Skessuhorn - 23.04.2014, Blaðsíða 23

23MIÐVIKUDAGUR 23. APRÍL 2014
Í aðsendri grein sem birtist þann
15. apríl á vef Skessuhorns frá Birni
Bjarka Þorsteinssyni [greinina má
lesa hér að ofan] formanni byggðar-
áðs Borgarbyggðar koma fram ýms-
ar staðreyndarvillur sem við viljum
hér með leiðrétta.
Aðalstarfsstöð Landbúnað-•
arháskóla Íslands er á Hvann-
eyri en skólinn er jafnframt
með meginstarfsstöðvar á
Keldnaholti í Reykjavík og á
Reykjum í Ölfusi. Auk þess eru
starfsmenn með fast aðsetur
á Möðruvöllum/Akureyri og
Stóra-Ármóti/Selfossi. Skól-
inn þjónar landinu öllu.
Alls voru 90 starfsmenn á •
launaskrá Landbúnaðarháskóla
Íslands þann 1. apríl s.l. Allir
þessir starfsmenn eru skólan-
um gríðarlega mikilvægir.
Akademískir starfsmenn Land-•
búnaðarháskóla Íslands eru
lektorar, dósentar og prófess-
orar sem hafa aðalstarf sitt
af rannsóknum, kennslu og
stjórnun á háskólastigi. Sam-
kvæmt reglum skólans má eng-
an ráða í akademískt starf án
þess að meirihluti dómnefnd-
ar hafi talið hann uppfylla lág-
marksskilyrði til að gegna við-
komandi starfi. Samkvæmt
þessari skilgreiningu eru nú 30
akademískir starfsmenn starf-
andi við skólann (þar af búa
alls 6 í Borgarbyggð). Af þeim
skrifuðu 23, eða 77%, undir yf-
irlýsingu til rektors og mennta-
málaráðherra um að halda til
streitu áformum um að sam-
eina LbhÍ og HÍ og einnig
undir grein sem birtist í Morg-
unblaðinu þann 10. apríl s.l.
Þessir 23 starfsmenn búa í •
Borgarbyggð, Mosfellsbæ,
Reykjavík, Kópavogi, Seltjarn-
arnesi, Hafnarfirði, Hvera-
gerði, Bláskógabyggð, Árborg,
Rangárþingi ytra og Hörgár-
sveit.
Starfsmenn þessir hafa hvergi •
talað niður það gæðastarf sem
unnið er við skólann. Þvert
á móti eru þeir stoltir af því
starfi sem þar er unnið á öll-
um starfsstöðvum. Hins veg-
ar gera þeir sér grein fyrir því
að þetta starf er í mikilli hættu
verði ekkert að gert.
Landbúnaðarháskóli Íslands •
er einn af fjórum ríkisháskól-
um landsins. Enginn þeirra er
sjálfseignarstofnun.
Tillögur þær sem fyrir liggja •
um sameiningu háskólanna
tveggja byggjast á því að styrkja
starfsstöðvar skólans á Hvann-
eyri og Reykjum. Í yfirlýsingu
frá háskólaráði Háskóla Íslands
frá 10. apríl s.l. hvetur það „alla
sem kjósa uppbyggingu og
sókn til framfara til að skoða
áfram með opnum huga þau
tækifæri sem kynnu að skapast
með sameiningu Háskóla Ís-
lands og Landbúnaðarháskóla
Íslands. Verði ákvörðun tek-
in um sameiningu háskólanna
er háskólaráð Háskóla Íslands
reiðubúið að vinna að því að
ofangreind markmið nái fram
að ganga á núverandi starfs-
stöðvum háskólanna.“ Ótti
sveitarstjórnar Borgarbyggðar
um að verið sé að kippa fótun-
um undan starfsemi skólans á
Hvanneyri er því ekki í neinu
samræmi við inntak samein-
ingaráforma skólanna. LbhÍ,
verkefnum hans og starfsstöðv-
um, stendur mun meiri ógn
af óbreyttu ástandi. Óbreytt
ástand felur í sér mikinn niður-
skurð sem rýrir innviðanýtingu
og fjárfestingar Borgarbyggðar
á Hvanneyri, auk annars sam-
félagslegs kostnaðar sem sam-
drætti fylgir.
Áslaug Helgadóttir, aðstoðarrektor
rannsóknamála LbhÍ
Björn Þorsteinsson, aðstoðarrektor
kennslumála LbhÍ
Landbúnaðarháskóli Íslands hef-
ur verið í umræðunni undanfarið
vegna áforma mennta- og menn-
ingarmálaráðherra og æðstu stjórn-
enda skólans um að sameina skól-
ann Háskóla Íslands. Rektor hef-
ur farið mikinn í baráttu sinni fyrir
sameiningu og nú síðustu daga hef-
ur hluti hinna „akademísku“ starfs-
manna skólans stigið fram af mikl-
um móð og lýst undrun og hneyksl-
an á þröngsýni og stífni þeirra aðila
sem barist hafa gegn sameiningu.
Allt í einu er lag
Sveitarstjórn Borgarbyggðar hef-
ur ítrekað lýst áhyggjum sínum af
því að LbhÍ verði gerður að deild
innan verkfræði- og náttúrvísinda-
sviðs Háskóla Íslands, ekki af aft-
urhaldssemi eða þröngsýni, held-
ur miklu frekar vegna efasemda
um að það sé skólanum og Hvann-
eyrarstað til heilla. Um árabil hafa
stjórnendur skólans á Hvanneyri
lagt til aðgerðir til hagræðingar
og þar hefur meginstefið verið að
reyna að koma sem mestu af rekstri
skólans fyrir á Hvanneyri. Hvorki
ráðuneyti menntamála né stjórn-
málamenn hafa viljað taka af skar-
ið, en nú virðist allt í einu vera lag
og mögulegt að leggja skólanum til
aukið fjármagns með því skilyrði
af hálfu ráðherra að skólinn verði
lagður undir Háskóla Íslands.
Stór hluti sömu skoð-
unar og sveitarstjórn
Nýverið skrifuðu 23 akademískir
starfsmenn skólans undir bréf þar
sem gert var lítið úr sjónarmiðum
þeirra sem hafa haft efasemdir um
ágæti sameiningar. Þessir 23 starfs-
menn eru um helmingur „akadem-
ískra“ starfsamanna skólans, en
starfsmenn skólans eru rúmlega 90.
Það er því aðeins fjórðungur starfs-
manna sem skrifar undir bréfið. Af
þessum starfsmönnum búa aðeins
þrír í Borgarbyggð. Á fjölmennum
íbúafundi í Borgarbyggð um mál-
efni skólans var sveitarstjórn ein-
dregið hvött til þess að standa vörð
um sjálfstæði skólans og þeir tæp-
lega 50 starfsmenn skólans sem
búa í sveitarfélaginu fjölmenntu á
fundinn. Þá hafa starfsmenn starfs-
menntadeilda skólans á Hvanneyri
og á Reykjum sent sveitarstjórn yf-
irlýsingu þar sem varað hefur verið
eindregið við sameiningu. Af þessu
má sjá að stór hluti starfsmanna
skólans deilir skoðun sveitarstjórn-
ar Borgarbyggðar.
Hvað gengur fólki til?
Eitt af lykilverkefnum sveitar-
stjórna er að standa vörð um og
styðja við fyrirtæki og stofnanir sem
í sveitarfélaginu starfa. Hingað til
hafa stjórnendur LbhÍ og sveitar-
stjórn Borgarbyggðar átt gott sam-
starf um uppbyggingu Hvanneyr-
arstaðar og sveitarstjórn lagt skól-
anum lið þegar kallað hefur verið
eftir fjármagni til starfsemi skólans.
Þá hefur Borgarbyggð lagt hundr-
uðir milljóna til uppbyggingar inn-
viða á Hvanneyri, m.a. til að geta
stutt við uppbyggingu Landbúnað-
arháskólans. Þegar skoðun sveitar-
stjórnar fer á skjön við við skoðan-
ir „akademískra“ starfsmanna skól-
ans sem búa utan Borgarbyggðar
þá er sveitarstjórn með óþarfa af-
skiptasemi af málum sem henni
kemur ekki við. Sveitarstjórn Borg-
arbyggðar ber skylda til að gæta
hagsmuna íbúa og að hafa skoðun
á því þegar framtíð eins mikilvæg-
asta vinnustaðar í héraði er um að
ræða eins og í tilviki LbhÍ. Einnig
er það afar sorglegt að fyrrgreindir
„akademískir“ starfmenn og rekt-
or LbhÍ tala nú ítrekað niður það
gæðastarf sem unnið er við skólann
og úttektir sem gerðar hafa verið
staðfesta. Hvað gengur fólki til?
Yfivegun og ábyrgð
Sveitarstjórn Borgarbyggðar hefur
ítrekað lýst vilja sínum til samstarfs
við helstu hagsmunaðaila um efl-
ingu LbhÍ og tekið frumkvæði í því
að kalla aðila til samstarfs. Hags-
munaðilum var boðið að taka sæti
í vinnuhópi um framtíð skólans og
Hvanneyrarstaðar þar sem sérfræð-
ingar frá KPMG í sviðsmyndagerð
unnu með hópnum að því að kort-
leggja kosti og galla sameining-
ar og þess að skólinn yrði sjálfs-
eignarstofun, líkt og um helming-
ur háskóla á Íslandi er. Fulltrúar frá
sveitarstjórn, bændasamtökunum,
atvinnulífi, LbhÍ og Háskólanum
á Bifröst tóku þátt í vinnu hópsins.
Mennta- og menningarmálaráðu-
neytinu hefur verið kynnt vinna
hópsins og niðurstaða.
Sveitarstjórn Borgarbyggðar er
hér eftir sem hingað til reiðubúin
til að vinna af krafti að uppbygg-
ingu LbhÍ með öllum þeim aðilum
sem láta sig vöxt og viðgang skól-
ans varða. Því legg ég til að aðil-
ar máls skipti nú um takt, hætti að
atast í fjölmiðlum og ræði saman af
yfirvegun og ábyrgð, skólanum og
Hvanneyrarstað til heilla.
Björn Bjarki Þorsteinsson
formaður byggðarráðs
Borgarbyggðar
„Þetta endar sem sagt með ósköp-
um,” sagði elskulegur ættingi minn
þegar hann frétti að ég væri í síð-
asta sæti á lista Bjartrar framtíðar
á Akranesi. Ég sagði að „rúsínan í
pylsuendanum“ fyndist mér svolít-
ið hlýlegri lýsing á framboði mínu
en af svip hans að dæma var hann
ekki endilega alveg sannfærður um
það.
Ég er sem sagt aftur kom-
in í framboð. Aftur komin í fram-
boð segi ég vegna þess að fyrir 20
árum síðan var ég kosin í bæjar-
stjórn á Akranesi og var þar í fjögur
ár. Þá voru líka kosnir í bæjarstjórn
þeir Sveinn Kristins, Guðmundur
Páll og Gunnar Sigurðsson. Lífs-
reynt fólk segir að sagan endurtaki
sig. Ég lofa þó háttvirtum kjósend-
um því að ég mun ekki verða aft-
ur í framboði eftir 20 ár! En það
er aldrei að vita hvað þeir Sveinn,
Guðmundur og Gunnar gera.
Lífsglatt fólk
Hvers vegna hikaði ég ekki við
að gefa kost á mér á lista Bjartrar
framtíðar og hvers vegna er ég svo
ánægð með að vera þar? Svarið er
einfalt. Ég kann bara rosalega vel
við mig í félagsskap þess fólks sem
hefur valist þar til forystu. Ungar
og hressar konur og karlar sem ég
þekki svo vel og eingöngu af góðu.
Fólk sem er brennandi af áhuga og
vilja til að vinna fyrir bæinn sinn.
Lífsglatt og skemmtilegt fólk með
fullt af þrælgóðum hugmyndum og
gengur í verkin með bjartsýni og já-
kvæðni að leiðarljósi, opnum huga,
reiðubúið að hlusta á rök annarra
og finna saman góðar lausnir. Það
er einmitt þessi nálgun við verk og
viðfangsefni sem gerir Bjarta fram-
tíð svo einstaka og áhugverða.
Heiðarleiki skiptir máli
Í bæjarmálum hér á Skaga er mjög
sjaldan svo mikill hugmyndafræði-
legur munur á skoðunum okkar og
gildum að það eigi að koma í veg
fyrir að við getum unnið saman að
lausn viðfangsefnanna. Ég treysti
því fólki sem skipar lista Bjartrar
framtíðar öllum betur til að vinna
að málum bæjarins á þennan hátt.
Ég treysti þeim líka svo vel til að
vinna af heiðarleika. Þjóna bæjarbú-
um, án þess að ota sínum tota eða
vina eða ættingja eða samflokks-
manna. Þannig heiðarleiki skipt-
ir mjög miklu máli og er því mið-
ur ekki sjálfsagður í stjórnmálum.
Sem sé: Samvinna, virðing, lausn-
ir, heiðarleiki og svo auðvitað góð-
ar málefnalegar áherslur.
Fjölskylduvænn bær
Þegar kemur að málefnunum veit
ég að þau munu leggja áherslu á
langtímamarkmið og falla ekki í þá
freistni að gefa innstæðulaus lof-
orð út og suður um hitt og þetta.
Áherslan á að vera á bæjarfélag
þar sem fólk býr við atvinnuör-
yggi og þar sem gott er og gaman
að búa. Bæjarfélag þar sem mik-
il áhersla er lögð á umhvefisvernd
og þar sem bæjarbúar fá notið úti-
vistar í óspilltri og fallegri náttúru.
Skemmtilegheitin í nærsamfélaginu
skipta miklu máli. Líflegur bær þar
sem margbreytileikinn blómstrar.
Og auk þess að vera skemmtileg-
ur bær á Akranes auðvitað að vera
fjölskylduvænn bær, þar sem við
tryggjum börnunum gott uppeldi
og góða skóla í öruggu og vingjarn-
legu umhverfi - skóla sem tryggja
jafnrétti í námi. Í lykilmálaflokk-
um eins og skólamálum og skipu-
lagsmálum, svo ég taki dæmi, skipt-
ir öllu að hugsað sé til lengri tíma,
að við vöndum okkur við að finna
lausnir sem líklegt er að friður geti
verið um. Lausnir sem eru líka
framsæknar og brjótast út úr „þetta
hefur alltaf verið svona“ hugsunar-
hættinum.
Verið með, Skagamenn!
Í skemmtilegum bæ er áhersla lögð
á að allir séu með og hafi áhrif.
Ungir og gamlir, fatlaðir og fót-
boltakappar, innfæddir Niður-
skagamenn og innflytjendur, hægri
menn og vinstri, konur og karlar.
Margbreytileikinn er mikill styrk-
ur og svo er hann bara svo miklu
skemmtilegri. Það á sko ekki síður
við í atvinnulífinu. Það er gott að
hafa traust undirstöðufyrirtæki, en
það er ennþá mikilvægara að hafa
fjölbreytni þar, því það er hættulegt
ef við verðum of háð einu eða fáum
fyrirtækjum. Unga fólkið sem er
að koma inn á vinnumarkaðinn vill
ekkert endilega vinna við það sama
og við sem erum eldri. Já, fleiri og
fjölbreyttari atvinnutækifæri, og þá
ekki síst fyrir konur, eru lykilþættir
í því að byggja upp betra og traust-
ara bæjarfélag til lengri tíma.
Vilborg, Svanberg, Anna Lára og
félagar þeirra á lista Bjartrar fram-
tíðar á Akranesi eru fólk sem ég
þekki vel og treysti öðrum betur til
að fara inn í bæjarstjórn með þjón-
ustulund, heiðarleika, samvinnu og
langtímahag bæjarbúa að leiðar-
ljósi.
Það er mjög gaman og mik-
ill heiður að vera í liði með svona
fólki. Verið þið líka með okkur,
Skagamenn!
Ingunn Anna Jónasdóttir
Pennagrein
Viltu jákvæðni, fjöl-
breytni og heiðarleika?
www.skessuhorn.is
Fylgist
þú með?
Áskriftarsími:
433 5500
Pennagrein
Staðreyndarvillur leiðréttar
Pennagrein
Hvað er sveitarstjórn Borgar-
byggðar að skipta sér af ?