Skessuhorn - 02.04.2014, Blaðsíða 10
10 MIÐVIKUDAGUR 2. APRÍL 2014
Óvissan erfið
Í Menntaskóla Borgarfjarðar
heyrðum við í Áslaugu Maríu Agn-
arsdóttur og Sumarliða Páli Sigur-
bergssyni. Verkfallið leggst nokk-
uð vel í þau eins og er. „Það er
ekki leiðinlegt að fá svona aukafrí
þó maður viti að maður fær þetta
í bakið þegar skólinn byrjar aftur,“
segir Áslaug. Sumarliði bætir við
að óvissan sé erfið sem því fylgir
að vita ekki hversu lengi verkfall-
ið muni standa. Hann hefur aðal-
lega eytt tímanum frá því verkfallið
hófst í tölvunni en segist þó stunda
íþróttirnar af bestu getu. Áslaug
hefur varið tímanum að miklu leyti
á höfuðborgarsvæðinu með systr-
um sínum og börnum þeirra. „Svo
þegar ég er í Borgarnesi er ég dug-
leg í ræktinni og dúlla mér í eld-
húsinu, taka til og svona. Ég er eitt-
hvað búin að vera að reyna að læra í
lokaritgerðinni minni, er með hana
á „hold“ núna þessa dagana og er
að reyna að vinna upp næringar-
fræðiverkefni sem ekkert mál er að
gera án kennslu, það er bara ein-
hver leti í mér að vera að slóra með
það,“ útskýrir Áslaug. Hún bætir
því við að hún sé að fara að spýta
í lófana með hina áfangana. „Ég
hef líka gluggað í skólabækurnar
en ekki að neinu viti,“ segir Sum-
arliði. „Hef aðallega verið að gera
ritgerðir og verkefni sem lögð voru
fyrir áður en verkfallið skall á. Það
gengur vel en auðvitað er lítið hægt
að vinna án leiðbeininga frá kenn-
urum í sumum fögum.“
Ekki allir sem ráða
við verkfall
Áslaug og Sumarliði vita ekki til
þess að nemendur séu að stunda
jafningjakennslu eða kaupa sér
aukakennslu. Ekki hefur held-
ur borið mikið á því að nemend-
ur séu að hittast til að læra saman.
„Það eru samt einhverjir ennþá í
bókfærslu og rekstrarhagfræði því
kennararnir eru ekki í Kennara-
sambandinu, þannig að þeir hittast
á venjulegum kennslutímum,“ seg-
ir Áslaug. Hún hefur engar áhyggj-
ur af lengd verkfallsins eins og er.
„En ef þetta verður út apríl þá held
ég fari á taugum, ég á nefnilega að
útskrifast í vor. En ég er mjög róleg
yfir þessu núna, vonandi fara þessi
kjaramál að skýrast og kennararnir
fái ásættanleg launatilboð.“ Sum-
arliði bætir því við að þessir „rík-
iskallar“ hljóti að fara að ranka við
sér og sjá að þetta séu óásættanleg
laun sem kennarar fá. Þá segja þau
aðra nemendur vera frekar rólega
enn sem komið er, nema þá kannski
helst útskriftarnemar. Flestir séu
að nýta tímann í áhugamálin eða
með fjölskyldu og vinum. Þó séu
margir eitthvað að læra, allavega
þeir nemendur sem útskrifast í vor.
„Svo eru auðvitað einhverjir byrj-
aðir að vinna eitthvað. Margir sem
nú þegar eru í vinnu með skólan-
um eru líka duglegir að taka að sér
aukavaktir og taka meiri vinnu á sig
á meðan verkfallið stendur yfir,“
segja þau. Sumarliði þekkir engan
sem er svo svartsýnn að ákveða að
hætta í skólanum vegna verkfallsins
en Áslaug er ekki sammála. „Það
kæmi mér ekki á óvart að einhverj-
ir detti úr náminu. Það eru marg-
ir sem eiga erfitt með námið og þá
setur svona verkfall algjörlega strik
í reikninginn. Það eru ekki allir sem
ráða við það.“ Félagslífið í skólan-
um hefur verið með ágætum það
sem af er verkfalli. Nemendaað-
staðan er opin á daginn, einhverj-
ir viðburðir hafa verið í gangi og
svo hittast vinirnir utan skólans. Þó
hefur verkfallið einhver áhrif. „Við
í útskriftarhópnum létum allavega
ekki stoppa okkur og héldum kaffi-
húsakvöld 19. mars í Hjálmakletti,
þar var ágætis aðsókn. Ég held samt
að það hefði verið betri aðsókn ef
skólinn hefði enn verið í gangi. En
við útskriftarhópurinn erum dug-
leg að halda sambandi í hópspjalli
á Facebook því við erum ennþá á
fullu að skipuleggja fjáraflanir fyrir
útskriftarferðina okkar,“ segir Ás-
laug að lokum.
Stútar útskriftarplönum
Í Snæfellsbæ var rætt við Guð-
mund Jensson og Ingibjörgu
Freyju Gunnarsdóttur, sem bæði
eiga að útskrifast í vor. Þau hafa því
töluverðar áhyggjur vegna verkfall-
ins. „Þetta leggst frekar illa í mig
og þessi óvissa er ekki mitt upp-
áhald,“ segir Ingibjörg. Guðmund-
ur tekur undir það. „Þetta er alveg
að stúta útskriftarplönum mínum,“
bætir hann við. Þau reyna bæði að
halda sér við og læra en nefna að
erfitt sé að læra án kennslu og að-
stoðar. „Minn skóli fer mestmegn-
is fram í gegnum internetið. Þess
vegna hef ég mjög takmarkað efni
til að læra og eftir að allt heimanám
sem ég hafði kláraðist, hefur þetta
ekki gengið mjög vel án kennar-
anna og annarrar hjálpar,“ segir
Ingibjörg. Hvorugt þeirra veit til
þess að aðrir nemendur skólans séu
að hittast til að læra en einhverjir
reyna þó að hjálpast að í gegnum
netið. Guðmundur segist ekki hafa
varið tímanum í neitt skemmtilegt,
heldur fari nánast allur tíminn í að
vinna og sofa til skiptis. Ingibjörg
er enn að bíða eftir því að komast
í vinnu. „Ég hef verið að hitta vini
mína og finna mér eitthvað að gera
til að láta daginn líða á meðan ég
bíð.“ Félagslíf skólans hefur nán-
ast lagst af eftir að verkfallið hófst
enda eru margir nemendanna farn-
ir að vinna. Guðmundur, sem er
formaður Nemendafélagsins, segir
að erfitt sé að gera eitthvað þó rætt
hafi verið um það. „Það eru svo
margir búnir að skuldbinda sig í
vinnu og það gerir það flóknara að
reyna að gera eitthvað. Svo erum
við líka frekar dreifð um landið.“
Hafa áhyggjur af
brottfalli
Guðmundur og Ingibjörg hafa
bæði miklar áhyggjur af því hve
langt verkfallið gæti orðið. „Því
lengra sem það er, því verra verð-
ur fyrir mig að redda mér vinnu í
sumar og erfiðara að ná prófinu.
Ég er að stefna á útskrift í vor og
flytja til Reykjavíkur í haust og
langt verkfall getur eyðilagt öll
plönin mín. Ég hef áhyggjur af því
að því lengra sem verkfallið verður
getur það leitt til brottfalls nem-
enda eins og komið hefur í ljós í
gegnum árin,“ segir hann. Guð-
mundur bætir því við að aðrir út-
skriftarnemendur hafi samskon-
ar áhyggjur en auðvitað séu aðr-
ir stressaðir um að plönin þeirra
breytist. „Flestir eru farnir að vinna
núna. Ég veit ekki til þess að þau
séu að læra.“ Ingibjörg tekur und-
ir þetta og hefur einnig áhyggjur
af því hvernig önnin verður met-
in og hvernig skólinn verður eftir
verkfall. „Mörgum vinum mínum
líst ekkert á þetta og eru stressað-
ir, sérstaklega þeir sem ætla að út-
skrifast í vor. Ég veit að fólk hef-
ur verið að skila heimanáminu og
hefur reynt að lesa áfram í kjör-
bókum og námsefninu en það er
náttúrulega mjög takmarkað hægt
að gera.“ Þau hafa bæði hug á því
að reyna að nota verkfallstímann
til að safna sér pening og halda í
við námið til þess að vera tilbúin
þegar skólinn byrjar á nýjan leik.
Erfitt að læra
án kennara
Heldur dauflegt er yfir Fjölbrauta-
skóla Vesturlands á Akranesi þessa
dagana, líkt og öðrum framhalds-
skólum. Almar Knörr Kjartans-
son, nemandi í FVA segir verkfall-
ið leggjast mjög illa í sig. „Ég hef
bara ekkert að gera. Ég hef ekki
fengið meiri vinnu en ég hafði fyr-
ir verkfall, þannig að ég hef ver-
ið mest í tölvunni og svo aðeins í
ræktinni. Ég er búinn að læra eitt-
hvað aðeins en það er nú ekki mik-
ið. Mig vantar eiginlega verkefni.
Ég vinn best undir pressu og vant-
ar skiladag sem stutt er í til að geta
lært,“ segir hann. Viktoría Rós
Viktorsdóttir, sem einnig er nem-
andi í FVA, segir verkfallið leggjast
ágætlega í sig. „Þetta er smá frí frá
skóla en er búið að dragast nógu
lengi að mínu mati. Maður hefur
samt haft helling að gera eins og
að taka til, vinna, læra, fara í heim-
sóknir og ýmislegt sem maður get-
ur ekki gert á meðan maður er í
skólanum.“ Hún tók þátt í upp-
setningunni á leikritinu Gaura-
gangi og hefur því haft nóg að
gera. Nú ætlar hún að nýta tímann
í að njóta þess að vera með vin-
um og fjölskyldu og klára að læra
það sem hún getur. „Maður reynir
að læra en það er töluvert erfiðara
einn og án stuðnings kennara. Það
verður mikill utanbókarlærdóm-
ur og engin útskýringardæmi,“ út-
skýrir Viktoría.
Nýta tækifærið til að
vinna sér inn aur
Þá hafa þau bæði einhverjar
áhyggjur af lengd verkfallsins. „Ég
vil að þetta leysist sem fyrst því ég
vil fá áfanga metna sem ég er búin
að vera í seinustu mánuði svo að öll
vinnan hafi ekki verið til einskis,“
segir Viktoría. Almar bætir því við
að hann vilji sjá verkfallinu ljúka
fljótlega enda sé farið að styttast í
langt páskafrí. Þau segja nemend-
ur skólans frekar rólega yfir verk-
fallinu en flestir vilji samt að þessu
ljúki sem fyrst. „Ég veit ekki til
þess að neinn hafi ákveðið að hætta
í skólanum vegna verkfallsins,
allavega ekki enn sem komið er,“
segir Almar. „Margir eru ákveðn-
ir í að reyna að klára þessa önn því
hún var langt komin þegar verk-
fallið byrjaði,“ bætir Viktoría við.
Þá séu margir að leita eða búnir að
fá vinnu. „Auðvitað nýtir maður
tækifærið þegar tími gefst að vinna
sér inn nokkra aura,“ segir hún.
Dauft er yfir félagslífi í skólanum
eftir að verkfallið hófst. „Það hafa
engir skipulagðir viðburðir ver-
ið. Samt eru fólk alveg að hittast
og svona. Kannski ekki í gegnum
nemendafélagið enda var mikið að
klárast þar af því sem ákveðið hafði
verið fyrir veturinn,“ segir Almar
Knörr að lokum.
grþ
Finnst erfitt að læra án kennslu
Rætt við nokkra nemendur á Vesturlandi um ástandið í verkfallinu
Verkfall framhaldsskólakennara skall á mánudag-
inn 17. mars og hafa viðræður milli samninganefnd-
ar framhaldsskólakennara og samninganefndar rík-
isins litlu skilað og ekkert bólar á samningi. Síðustu
tvö verkföll í framhaldsskólum urðu löng. Árið 1995
boðuðu framhaldsskólakennarar til verkfalls sem stóð
í sex vikur. Fimm árum síðar var aftur boðað til verk-
falls og stóð það í átta vikur. Í bæði skiptin flosnuðu
fjölmargir nemendur upp úr námi enda bitna slík verk-
föll verst á nemendum. Samkvæmt skýrslu Ríkisendur-
skoðunar eru nú liðlega 25 þúsund nemendur skráðir
í framhaldsskólum landsins. Það er því fjöldi fólks sem
verkfallið bitnar á og spurning hvaða áhrif það hefur
á nemendur. Á Vesturlandi eru starfandi þrír fram-
haldsskólar: Fjölbrautaskóli Vesturlands á Akranesi,
Menntaskóli Borgarfjarðar í Borgarnesi og Fjölbrauta-
skóli Snæfellinga í Grundarfirði. Skessuhorn ákvað að
taka púlsinn á nokkrum nemendum í landshlutanum
til að heyra hvernig meðal annars verkfallið leggst í þá,
hvað þeir hafa fyrir stafni og hvort þeir hafi áhyggjur af
lengd verkfallsins.
Áslaug María Agnarsdóttir MB.
Sumarliði Páll Sigurbergsson MB.
Guðmundur Jensson FSN.
Ingibjörg Freyja Gunnarsdóttir FSN.
Viktoría Rós Viktorsdóttir FVA.
Almar Knörr Kjartansson FVA.