbanki.is/robot
Þorbergur sagði í samtali við
Morgunblaðið, og birt var sl.
laugardag, að hann
hafi greinst með
krabbamein í
blöðruháls-
kirtli fyr-
ir nokkrum
árum en hafi
fengið bót
meina sinna. Þegar
byrjað hafi verið að ræða
um að mikilvægt væri
að Landspítalinn fengi
róbót af þessu tagi,
sem auðveldaði með-
al annars aðgerðir vegna
krabbameins í blöðruháls-
kirtli, hafi sér runnið blóðið
til skyldunnar. Þegar hann hafi
átt sjötugsafmæli skömmu fyrir jól
hafi hann látið þau boð út ganga að
vildi fólk gefa eitthvað í tilefni tíma-
mótanna vildi hann að féð rynni í
söfnun fyrir róbótinum. Þess má
geta að í jólablaði Skessuhorns var
ítarlegt viðtal við Þorberg smið og
fyrrum slökkviliðsstjóra í Stykkis-
hólmi. mm
Hjónin Þorbergur og Sesselja í Stykkishólmi.
Gáfu stórfé til söfnunar lækningatækis
Aðgerðaþjarkur eins og sá
sem nú er byrjað að safna
fyrir.