Skessuhorn - 15.04.2014, Side 28

28 MIÐVIKUDAGUR 15. APRÍL 2014
Vörur og þjónusta
PARKETLIST
PARKETSLÍPUN
OG LÖKKUN
Sigurbjörn Grétarsson
GSM 699 7566
parketlist@simnet.is
R E S T A U R A N T
Upplýsingar í síma: 430 6767
R E S T A U R A N T
Upplýsingar í síma: 430 6767
Bifreiðaþjónusta Harðar ehf.
Smur og dekkjaþjónusta
Sala á dekkjum og olíuvörum

Borgarbraut 55 - 310 Borgarnesi
437 1192 / 847 8698 - midgardur@vesturland.is www.skessuhorn.is
Þjónustuauglýsingar
Skessuhorns
Auglýsingasími:
433 5500

Lionsklúbburinn Þernan í Snæ­
fellsbæ hefur undanfarin ár hald­
ið páskabingó. Að þessu sinni fór
það fram sl. sunnudag fyrir nán­
ast fullu húsi í Röstinni á Hell­
issandi. Stuttar og skemmtileg­
ar umferðir voru spilaðar og að
sjálfsögðu voru páskaegg í vinn­
ing. Í lokin var spilað standandi
bingó og svo allt spjaldið. Fóru
allflestir sælir og ánægðir heim.
þa
Skemmtileg mynd af glöðum bak­
ara blasti við mér þegar ég opnaði
síðasta tölublað af Skessuhorninu.
Þar var Jón Þór Lúðvíksson bak­
ari í Brauðgerð Ólafsvíkur með sín
frábæru vínarbrauð sem hann færði
landsliðinu í handbolta sem þá var
statt í Snæfellsbæ. Það er ekki bara
Guðjón Valur sem er hrifinn af
þessum vínarbrauðum, Grundfirð­
ingar hafa hámað þau í sig í árarað­
ir.
Brauðgerð Ólafsvíkur þarf ekki
að þola 150% skatt á hráefni til
brauðgerðar af því að reksturinn
er í Snæfellsbæ. Að auki þarf hún
ekki að kaupa þjónustu af hrá­
efnissalanum sem gerði hráefnið
1.175% dýrara en samkeppnisað­
ilar fá það á. Þjónustu vegna verka
sem eru unnin með búnaði sem er
til innan veggja Brauðgerðarinn­
ar og stæði þess vegna aðgerðalaus.
Hvað myndi forseti bæjarstjórnar
Snæfellsbæjar gera ef Brauðgerðin
mætti þola slíkt óréttlati?
Jón Þór er ekki bara bakari, held­
ur er hann forseti bæjarstjórnar
Snæfellsbæjar og sem slíkur hefur
hann sem stjórnvald komið sam­
bærilegu höggi á Steypustöðina í
Grundarfirði. Bakstur og steypu­
gerð er ótrúlega líkur gjörning­
ur. Hráefni í ýmsum hlutföllum er
sett í hrærivél þar sem það er lát­
ið blandast vel og síðan mótað eft­
ir vilja hvers og eins. Bakkelsið er
síðan glaðningur ferskt fyrir munn
og maga á meðan steypan stendur
traust og sterk í hundruð ára.
Til að steypan standist þær kröf­
ur sem gerðar eru til hennar verður
hráefnið að standast strangar kröf­
ur um gæði efnisins. Þar stendur
hnífurinn í kökunni. Slík gæði eru
til staðar á nokkrum þekktum stöð­
um innan skipulagssvæðis Snæfells­
bæjar. Einn staðurinn er í eigu bæj­
arins en það er Harðarkambur sem
er sjávarkambur vestan við Ólafs­
víkurenni. Reyndin er sú að hvergi
er annarstaður á Snæfellsnesi slík
gæði opin fyrir efnisnotkun, ótrú­
legt en satt.
Steypustöðin í Grundarfirði
gerði skriflegan samning við Snæ­
fellsbæ árið 2004 um nýtingarrétt í
Harðarkambi. Þrátt fyrir að samn­
ingi hafi ekki verið sagt upp gerði
Snæfellsbær samninga við verk­
taka og steypustöð sem starfrækt
er í Snæfellsbæ um nýtingarrétt á
efni úr Harðarkambi. Þar með var
Steypustöðinni í Grundarfirði sett­
ur þröngur kostur í hráefnisöfl­
un. Þessi samningur var undirrit­
aður 2007 af Jóni Þór og vottaður
af Ásbirni Óttarssyni bæjarstjórn­
armanni og Kristni Jónassyni bæj­
arstjóra. Ásbjörn sem á og rekur nú
og á þessum tíma útgerðarfélagið
Nesver þarf ekki að þola þær álögur
á fyrirtækið sitt sem samningurinn
sem hann stóð að og vottaði, lagði á
Steypustöðina í Grundarfirði.
Samkeppniseftirlitið hefur úr­
skurðað um þetta mál og má skoða
niðurstöður þess á heimasíðu eftir­
litsins. Mál nr. 23/2013.
Friðrik Tryggvason.
Höf. er rekstrarfræðingur frá Há-
skólanum á Bifröst og rekur Steypu-
stöðina í Grundarfirði.
Það var margt sem flaug í gegn­
um huga minn þegar ég sat 70.
þing ÍA síðasliðinn fimmtudag. Sú
staðreynd að 2300 iðkendur stunda
skipulagðar íþróttir á Akranesi í 17
aðildarfélögum innan vébanda ÍA
og í ekki stærra bæjarfélagi,
er auðvitað eitthvað sem
ekki hefur komið af sjálfu
sér.
Margir hafa lagt ómælda
vinnu á sig fyrir félagið í ár­
anna rás. Stórhuga menn og
konur ruddu brautina þegar
litlir peningar voru til skipt­
anna. Vilji og kraftur sjálf­
boðaliðanna, ásamt bæj­
arfélaginu, gerðu það sem
gera þurfti. Að því búum
við og eigum að muna að
þakka. Framlag alls þessa
fólks hefur hvatt íþrótta­
menn á Akranesi til dáða og hef­
ur lagt grunninn að þeim frábæra
árangri sem náðst hefur í gegnum
áratugina.
Ég bjó í 15 ár í útlöndum og á
þeim tíma í fjórum löndum. Ósjálf­
rátt fer maður að bera saman að­
stöðuna hér á Akranesi og þar sem
við bjuggum; í England, Hollandi,
Belgíu og Spáni.
Hvergi kynntumst við jafn góðu
aðgengi að íþróttum og við höf­
um hér á Akranesi. Það var meðal
annars þess vegna sem mig langaði
að vera hér með mína fjölskyldu,
hér hafa börnin allt innan seiling­
ar. Okkur dreymir samt um ný og
fullkomnari mannvirki á nokkrum
sviðum, því iðkendum fjölgar með
betri aðstöðu og þeim er gert kleift
að ná lengra en áður var mögulegt.
Við megum samt ekki gleyma
að þakka það sem við höf­
um og ekki gleyma að halda
við þeim fjölmörgu íþrótta­
mannvirkjum sem hér eru
risin, því það er dýrt að láta
hluti drabbast niður. Við
verðum að gæta alls hófs
í kröfunum en halda samt
ótrauð áfram að efla bæinn
okkar sem íþrótta­ og barn­
vænan bæ, þar sem við vilj­
um vera í fremstu röð.
Mig langar til að koma til
móts við íþróttahreyfinguna
ef ég kemst að borði bæjar­
stjórnar og vinna með öðr­
um bæjarfulltrúum að því að láta
nýja drauma rætast.
Jóhannes Karl Guðjónsson
Höf. skipar 2. sætið á lista Frjálsra
með Framsókn á Akranesi.
Flestir myndu vafalaust svara þess­
ari spurningu játandi. Að sjálfsögðu
hefur Akraneskaupstaður sam­
félagslegar skyldur, alveg eins og
hver og einn íbúi bæjarins.
En þegar spurt er hvernig bær­
inn og íbúar hans rækja þessar sam­
félagslegu skyldur vandast málið.
Íbúar sinna þessum skyldum t.d.
með því að taka þátt í og styrkja
starfsemi íþróttafélaga. Mörg okkar
reyna líka að versla í heimabyggð.
Með því styrkjum við þjónustu sem
allir vilja hafa nálægt sér. Ég vil
frekar kaupa brauðrist á Akranesi
sem kostar 7.500 krónur þó ég viti
af því að sama brauðrist gæti feng­
ist á 7.000 krónur í Reykjavík. Fyr­
ir þennan fimmhundruð kall tryggi
ég mér að geta leitað eftir þjónustu
þegar ég þarf á að halda.
Akraneskaupstaður á að mínu
mati að hafa ríkar samfélagsleg­
ar skyldur gagnvart atvinnulífinu í
bænum alveg eins og gagnvart íbú­
unum. Bæjarfélagið þarf að hlúa að
bæði fólki og fyrirtækjum ef svo má
að orði komast. En þar er oft auð­
veldara um að tala en í að komast.
Það er ekki nóg að gera áætlanir
um fjölgun fyrirtækja heldur verður
ekki síður að styrkja þau fyrirtæki
sem þegar eru til staðar. Og hver er
besta leiðin til þess? Jú, með því að
fylgja fordæmi bæjarbúa og versla í
heimabyggð.
Ég veit að bæjaryfirvöld þurfa að
tipla á tánum í þessum málum því
um opinber innkaup gilda lög og
reglur sem miða að því að allir sitji
við sama borð í viðskiptum við bæj­
arfélagið. Enginn má skilja orð mín
svo að ég vilji hverfa frá því grund­
vallaratriði.
Bæjarfélagið þarf að móta sér
skýra stefnu í þessum efnum sem
stenst þau lög og reglur er gilda.
Er það sjálfsagður hlutur að bæj­
arfélagið leggi að jöfnu verð frá
heildsala í Reykjavík og verð í smá­
söluverslun á Akranesi? Með því að
leggja slíkt að jöfnu er bæjarfélag­
ið í raun að ýta verslun til Reykja­
víkur og í raun að vega að smásöl­
unni í heild.
Ég vil nefna eitt dæmi í þessu
sambandi. Á dögunum voru opn­
uð tilboð í slátt á opnum svæð­
um í bænum. Heimamaður með
rótgróið fyrirtæki var næst lægst­
ur. Lægsta tilboðið kom frá fyrir­
tæki í Reykjavík. Munur á tilboð­
unum var 1,8% og bæði voru þau
undir kostnaðaráætlun bæjarins. Í
mínum huga er enginn vafi á því
að tilboð heimamannsins var mun
hagkvæmara þegar á heildina er lit­
ið fyrir samfélagið.
Bæjaryfirvöld á Akranesi eiga
að móta sér þær reglur við útboð,
að til mats komi hversu stór hluti
vinnuþáttarins verði unninn af út­
svarsgreiðendum innan sveitar­
félagsins. Ég veit þetta er vand­
meðfarið en verkefnin eru til þess
að leysa þau. Þegar kemur að styrk­
ingu byggðar á Akranesi má enginn
skerast úr leik.
Við erum nefnilega öll sammála
um, að það sé samfélagsleg skylda
bæjarins að tryggja að fyrirtæki og
fólk geti búið og starfað hér áfram.
Sterkt og öflugt atvinnulíf er einn
af máttarstólpum samfélagsins,
ekki satt?
Sævar Jónsson
Höfundur skipar 8. sæti á lista
Sjálfstæðisflokksins á Akranesi.
Pennagrein
Get ekki orða bundist
Páskabingó Þernanna
Hefur Akraneskaupstaður
samfélagslegar skyldur?
Pennagrein
Pennagrein
Þakklæti