Skessuhorn - 26.02.2014, Blaðsíða 18

18 MIÐVIKUDAGUR 26. FEBRÚAR 2014
Miklar breytingar urðu í þingliði
eftir kosningar til Alþingis síðasta
vor. Þær urðu ekki síst vegna mik-
illar og snöggrar fylgisaukningar
Framsóknarflokksins í kjölfar Ice-
save dóms og þess traust sem flokk-
urinn hlaut í stóru kosningamálun-
um; húsnæðismálunum sem eink-
um tengdust skuldavanda heim-
ilanna í landinu og áheit um end-
urskoðun verðtryggingar. Á lista
Framsóknarflokksins víða um land
hafði raðast fólk úr ýmsum þjóð-
félagsstigum, flest óþekkt og marg-
ir þeirra sem þáðu sæti ofarlega á
lista bjuggust hreinlega ekki við að
fara inn á þing. Niðurstaðan þeg-
ar talið var upp úr kjörkössunum
var m.a. sú að Framsóknarflokkur-
inn stórbætti fylgi sitt í Norðvest-
urkjördæmi, glansaði inn með fjóra
menn en hafði fengið tvo í kosn-
ingunum 2009. Í þriðja sæti á lista
Framsóknarflokksins var óþekkt
Skagakona, Elsa Lára Arnardótt-
ir varabæjarfulltrúi og kennari við
Brekkubæjarskóla. Þessi þingvet-
ur mun brátt renna sitt skeið þar
sem stutt er í sveitarstjórnarkosn-
ingar. Því var forvitnilegt að spjalla
við Elsu Láru, bæði að forvitnast
um hana sjálfa og reynslu hennar af
þingsetunni í vetur.
Þolinmæðisverk
í humrinum
Elsa Lára fæddist í Reykjavík 30.
desember 1975. Foreldrar henn-
ar voru mjög ungir þegar hún
kom í heiminn, Sigríður Lárus-
dóttir og Örn Johansen, og stofn-
uðu þau ekki til hjúskapar. Barn-
ung flutti Elsa Lára með móður
sinni að Stóra-Lambhaga í Hval-
fjarðarsveit og byrjaði því barna-
skólanám í Heiðarskóla. Á tólfta
ári flutti hún svo austur á Horna-
fjörð með móður sinni og lauk þar
grunnskólaprófi. ,,Útkoman úr
grunnskólaprófunum var ekki góð
hjá mér og þurfti ég því að taka upp
ýmis fög þegar ég byrjaði í fram-
haldsskóla. Það seinkaði mér um ár
í framhaldsskólanum. Það var nóg
að gera fyrir unglinga fyrir aust-
an. Ég vann hjá Skinney-Þinganesi
á Höfn sumrin 1991-1997 í humr-
inum. Það var ekki skemmtilegt að
garnhreinsa humarskelina. Þetta
var þolinmæðisvinna, unnið með
verkfæri sem líktist flísatöng. Mað-
ur bölvaði þessu stundum en samt
var skemmtilegt og gott að hafa
þessa vinnu. Ég sakna þess svolít-
ið í dag að minn unglingur eigi ekki
kost á að fara í alvöru vinnu sem ég
kalla,“ segir Elsa Lára. Hún seg-
ir að áhuginn hafi þó kviknað fyr-
ir náminu aftur þegar hún byrjaði í
framhaldsskóla. „Þá opnaðist þetta
fyrir mér og ég hafði bara rosalega
gaman af því að vera í námi.“
Saknaði afa og ömmu
á Skaganum
Eftir einn og hálfan vetur í Fram-
haldsskólanum í Austur-Skafta-
fellssýslu á Höfn ákvað Elsa Lára
að skipta um skóla og fara í Fjöl-
brautaskóla Vesturlands á Akra-
nesi. „Ástæðan fyrir því var sú að
ég var mjög mikið hjá afa mínum
og ömmu á Akranesi, Elsu Sigurð-
ardóttur og Stefáni Lárusi Pálssyni,
ekki síst á uppvaxtarárunum í Stóra-
Lambhaga. Ég saknaði þeirra mikið
fyrir austan og fór til þeirra þegar
ég kom hingað á Akranes í skólann.
Ég kunni strax vel við mig í FVA og
sóttist námið ekki síður betur eftir
að ég kom hingað,“ segir Elsa Lára,
sem varð stúdent af félagsfræði-
braut hjá FVA. Hún segist ung hafa
kynnst manninum sínum Rúnari
Geir Þorsteinssyni rafiðnfræðingi
frá Patreksfirði, sem síðustu árin
hefur starfað við sína iðn á Græn-
landi og í Noregi. Börn þeirra eru
Þorsteinn Atli fæddur 1998 og Þór-
dís Eva 2003.
Eins og að framan greinir er ljóst
að Elsa Lára fæddist ekki með silf-
urskeið í munni. Það var því alveg í
takt að eftir stúdentsprófið fóru þau
Elsa Lára og Rúnar á vertíð aust-
ur á Hornafjörð. „Við ákváðum að
vera ár fyrir austan og vinna okk-
ur fyrir útborgun í íbúð. Fyrst var
það síldarvertíð og síðan loðna.
Þetta voru mikil uppgrip og fyr-
ir hýruna keyptum við íbúð í vest-
urbænum í Reykjavík og fluttum
þangað. Maðurinn minn er mik-
ill KR-ingur þannig að það pass-
aði ágætlega. Það var mikið fjör á
heimilinu þegar Skagamenn voru
enn í efstu deild,“ segir Elsa Lára
og hlær.
Fann að kennslan átti
vel við sig
Úr fiskvinnslunni fyrir austan fór
Elsa Lára í Tryggingastofnun rík-
isins og var þar fulltrúi 1998-1999.
„Á þessum tíma fæddist strákurinn
Þorsteinn Atli. Ég kunni ekki alveg
nógu vel við mig í Reykjavík, enda
var kunningjahópurinn og fjöl-
skyldan á Akranesi. Mér fannst ég
lokast af félagslega í Reykjavík, oft-
ast ein heima með barnið og flest-
ir vinir og ættingjar uppi á Akra-
nesi. Í fæðingarorlofinu skrapp ég
oft hingað á Akranes og var þar
nokkra daga í einu. Við sáum að
það myndi henta okkur að mörgu
leyti betur að búa á Akranesi svo
við fluttum hingað.“ Elsa Lára fékk
vinnu sem ritari hjá Brekkubæjar-
skóla eftir að þau Rúnar voru flutt
á Akranes. „Í ritarastarfinu fékk ég
að detta inn í kennslu í skólanum
og fann að þetta var eitthvað fyrir
mig. Eftir tvo vetur í Brekkubæjar-
skóla var ég ráðin leiðbeinandi við
skólann haustið 2001 og jafnframt
byrjaði ég nám við Kennaraháskól-
ann í fjarnámi. Þegar síðan Þórdís
Eva fæddist 2003 ákvað ég að taka
mér ársfrí að loknu fæðingarorlof-
inu til að hraða kennaranáminu.
Það tókst en það á ég náttúrlega því
að þakka hvað ég á yndislega fjöl-
skyldu sem hjálpaði mér með börn-
in þegar álag var í skólanum. Þegar
ég síðan útskrifaðist úr Kennarahá-
skólanum áramótin 2004 var ekki
laus kennarastaða fyrir mig á Akra-
nesi. Ég fékk starf í Heiðarskóla í
Hvalfjarðarsveit og fannst spenn-
andi að kenna í gamla barnaskólan-
um mínum. Það hentaði þó betur
fyrir mig að kenna á Akranesi og ég
fór aftur í Brekkubæjarskóla þegar
starf losnaði þar. Ég kenndi því ekki
nema einn og hálfan vetur í Heið-
arskóla.“
Tók því fálega að fara í
framboð til þings
Elsa Lára segir að afi sinn Stefán
Lárus sé mikill framsóknarmaður
og trúlega hafi stjórnmálaskoðanir
sínar mótast mikið frá honum. „Ég
gaf kost á mér á listann hjá Fram-
sóknarflokknum til bæjarstjórn-
ar á Akranesi fyrir kosningarnar
2009. Ég ætlaði mér ekkert að fara
á fullt í pólitíkina, alla vega ekki í
landspólitíkina. Ég kunni bara svo
vel við kennarastarfið og elska það
að vinna með börnum og ungling-
um. En svo síðasta vetur höfðu þeir
samband við mig bæði Gunnar
Bragi Sveinsson og Ásmundur Ein-
ar Daðason og vildu fá mig í þriðja
sætið á framboðslistanum. Ég tók
því mjög fálega í fyrstu, taldi al-
veg af og frá að það kæmi til greina.
En ég var ekki látin í friði og þegar
þetta hafði gengið í nokkurn tíma
fór ég að hugsa sem svo að það gæti
nú verið skemmtilegt að detta inn á
þing tíma og tíma sem varamaður.
Þetta endaði með því að ég sló til
og svo fóru að birtast skoðanakann-
anir um að ég færi inn á þing. Þeg-
ar kosningatölur birtust var ég svo
inni strax frá byrjun, þannig að ljóst
var að ég væri að fara að skipta um
starfsvettvang, að minnsta kosti um
stundarsakir.“
Ekki eins máls
manneskja
Elsa Lára segir að á Alþingi sé unn-
ið að mörgum skemmtilegum verk-
efnum. „Við fjórir þingmenn Fram-
sóknarflokksins í Norðvesturkjör-
dæmi erum mjög samstilltur hóp-
ur og ég held við dekkum ágætlega
málaflokkana,“ segir Elsa Lára, en
hún á sæti í allsherjar- og mennta-
málanefnd og situr jafnframt í verk-
efnastjórn um framtíðarskipan hús-
næðismála í velferðarráðuneytinu.
Strax í aðdraganda kosninga kom
fram að Elsa Lára er í þeim hópi
sem fór illa út úr hruninu. Hún er
með verðtryggt lán á sínu húsi sem
hækkaði mjög í kjölfar efnahags-
hrunsins. Hún segir að fólk hafi
spurt sig hvort að hún yrði þá ekki
eins máls manneskja á þingi, fyrst
hún ætti sjálf svona mikið undir úr-
lausn í húsnæðismálum. „Þótt ég
hafi sett mig mjög vel inn í húsnæð-
ismálin hef ég líka gert það í mörg-
um öðrum málum, þannig að ég tel
mig langt í frá eins máls manneskju
á þingi. Ég hef látið mig heilbrigð-
ismálin miklu skipta, rætt í þinginu
um síldardauðann í Kolgrafafirði,
samgöngumál á Vestfjörðum, talað
fyrir hertum viðurlögum við áfeng-
is- og vímuefnaakstri og fleiru.
Þingstörfin endurspegl­
ast ekki í fréttum
Aðspurð segist Elsa Lára kunna
ágætlega við sig á Alþingi, þótt
stundum sakni hún kennarastarfs-
ins og barnanna. „Auðvitað getur
það stundum verið leiðigjarnt þegar
fólk er að endurtaka hlutina, hjakka
á því sem komið hefur fram ítrekað
í umræðunni í þinginu. Annars er
það alveg langt í frá að þingstörfin
endurspeglist í því sem fram kemur
í fréttum fjölmiðla. Í þeim birtast
yfirleitt bara fréttir þegar einhver
hasar er, en venjulega er umræðan í
þinginu mjög málefnaleg. En þess-
ar rökræður eru bundnar við þing-
salinn. Í kaffi- og matarhléum ræð-
ir fólk um daginn og veginn og allt
er á vinsamlegum nótum. Í nefnd-
arstörfum vinnur fólk saman fag-
lega og málefnalega sama í hvaða
flokki er. Það fer miklu meiri vinna
fram í nefndunum en almenningur
gerir sér grein fyrir. Svo er ég líka
með svo skemmtilega sessunauta
í þinginu að ég get ekki kvartað.
Össur Skarphéðinsson er mér ná-
lægur á aðra hönd, alltaf notalegur
og manna skemmtilegastur. Svo er
það Steingrímur J Sigfússon á hina
höndina, mjög notalegur líka. Fyr-
ir jólin var hann spurður af Frétta-
blaðinu hvað hann myndi gefa
sessunauti sínum í þinginu í jóla-
gjöf. Hann svarði því til að hann
myndi gefa mér ullarvettlinga því
mér væri oft svo kalt. Hann sagði
þetta ekki bara heldur lét verða af
því blessaður að gefa mér þessa
hlýju ullarvettlinga,“ segir Elsa
Lára og hlær.
Hefði viljað sjá
„þakið“ hærra
Eins og að framan segir átti Elsa
Lára mikið undir væntanlegum að-
gerðum ríkisstjórnarinnar í hús-
næðismálum, það er skuldaniður-
fellingarleiðinni sem boðuð var.
Þegar hún er spurð hvort hún hafi
þá ekki orðið fyrir nokkrum von-
brigðum með það sem kom upp úr
hatti ríkisstjórnarinnar í húsnæðis-
málum, segist hún hafa verið fylgj-
andi almennri niðurfærslu húsnæð-
islána. Samkvæmt síðustu útreikn-
ingum mun höfuðstóll lána lækka
um 14% í júní næstkomandi og allt
að fjórum milljónum króna. „Ég
hefði viljað hafa þetta þak aðeins
hærra. Staðreyndin er sú að það eru
talsvert margir, fólk með litlar eða
meðaltekjur, sem skuldar meira og
er í miklum vanda. Ég hefði kosið
að aðgerðirnar gætu náð til þeirra.
Við höfum stöðvað nauðungarsölur
fram undir mitt ár. Það var brýnt að
gera það áður en þessar aðgerðir ná
fram að ganga. Við viljum líka veita
þeim stuðning sem þurfa að ganga í
gegnum gjaldþrotameðferð. Þann-
ig að ég held við séum að gera ým-
islegt gott í sambandi við húsnæðis-
málin,“ segir Elsa Lára.
Í lok þessarar alvarlegu umræðu
um húsnæðismálin sló hún í lokin
á létta strengi. „En svo ætla ég að
lyfta mér upp á næstunni með því
að fara í heimsókn í bekkinn minn
í Brekkubæjarskóla. Mig langar að
kíkja inn í tíma og spjalla við krakk-
ana,“ sagði Elsa Lára að endingu.
þá
„Spennandi verkefni í þinginu en sakna barnanna“
Spjallað við Elsu Láru Arnardóttur alþingismann og kennara á Akranesi
Elsa Lára ásamt manni sínum Rúnari Geir Þorsteinssyni rafiðnfræðingi og börn-
unum Þorsteini Atla og Þórdísi Evu.
Elsa Lára Arnardóttir alþingismaður Framsóknarflokksins í Norðvesturkjördæmi.