Skessuhorn - 12.02.2014, Blaðsíða 12
12 MIÐVIKUDAGUR 12. FEBRÚAR 2014
Það er vetrarlegt og kyrrlátt um að
litast þegar ekið er inn Svínadal í
Hvalfjarðarsveit einn gráan mánu-
dagsmorgun í febrúarbyrjun. Eyr-
arvatnið er ísilagt. Sólin baslar við
að varpa geislum sínum úr austri
yfir skammdegið sem er hægt og
bítandi að hopa á þorranum. Við
beygjum að veginum upp að bæn-
um Kambshóli. Þegar ekið er að
íbúðarhúsinu sprettur hundurinn á
bænum úr leynum í vegkantinum.
Hann hefur veitt bílnum vinalega
fyrirsát og kemur hlaupandi fagn-
andi þegar stigið er út. Í húsi sit-
ur Hallfreður Vilhjálmsson bóndi
og bíður blaðamanns. Við ætlum
að taka spjall því brátt stendur hann
á tímamótum. Hann ætlar að draga
sig úr erli sveitarstjórnarmálanna
eftir að hafa gegnt trúnaðarstörfum
fyrir sína byggð í tvo áratugi. Við
setjumst niður og fáum okkur kaffi.
Úti á hlaði vappar hrafn og fylgist
forvitinn með okkur inn um stóran
stofugluggann með fallegu útsýni
yfir Eyrarvatnið þar sem við sjáum
til húsanna í Vatnaskógi handan
vatnsins.
Löng reynsla
í félagsmálum
Hallfreður segist vera búinn að
sitja sem aðalmaður í sveitarstjórn
í 20 ár. Þar af átta ár sem oddviti.
„Þetta er orðin langur og reynslu-
gefandi tími. Mér finnst bara kom-
inn sú stund að ég dragi mig í hlé
og fari að sinna öðru,“ svarar hann
aðspurður hvers vegna hann ætli að
hætta. Þrátt fyrir þetta ætlar Hall-
freður ekki að hætta í félagsmálum.
„Ég er stjórnarformaður Slátur-
félags Suðurlands og búinn að vera
þar í stjórn síðan 1999. Ég er líka
í stjórn Veiðifélags Laxár í Leirár-
sveit og formaður hennar í dag. Fé-
lagssvæðið nær alveg frá Draghálsi
við mynni Grafardals út í vestur-
hluta Grunnafjarðar undir Akra-
fjalli. Ég sé ekki fyrir mér neinar
stórkostlegar breytingar hjá mér þó
ég láti af störfum í sveitarstjórn. Ég
ætla að vera bóndi áfram samhliða
þessu sem og fleiru.“
Hann var aðeins fimm ára gam-
all þegar foreldrar hans fluttu að
Kambshóli 1964. „Foreldrar mín-
ir Vilhjálmur og Ingibjörg bjuggu
hér til 1995 en við Kristný keypt-
um jörðina 1993. Við erum með
270 kindur á vetrarfóðrun hér á
Kambshóli. Síðan erum við með
stórt sumarhúsasvæði sem óx mjög
hratt á sínum tíma og er nú full-
byggt að þremur fjórðu og all-
ar lóðir í leigu. Það þjónusta ég á
ýmsa vegu. Varðandi félagsmálin þá
leiddi eitt af öðru. Ég hóf þátttöku
í þeim með ungmennafélaginu og
búnaðarfélaginu. Síðan var ég kos-
inn varamaður í sveitarstjórn Hval-
fjarðarstrandarhrepps 1990. Fjór-
um árum síðar varð ég svo aðal-
maður í sveitarstjórninni. Þar vann
ég með reyndum og gamalkunnum
mönnum á borð við séra Jóni Ein-
arssyni í Saurbæ, Jóni Valgarðssyni
á Miðfelli, Jónasi Guðmundssyni
á Bjarteyjarsandi og fleira góðu
fólki.“
Margt hefur breyst á
tveimur áratugum
Fyrstu ár Hallfreðar í sveitarstjórn
voru upphaf umbrotatíma við norð-
anverðan Hvalfjörð. Stóriðjusvæð-
ið dafnaði á Grundartanga og göng
voru gerð undir fjörðinn. Miklar
áskoranir fólust í þessu fyrir sveit-
arstjórnir norðan fjarðar. Samein-
ingarþreifingar hófust milli hrepp-
anna sunnan Skarðsheiðar 2002 og
2003. Sameiningin var samþykkt af
íbúum í kosningu haustið 2004 og
tók svo gildi 2006. Í kjölfarið fóru
fram kosningar til nýrrar sveitar-
stjórnar þar sem þrír listar buðu
fram.
„Ég var þá í framboði með hópi
sem kallaðist Sam-Eining þá en
heitir nú Eining með listabókstaf-
inn E. Við náðum þarna meiri-
hluta, fengum fjóra menn kjörna.
Við skipuðum svo sveitarstjórn
með L-lista og H-lista, þar sem sá
fyrrnefndi hafði fengið tvo menn
en sá síðarnefndi einn mann,“ rifj-
ar Hallfreður upp. Hann segir að
þessir þrír listar hafi ekki legið eftir
neinum ákveðnum línum frá hægri
til vinstri. „Þetta voru eiginlega
þverpólitískir listar. Fólk sameinað-
ist um ákveðin málefni og áherslur
í framtíðarsýn fyrir sveitarfélagið.
Þannig hefur það verið allt fram á
þennan dag. Þau framboð sem hafa
verið í Hvalfjarðarsveit hafa ekki
fylgt hefðbundnum flokkpólitísk-
um áherslum í þeim skilningi,“ seg-
ir Hallfreður.
Í minnihluta síðasta
kjörtímabil
Taflið snerist við í síðustu kosning-
um árið 2010. „Okkur í Einingu
tókst ekki að halda meirihlutanum.
Misstum einn mann. Ástæðurn-
ar fyrir því voru kannski augljósar.
Við þurftum að taka stórar ákvarð-
anir á kjörtímabilinu þar á undan.
Sumar voru umdeildar. Í fyrsta lagi
var leikskólinn Skýjaborg stækk-
aður sem reyndar ríkti alger sam-
staða um. Þar á eftir komu svo mál
sem urðu þrætuepli. Ég minnist
deilna sem urðu í upphafi um nýtt
byggðarmerki. Þær tóku í en senni-
lega fennti fljótt yfir það mál eftir
að niðurstaða lá fyrir. Það voru hins
vegar önnur hitamál sem komu á
eftir sem kannski drógu meiri dilka
á eftir sér. Það varð að fara í óhjá-
kvæmilegar framkvæmdir við að
byggja upp stjórnsýsluna miðsvæð-
is í sveitarfélaginu. Þess vegna var
farið út í að byggja stjórnsýsluhús-
ið í Melahverfi. Það var vissulega
umdeild framkvæmd en bæði ég og
fleiri töldum hana nauðsynlega til
framtíðar.“
Síðan var farið út í að endurnýja
grunnskólann. „Um það var alger
samstaða í sveitarstjórn enda eitt
af áhersluatriðum sameiningarinn-
ar. Skoðað var hvort ætti að byggja
upp í Melahverfi eða Krosslandi
ásamt því hvort gamli skólinn yrði
gerður upp. Niðurstaðan varð sú að
byggja nýtt skólahús við hlið hins
gamla Heiðarskóla þar sem sveitar-
félagið átti bæði lóð, hitaveiturétt-
indi, sundlaug og íþróttahús. Sett
var á laggirnar framkvæmdanefnd
um verkefnið sem vann ötullega að
verkefninu. Öll sveitarstjórnin varð
sammála um þetta. Framkvæmdin
varð hins vegar umdeild. Þegar leið
á kjörtímabilið skildu leiðir inn-
an sveitarstjórnar um hvernig ætti
að útfæra þessa framkvæmd. Sum-
ir íbúar vildu endurbyggja gamla
skólahúsið í staðinn fyrir að byggja
nýtt. Þetta var svo gert að kosn-
ingamáli enda framkvæmdin þá ný-
hafin.“
Sér ekki eftir neinu
Hallfreður segir að þó sitt hafi sýnst
hverjum þá hafi allar þessar bygg-
ingar reynst mjög vel. „Reynslunni
ríkari hefði maður þó kannski gert
suma hluti varðandi ákvarðanatök-
ur og annað með öðrum hætti. Ég
sé samt ekki eftir neinu. Þetta voru
stórar ákvarðanir í kjölfar samein-
ingar. Þær voru teknar að stærstum
hluta í sameiningu allra kjörinna
fulltrúa. Íbúar sveitarfélagsins tóku
fullan þátt í umræðum. Stundum
þarf svo að taka ákvarðanir. Það er
ekki hægt að velta málum endalaust
á undan sér. Ég er þannig gerður að
ég vil láta hlutina ganga.“
Hefur þá ekki verið erfitt að sitja
í minnihluta og fá ekki að ráða för?
Hallfreður hlær við og svarar: „Jú,
ég leyni því ekki. Það hefur oft tek-
ið á.“
Þegar hann lítur nú um öxl seg-
ist hann í dag einkum fella sig illa
við eina ákvörðun. „Ég var allt-
af ósáttur við sameiningu leikskól-
ans og grunnskólans. Þar var einn
Hallfreður Vilhjálmsson frá Kambshóli í Hvalfjarðarsveit:
Hættir eftir tuttugu ár í sveitarstjórn
Hallfreður Vilhjálmsson bóndi á Kambshóli í Svínadal í Hvalfjarðarsveit á heimili sínu.
Við heyskap. Fjær sést heim að bæjarhúsunum á Kambshóli.
Hjónin Hallfreður Vilhjálmsson og
Kristný Vilmundardóttir.
Hallfreður og Kristný ásamt dætrum og tengdasonum. Þeim á vinstri hönd eru Heiður og Birkir. Til hægri standa Stefán og
Linda.