Skessuhorn - 14.05.2014, Blaðsíða 23

23MIÐVIKUDAGUR 14. MAÍ 2014
Ljósm. Gísli Símonarson.
Snæfellsjökull var fallegur á að líta
við sólarlag kvöld eitt í liðinni viku.
Þá notaði Borgnesingurinn Ólaf-
ur Ingi Ólafsson tækifærið og tók
myndina sem hér sést af jöklinum,
en hún er tekin frá Grafarvogi. Það
er ekki úr lausu lofti gripið að Snæ-
fellsjökull er eitt helsta tákn Vest-
urlands. Formfagur jökullinn blasir
víða við vegna staðsetningar sinnar
á utanverðu Snæfellsnesi, oftar en
ekki í allskyns ham sem gleður aug-
að eins og sjá má myndinni. Þann-
ig má segja að hann haldi merkj-
um landshlutans á lofti auk þess
sem hann minnir brottflutta Vest-
lendinga á höfuðborgarsvæðinu á
heimahagana. hlh
Snæfellsjökull í kvöldsólinni
Lentu í sjálfheldu í Esjunni
Björgunarsveitir á suðvestur-
horninu, og þar á meðal frá Akra-
nesi, voru kallaðar út aðfarar-
nótt sl. miðvikudags til aðstoðar
tveimur mönnum um tvítugt sem
lent höfðu í sjálfheldu í Esjunni.
Höfðu þeir verið að klifra Einfar-
ann, þekkta klifurleið í Eilífsdal í
Esju. Náðu þeir að tryggja sig og
hringja eftir aðstoð. Staðsetning
mannanna var óljós til að byrja
með og kveiktu þeir því á blys-
um til að vísa björgunarmönnum
leiðina. Fara þurfti upp á brúnina
fyrir ofan mennina, síga þar niður
og hífa þá upp. Rétt fyrir klukk-
an fjögur var búið að ná báðum
mönnunum upp og reyndust þeir
heilir á húfi. Annar var þó orð-
inn nokkuð kaldur en báðir gátu
gengið með björgunarmönnum
niður og voru þeir komnir í bíl
um klukkan 05:30. Um 35 manns
tóku þátt í þessum aðgerðum sem
stóðu í hátt í fjórar klukkustund-
ir.
mm
Ljósm. Gísli Símonarson.
Óku Hrísdalsdakar í veðurblíðunni
Þegar ljósmyndari Skessuhorns var
á ferð á Vegamótum á Snæfellsnesi
á laugardaginn hitti hann fyrir þessa
hressu félaga. Var ferð þeirra heit-
ið um sveitavegi á Snæfellsnesi og
kölluðu þeir ferðina „Hrísdalsdak-
ar.“ Grunnregla var að hjólin máttu
ekki vera yngri en árgerð 1989 og
keppendur með dressin í lagi, eins
og sést á myndunum. Þessir hressu
strákar gera sér margt til skemmt-
unar en þeir eru flestir fæddir og
uppaldir í Ólafsvík.
þa
Góður fyrirlestravetur
í Snorrastofu á enda
Snorrastofa í Reykholti hefur frá
upphafi staðið fyrir röðum fyrir-
lestra yfir vetrartímann sem ganga
undir samheitinu „Fyrirlestrar í
héraði.“ Þriðjudagskvöldið 6. maí
flutti Guðrún Jónsdóttir forstöðu-
maður Safnahúss Borgarfjarðar
síðasta erindi vetrarins í Bókhlöðu
Snorrastofu. Það fjallaði um gamla
sveitasamfélagið í verkum Guðrún-
ar frá Lundi og Indriða G. Þor-
steinssonar. Erindi Guðrúnar bar
titilinn „Mórauður hundur á dyra-
mottunni.“ Þar leitaðist hún við
að varpa ljósi á bakgrunn ritverka
beggja höfunda, einkum út frá bók-
um þeirra; Dalalíf og Land og synir.
Erindið byggði á lokaritgerð henn-
ar til BA prófs í íslensku og bók-
menntum frá Háskóla Íslands.
Nú verður gert hlé á fyrirlestrun-
um og þráðurinn tekinn upp að
nýju á hausti komanda. „Efni fyrir-
lestranna í vetur var mjög fjölbreytt
og þeir hafa gengið frábærlega. Er-
indin hafa verið haldin bæði í Bók-
hlöðunni og í sal gamla skólahússins
hér í Reykolti. Aðsóknin hefur ver-
ið mjög góð. Það kemur alltaf jafn
þægilega á óvart að sjá hve margt
fólk mætir,“ segir Bergur Þorgeirs-
son forstöðumaður Snorrastofu.
mþh
Pennagrein
Guðrún Jónsdóttir flutti síðasta fyrirlestur vetrarins í Bókhlöðu Snorrastofu.
Það hefur löngum verið skoðun
framsækinna sveitarstjórnarmanna
að færa eigi þjónustu hins opin-
bera nær íbúum með yfirtöku sveit-
arfélaga á fleiri verkefnum ríkisins.
Þannig má tryggja bætta þjónustu
við íbúa. Og aðeins þannig er hægt
að réttlæta slíkan flutning verk-
efna.
Fáir efast lengur um að rétt skref
var stigið með yfirtöku sveitarfé-
laga á rekstri grunnskóla. Með yfir-
töku á málefnum fatlaðs fólks tók-
ust sveitarfélögin á hendur nýtt
og vandasamt hlutverk. Nú ættu
hnökrar vegna yfirfærslunnar að
heyra sögunni til.
Því er nú nauðsynlegt í ljósi
reynslunnar að móta heildstæða
stefnu og framkvæmdaáætlun um
þjónustu Akraneskaupstaðar við
fatlað fólk. Það er grundvallaratriði
að slík stefnumótun fari fram í sam-
ráði við þá sem þjónustunnar njóta
og fjölskyldur þeirra. Þörfum fatl-
aðs fólks er best mætt með einstak-
lingsmiðaðri þjónustu og sú þjón-
usta ber aldrei nafn með rentu án
þess að mótast af hnökralausu sam-
starfi við aðstandendur.
Það sama á við um búsetuúrræði.
Nokkrar breytingar hafa átt sér
stað í þeim málum á Akranesi und-
anfarið. Reynslan af þeim breyting-
um undirstrikar mikilvægi þess að
þörfum og getu hvers og eins til
búsetu sé mætt á eins fjölbreyttan
hátt og mögulegt er.
Við þurfum líka að huga betur að
aukinni þátttöku fatlaðs fólks í at-
vinnulífi bæjarins. Það gerum við
best með sem bestu og nánustu
samstarfi við fyrirtæki í bænum.
Umfram allt viljum við gera betur
og mæta þörfum fatlaðs fólks með
nærgætni og samvinnu.
Rakel Óskarsdóttir
Höf. skipar 5. sæti á framboðslista
Sjálfstæðisflokksins á Akranesi.
Með nærgætni og samvinnu
Fasteignasala
Dag ur í lífi...
Nafn: Ragnheiður Rún Gísladótt-
ir.
Starfsheiti/fyrirtæki: Löggiltur
fasteignasali hjá Fasteignamiðlun
Vesturlands ehf.
Fjölskylduhagir/búseta: Maki Jó-
hann Ragnarsson og við eigum 2
yndislega stráka; Emil Má og Ísleif
Gísla.
Áhugamál: Fjölskyldan.
Vinnudagurinn: Mánudagurinn
12. maí 2014.
Mætt til vinnu og fyrstu verk:
Ég mæti á milli 9 og 10 í vinnuna.
Skoða tölvupóstinn og svara hon-
um.
Klukkan 11: Smá kaffi og við
mæðgur skipuleggjum daginn.
Hádegið: Við erum yfirleitt í
vinnunni í hádeginu og var dagur-
inn í dag engin undantekning. Ég
reyndi að borða eitthvað hollt og
fljótlegt.
Klukkan 14: Ég fór og tók mynd-
ir af mjög fallegu húsi uppi í hverfi
og fór svo til hennar Höllu á sýslu-
mannsskrifstofunni að sækja skjöl.
Hvenær hætt og það síðasta sem
þú gerðir í vinnunni? Ég kíkti á
tölvupóstinn minn og lauk við að
svara þeim erindum sem höfðu
borist yfir daginn. En eftir að ég var
búin að sækja strákana á leikskólann
fór ég að sýna hús og þannig lauk
vinnudeginum.
Fastir liðir alla daga? Númer 1, 2
og 3 að reyna að selja hús. Sem tekst
bara nokkuð oft. Tölvan, kaffibolli,
sími og aftur sími. Svo alltaf smá
rúntur, pósthús, sýslumaðurinn,
skoða hús og taka myndir.
Hvað stendur upp úr eftir vinnu-
daginn? Ég fékk staðfestingu um
að kaupendur stóðust greiðslu-
mat og skipulagði framhaldið með
þeim. Þau voru mjög kát, eins og
seljandinn.
Var dagurinn hefðbundinn? Það
má segja það.
Hvenær byrjaðir þú í þessu starfi?
Ég byrjaði að vinna árið 2005.
Er þetta framtíðarstarfið þitt? Ég
er allavega búin að ljúka prófi fyr-
ir „löggilta fasteigna- og skipasala“.
Ég er mjög ánægð með mitt vinnu-
umhverfi en aldrei að vita hvað
framtíðin ber í skauti sér.
Hlakkar þú til að mæta í vinn-
una? Já, sérstaklega þegar það er
mikið að gera eins og það er búið
að vera undanfarna mánuði.
Eitthvað að lokum? Það er búið að
vera mikið að gera og fólk er mik-
ið að skoða eignir. En okkur vant-
ar tilfinnanlega fleiri eignir á skrá.
Koma svo Akurnesingar!