Skessuhorn - 21.05.2014, Blaðsíða 25

25MIÐVIKUDAGUR 21. MAÍ 2014
Þó svo að ég sé borinn og barn-
fæddur Skagamaður, þá hef ég
einnig prófað að búa annarsstað-
ar. Ég bjó í nokkur ár í Borgarnesi,
um hríð í Frakklandi og í um 10 ár
í Reykjavík. Ég stundaði mitt há-
skólanám í Reykjavík og ílengdist
þar. Þegar ég hafði komið upp fjöl-
skyldu kom ekkert annað til greina
en að flytja aftur heim á Skagann,
þó svo að við hjónin ynnum bæði
í Reykjavík. Ég var kjörin í bæjar-
stjórn fyrir tæpum fjórum árum og
sat fyrstu tvö ár kjörtímabilsins sem
formaður fjölskylduráðs, þar náði
ég að kynnast stofnunum okkar
með öðrum hætti og áttaði mig enn
betur á því hversu framúrskarandi
starf er unnið þar.
Leik- og grunnskólar
Það er að mínu mati gríðarlega
mikilvægt að starfrækja góða leik-
og grunnskóla. Við fjölskyldan
erum búin að vera með þrjú börn í
leikskólum á Akranesi og verður að
segjast eins og er að sú reynsla okk-
ar hafi verið í einu orði sagt frábær.
Nú eru börnin okkar þrjú komin í
grunnskóla og eru þar á öllum stig-
um skólans. Ég get ekki annað sagt
en að sú reynsla hafi einnig verið í
einu orði sagt frábær.
Skagamenn hafa alltaf lagt mik-
inn metnað í þessar stofnanir okk-
ar og skora þær, samkvæmt þjón-
ustukönnun, með því sem allra best
gerist í landinu. Við erum með hátt
hlutfall faglærðra starfsmanna og
erum einnig að reka þessar stofnan-
ir á mjög hagkvæman hátt. Má þar
nefna að leikskólagjöld á Akranesi
eru nú fullkomlega samkeppnishæf
við þau sveitarfélög sem við berum
okkur saman við. Það er mjög mik-
ilvægt að hlúa vel að þessari starf-
semi og halda áfram því metnaðar-
fulla starfi sem unnið hefur verið og
að stefna enn hærra. Reyna að veita
enn betri þjónustu á enn betra verði,
það ætti að vera markmið allra.
Mörg sjónarmið uppi
Eins og margir vita fjölgar hægt og
bítandi í bænum okkar. Það er skap-
ar ýmis úrlausnarefni, sem bæði eru
erfið og ánægjuleg. Við viljum efla
bæinn okkar, gerum margt til að
laða fólk að og höldum því fram að
gott sé að búa á Akranesi fyrir alla
aldurshópa. Hins vegar er húsnæði
skólanna nú orðið svo þétt setið að
til ráðstafana þarf líklega að grípa á
næsta kjörtímabili. Nefnd um fram-
tíðarskipulag skólamála starfaði á
kjörtímabilinu og skilgreindi við-
fangsefni næstu framtíðar. Þar er
velt upp ýmsum möguleikum varð-
andi húsnæðismálin, svo sem breytta
aldursskiptingu, færslu nemenda
á milli núverandi skólasvæða, nýt-
ingu húsnæðis FVA og byggingu
nýs skóla í Skógarhverfi. Núverandi
bæjarstjórn hefur ekki tekið afstöðu
til þessara möguleika, en það verður
verkefni nýkjörinnar bæjarstjórnar
að setjast yfir málin. Í umræðunni
hingað til hefur komið í ljós að sitt
sýnist hverjum. Mikilvægt er að ný
bæjarstjórn leiði málið áfram í sam-
ræðu við íbúana og leiti lausnar sem
mest samstaða næst um.
Góðir skólar eru ekki bara
menntastofnanir heldur lykilaðilar
í að auka jafnrétti og lífsgæði íbú-
anna. Þess vegna ber að standa vörð
um þá og efla eftir megni. Við höf-
um náð góðum tökum á rekstri bæj-
arsjóðs og viljum nýta þann árangur
fyrir fjölskyldurnar í bænum.
Ingibjörg Valdimarsdóttir.
Höf. skipar 1. sæti á lista Samfylk-
ingarinnar á Akranesi.
Mikil umræða hef-
ur verið um skipu-
lagsmál í Borgar-
byggð undanfarið ár
eða svo í tengslum við deiliskipulag
gamla og nýja miðbæjarins í Borg-
arnesi og hef ég stýrt þeim vinnu-
hópi síðastliðið ár. Unnið hef-
ur verið að deiliskipulagi gamla
miðbæjarins í Borgarnesi og hef-
ur vinna verið áhugaverð og góð
og unnið hefur verið með íbúum
og hagsmunaaðilum til að ná fram
sem bestri niðurstöðu fyrir alla.
Með þessari aðferðafræði hefur að
mínu mati tekist að ná góðri niður-
stöðu og munum við sjá skemmti-
legan, aðlaðandi og áhugaverðan
miðbæ byggjast upp á næstu árum.
Nær án undantekninga ríkir sátt
um þá deiliskipulagstillögu sem
liggur á borðinu fyrir utan hugsan-
lega forseta sveitarstjórnar Ragn-
ar Frank sem jafnframt sat í vinnu-
hópnum. Tveir mánuðir eru síðan
tillagan var tilbúin fyrir umhverf-
is- og skipulagnefnd en nefnd-
inni hefur ekki enn tekist að af-
greiða tillöguna frá sér. Það læðist
að mér grunur um að einhver póli-
tík eigi sér stað þar sem formaður
umhverfis- og skipulagsnefndar er
einmitt flokksfélagi forseta sveit-
arstjórnar í VG. Er þetta íbúalýð-
ræði VG sem þeir kynna í stefnu-
skrá sinni?
Seinna verkefnið sem vinnuhóp-
urinn átti að vinna að er deiliskipu-
lag nýja miðbæjarins, svæði sem nær
frá Menntaskóla Borgarfjarðar og upp
fyrir Límtré Vírnet. Til að ná fram
markmiðum í slíkri vinnu og framhaldi
hennar þarf stundum að færa fórnir og
þurfti eina slíka til þegar sveitarfélagið
festi nýverið kaup á lóðunum að Borg-
arbraut 57 og 59 til þess að hægt væri
að ganga hreint til verks við deiliskipu-
lag nýja miðbæjarins. Mikilvægt er að
geta byrjað með hreint borð og hafa
frjálsar hendur þegar kemur að því að
mynda nýtt skipulag á því svæði sem
nú stendur til að fara í skipulagsvinnu
á í samvinnu við íbúa og hagsmuna-
aðila.
Íbúar og peningar
Skiptar skoðanir geta verið á því hvern-
ig á að haga skipulagi innan þéttbýlis-
kjarna og eitt er víst að vilji íbúanna er
fyrst og fremst það sem skiptir máli.
Mikilvægt er að hlusta vel á íbúana og
ekki síður verður að huga vel að því
hvernig farið er með fjármuni sveitar-
félagsins hverju sinni. Mikilvægt er að
peningar nýtist á sem bestan hátt al-
mennt hjá sveitarfélaginu sérstaklega í
ljósi þess rekstrarvanda sem glímt hef-
Þegar að ég hóf undirbúning mál-
efnavinnu fyrir sveitarstjórnar-
kosningarnar ályktaði ég að þarfir
fólks í landstóru sveitarfélagi, sem
samanstendur af dreifðri byggð og
þéttbýliskjörnum, hlytu að vera
ólíkar. Þegar betur var að gáð ber
allt að sama brunni. Það sem skipt-
ir fólk máli er grunnþjónusta, at-
vinna og samgöngur. Við viljum
góða skóla á öllum skólastigum.
Við viljum anna eftirspurn á leik-
skólaplássi fyrir börnin okkar. Við
þurfum fjölbreytt atvinnutækifæri.
Við viljum góðar vegasamgöngur
og tölvusamband.
Gagnkvæmur
skilningur
Ég áleit einnig að gagnkvæm-
ur skilningur fólks á mismunandi
aðstöðu í svo dreifðu sveitarfélagi
væri lítill og það væri hlutverk póli-
tíkusanna að sætta sjónarmiðin. En
ég hafði rangt fyrir mér því eftir að
að hafa rætt við fólk hef ég kom-
ist að því að það er gagnkvæm-
ur skilningur á þörfum hópanna.
Dreifbýlisbúinn skilur það ósköp
vel að þéttbýlisbúinn vilji gang-
stéttar, stíga og falleg opin svæði,
að Borgarnes þurfi að standa und-
ir nafni sem höfuðstaður sveitar-
félagsins, að í Borgarnesi þurfi að
vera öflug þjónusta og atvinnu-
starfsemi sem styðji við dreifbýl-
ið. Þéttbýlisbúinn skilur það einnig
að til að Borgarnes geti áfram þrif-
ist og byggst upp sem öflug eining
þarf dreifbýlið að haldast í byggð,
við þurfum að halda uppi góðu
þjónustustigi, við þurfum að gera
gott enn betra og hvetja ungt fólk
til dáða t.d. að fjárfesta í landbún-
aði og ferðaþjónustu, þar eru sókn-
arfæri. Ýmiskonar stuðningur og
aðkoma sveitarfélagsins til þróunar
á vinnumarkaði t.d. lítið dæmi með
opnun Matarsmiðju og Hugheima
gefa ýmis tækifæri fyrir frum-
kvöðla, auk þess sem mikill vöxtur
er í allri ferðaþjónustu. Þetta styð-
ur allt hvert annað.
Betri samgöngur
Til að dreifbýlið fái betri möguleika
á að dafna og styrkjast enn meir
þurfum við að gera enn betur í sam-
göngumálum. Þar er staðan óásætt-
anleg. Sveitarstjórnarmenn verða
að berjast fyrir því að fá fjármagn
til að bæta vegasamgöngur svo þær
séu boðlegar fólki, þær eru það ekki
í dag. Lélegir vegir standa beinlín-
is atvinnuuppbyggingu í landbúnaði
fyrir þrifum, einnig ferðaþjónustu
sem er ört stækkandi atvinnuvegur
í sveitarfélaginu. Jafnframt er tölvu-
samband víða algerlega óviðunandi
og tvímælalaust hlutverk sveitar-
stjórnarmanna að beita sér fyrir úr-
bótum.
Sameinuð stöndum við
Spáin sem glumdi í eyrum mér í
kjölfar sameiningar sveitarfélagana
2006; „þessi sameining mistekst,“
hefur ekki ræst, þetta er ekki þann-
ig. Mín tilfinning er sú að við séum
sameinuð, við stöndum saman og
berjumst fyrir svæðið okkar. Hér
ætlum við að búa, hér ætlum við að
auka tekjurnar, við ætlum að koma
Borgarbyggð á kortið sem eitt af
framsæknustu sveitarfélögum lands-
ins.
VG lofar ekki gulli og græn-
um skógum. Margt af því sem bæta
þarf er ekki stjórnsýslulega á verk-
sviði sveitarfélagsins, en sveitarfé-
lag er ekki bara stjórnsýslueining
heldur einnig hagsmunasamtök allra
íbúa sveitarfélagsins. Við lofum að
gera okkar til að þau samtök verði
vel rekin og beiti sér markvisst til að
bæta hag allra íbúa.
Stöndum saman í Borgarbyggð!
Sigríður Júlía Brynleifsdóttir.
Höf. skipar 2. sæti á lista Vinstri
hreyfingarinnar
græns framboðs í Borgarbyggð.
Ágætu frambjóðend-
ur allra lista til sveit-
arsjórnar á Akranesi
í vor! Ég ávarpa ykk-
ur öll í nafni okkar gamla fólksins,
fólksins sem lagði undirstöðurnar
að því öfluga samfélagi sem þið öll
sækist eftir að fá umboð 31. maí nk.
til að stjórna og biðlið ákaft til okk-
ar eftir umboði til að ráðstafa fjár-
munum okkar allra næstu fjögur ár.
Við, fólkið sem hefur lokið langri
starfsæfi og erum horfin frá þátt-
töku í atvinnulífinu, vegan aldurs
en erum samt ekki horfin úr samfé-
laginu, höfum okkar þarfir og vænt-
ingar og löngun til að eiga notalegt
hlýlegt ævikvöld og halda áfram að
lifa eðlilegu lífi eftir starfslok. Eins
góðu lífi og heilsan og aðstæður
leyfir.
Við byggðum á sínum tíma
myndarlegt dvalarheimili, Höfða,
fyrir aldraða. Fyrir þá sem væru
sjálfbjarga og gætu kosið að ljúka
ævikvöldinu í friðsæld meðal jafn-
ingja, við góða umönnun, á nota-
legu heimili, í sínum heimabæ, ná-
lægt fjölskyldu, vinum og ættingj-
um. Það var hugsjónin að baki
byggingar Höfða. Þetta fór vel af
stað. Þá kom upp sú staða, að mik-
ið hærri daggjöld voru í boði fyrir
sjúkrarými, en fyrir rými fyrir fólk
með betri heilsu, fólk með fótaferð.
Plássum fyrir sjúka fjölgar síðan
jafnt og þétt á kostnað þeirra sem
enn eru með betri heilsu, þannig
að plássum fyrir hraustara og meira
sjálfbjarga fólk fækkar stöðugt. Ekki
bætti lokun E-deildar sjúkrahússins
ástandið. Þegar aldurinn hækkar
og lífsþrótturinn smávegis dvínar,
þá eigum við „eldri borgarar“ ekki
margra kosta völ. Við erum fjöl-
mörg í bænum og aðeins örfá okkar
geta vænst að komast í vist á Höfða.
Og ekki bætir úr skák að langlífi
okkar gamlingjanna er orðið stórt
vandamál, hér sem annarsstað-
ar! Þá er sá kostur eftir að aðstoða
okkur sem best við að gera okk-
ur kleyft að búa sem lengst á okk-
ar eigin heimilum. Þar kemur okk-
ur til með að líða best. Það er ekki
tilhlökkunarefni að þurfa að sætta
sig við að fá kannski að fara í bað
einu sinni í viku og fá kannski hús-
hjálp á hálfsmánaðarfresti við þrif.
Við gamla fólkið viljum fá góða
meðferð á ævikvöldinu. Það góða
að við getum haldið sjálfvirðingu
okkar og lífsgleði, þar til endalokin
koma. Við teljum okkur hafa unn-
uð fyrir því að okkur sé sýnd fyllsta
virðing og tillitssemi og því beri
að sýna okkur þakklæti og hlýhug
í verki. Við erum ennþá atkvæði og
við erum svo mörg og getum ráðið
úrslitum í því hverjir verða bæjar-
fulltrúar 31. maí nk.
Þess vegna viljum við skýr svör
fyrir kosningar um hvernig þið ætl-
ið að koma til móts við okkar þarf-
ir og við viljum raunhæf og trú-
verðug svör. Við erum nefnilega
reynsluboltar í bæjarmálum, þekkj-
um þetta út í gegn af langri reynslu,
og vitum að sömu krónunni er ekki
eytt tvisvar. Og það eru efndirn-
ar en ekki loforðin sem sýna ár-
angur. En ekki reyna að smeygja
því fram af ykkur að sinna okk-
ar málum. Ég veit að þið eruð öll
„hin vænstu skinn“ eins og sagt
var forðum, og viljið eflaust öllum
gott gera. Og hér býðst ykkur gull-
ið tækifæri til að sanna það svo eft-
ir því verði tekið. Ekki gleyma okk-
ur, þeim gömlu.
Virðingarfyllst,
Stefán Lárus Pálsson, löggilt gam-
almenni og kjósandi.
Pennagrein
Fjölskyldubærinn Akranes
Pennagrein
Misjafnar þarfir
Pennagrein
Ekki gleyma okkur þeim gömlu
Pennagrein
50 milljóna hjólabrettagarður forseta sveitarstjórnar í Borgarbyggð?
ur verið við undanfarin ár og vegna
þeirrar framúrkeyrslu sem niðurstaða
rekstrarársins 2013 leiðir í ljós. Mikl-
vægt er því að velta hverri krónu vel
fyrir sér áður en henni er eytt og verða
almennt varkár í rekstri og fjármála-
stjórnun.
Hugmyndir Vinstri
grænna
En aftur að lóðakaupum Borgar-
byggðar og nýtingu á þeim. Oddviti
vinstri grænna og forseti sveitarstjórn-
ar Borgarbyggðar kastaði fram þeirri
hugmynd á síðasta sveitarstjórnarfundi
að ekki væri úr vegi að opna hjóla-
brettaaðstöðu fyrir unglinga og ung-
menni á lóðinni að Borgarbraut 57 sem
nýlega var keypt fyrir 41 milljón. Síð-
an var samið við Loftorku um niðurrif
á húsinu sem þar stóð fyrir 9 milljón-
ir þannig að heildarkostnaður við lóð-
ina er um 50 milljónir (og kostnaður
við rif á kjallara ekki þar með talinn ef
af verður). Þrátt fyrir að skynsamlegt
og fullur vilji sé til þess að gera vel við
ungmenni í Borgarbyggð þá eru hug-
myndir forseta sveitarstjórnar um nýt-
ingu á þessari lóð vægt til orðað tekið
full dýrar og dæmi um mjög óábyrga
fjármálastjórnun. Framsóknarfólk vill
fyrst og fremst hlusta á íbúa sveitar-
félagsins þegar kemur að þessum mál-
um og viljum við auka íbúalýðræði til
muna þegar kemur að umhverfinu og
skipulagi. Að sama skapi er fullur vilji
til þess að skapa góða aðstöðu fyr-
ir unglinga og ungmenni en engu að
síður verður að gæta vel að nýtingu
fjármuna í slíkum verkefnum. Hjóla-
brettagarður fyrir á sjötta tug millj-
óna verður að teljast vægt til orða tek-
ið óhóflega dýr framkvæmd.
Sigríður Guðbjörg Bjarnadóttir
Höf. er sveitarstjórnarkona og skip-
ar jafnframt 4. sætið á lista Fram-
sóknarflokksins í Borgarbyggð.