Skessuhorn - 12.11.2014, Blaðsíða 14

14 MIÐVIKUDAGUR 12. NÓVEMBER 2014
Kennir spænsku í eldhúsinu
Rætt við Noemí Cubas Martín sem beitir nýstárlegum aðferðum við kennsluna
Spænsku hjónin Noemí Cubas
Martín og David Hidalgo Rodrígu-
ez settust að í Borgarnesi í haust,
ásamt tveimur ungum sonum sín-
um. Fjölskyldan kemur uppruna-
lega frá Spáni en nú starfa hjón-
in bæði við kennslu í Borgarnesi,
hann við grunnskólann en hún við
Menntaskóla Borgarfjarðar þar
sem hún kennir ensku og spænsku.
Noemí hefur gaman af því að kenna
á hagnýtan hátt og er ófeimin við
að nota óhefðbundnar aðferðir við
að kenna nemendum sínum tungu-
mál. Hún sagði blaðamanni Skessu-
horns frá kennslu aðferðum sínum,
starfi þeirra hjóna og hvers vegna
þau ákváðu að flytja til Íslands.
Vildu vera á besta
stað í heimi
Synir hjónanna, Hugo 6 ára og
Héctor 3 ára, eru ástæðan fyrir því
að þau ákváðu að flytja á milli landa.
Þau vildu flytja með drengina í fjöl-
skylduvænt land, þar sem gott væri
að ala upp börn. Eftir að hafa skoð-
að sig um og hugsað málið, tóku þau
ákvörðun um að flytja til Íslands.
„Við vildum vera á besta stað í heimi
og okkur leist best á Ísland. Við höfð-
um val um að kenna í allskyns einka-
skólum í Suður - Ameríku en gátum
ekki hugsað okkur að ala strákana
upp þar. Hér er svo mikið frelsi. Allt
er svo heilbrigt og okkur finnst mik-
il uppbygging vera á Íslandi, landið
er svo ungt.“ Hún segir að þau hafi
ákveðið að flýta sér til Íslands áður
en strákarnir yrðu of gamlir. „Við
vildum flytja með þá á meðan þeir
voru enn ungir, því það er erfiðara
fyrir börn að aðlagast nýrri menn-
ingu og nýju tungumáli eftir því
sem þau verða eldri.“ Fjölskyldan
flutti til Íslands í fyrra og bjó fyrsta
árið í Reykjavík, áður en hún flutt-
ist til Borgarness. „Við vildum frek-
ar búa í litlu bæjarfélagi. Við bjugg-
um í litlum bæ á Spáni í tvö ár og
okkur líkaði það mjög vel. Mennta-
skóli Borgarfjarðar bauð upp á þetta
starf og mér þótti það heillandi. Da-
vid hafði kost á sérkennslustarfi í
Reykjavík en ákvað frekar að kenna
við grunnskólann hér, ásamt því að
hann þjálfar fótbolta.“ Eldri son-
urinn Hugo er í Grunnskólanum í
Borgarnesi og gengur vel en Héc-
tor er í leikskóla. „Hugo gengur vel
að læra íslenskuna. En þetta er erf-
iðara fyrir þann yngri. Hann á erfið-
ara með samskiptin í leikskólanum.
Hann talar óvenju góða spænsku
miðað við aldur en er í smá vand-
ræðum með íslenskuna og á því erf-
itt með að tala við jafnaldra sína,“
útskýrir Noemí. Hún segir drengina
þó báða hafa eignast vini í Borgar-
nesi sem þeir leiki reglulega við.
Ráku sumarskóla
á Spáni
Noemí og David eru bæði vel
menntuð. Þau hafa doktorsgráðu í
sögu en auk þess eru þau með mast-
ersgráðu í aðferðafræði sagnfræði-
legra rannsókna og David er einn-
ig með mastersgráðu í Suður - Am-
erískum fræðum og er að byrja í
meistaranámi í sérkennslu við Há-
skóla Íslands í janúar. „Við höfum
bæði gefið út greinar í sagnfræði,
fornleifafræði og almennri mennt-
un auk tveggja bóka. Við höfum
einnig kennt og haldið fyrirlestra
í fjölda háskóla í Portúgal og á
Spáni. Við sáum einnig um rekst-
ur sumarskóla í tvö ár, þar sem við
skipulögðum það nám sem boðið
var upp á. Þetta var í litlum bæ við
landamæri Portúgals og Spánar og
var mjög skemmtilegt og áhugavert
verkefni. Þarna var ýmislegt kennt,
svo sem fornleifafræði og saga,“ út-
skýrir Noemí en afrakstur þessara
námskeiða var gefinn út í tveim-
ur bókum. Hún segir að erfitt sé
að komast inn í kerfið hér á landi,
þegar íslenskukunnáttuna vantar.
„Það er erfitt að koma hingað með
doktorsgráðu og kunna enga ís-
lensku. En við erum að læra. David
er á íslensku námskeiði núna og ég
fer eftir áramót. Fram að því kenn-
ir Hugo mér íslensku,“ segir hún
og brosir. Hún segir að þau langi
að halda rannsóknarvinnu sinni er-
lendis áfram, þrátt fyrir að vera bú-
sett hér. „Við hefðum þurft meiri
tíma í það en getum nýtt tímann
aðeins á sumrin. Við náum nefni-
lega einum mánuði í vinnu úti því
sumarfríin hér eru ekki á sama tíma
og á Spáni.
Hafa ferðast víða
Hjónin hafa bæði ferðast mik-
ið. Ferðalögin hafa aðallega ver-
ið tengd rannsóknum þeirra í Evr-
ópu og Suður - Ameríku en Noemí
hefur auk þess bæði búið í Englandi
og Portúgal, þar sem hún vann að
lokaverkefni sínu sem fjallaði um
samanburðarrannsóknir á 16. öld.
Hún segist enn fá boð um að mæta
á ráðstefnur erlendis, svo sem á Ít-
alíu og Spáni og því muni hún
halda áfram að ferðast í því skyni.
„Við höfum líka ferðast hér á Ís-
landi. Við höfum farið hringveginn
tvisvar en okkur langar að sjá meira
af landinu, svo sem Vestfirðina. Ís-
land er ótrúlega fallegt land og ég
hef verið alveg heilluð af sumum
stöðum. Vestmannaeyjar, Mývatn,
Borgarfjörður eystri og Stykkis-
hólmur eru til dæmis alveg stór-
kostlegir staðir.“
Læra á óhefð-
bundinn hátt
Noemí er þekkt fyrir að fara óhefð-
bundnar leiðir í tungumálakennsl-
unni. Hún kýs að kenna nemendum
á hagnýtan hátt og gefa þeim þann-
ig tækifæri til að læra tungumál-
in með öðrum aðferðum en marg-
ir nota. „Það getur verið erfitt fyrir
unglinga að einbeita sér að bóklegu
námi. Ég vildi því frekar gefa þeim
tækifæri til að læra með öðrum
hætti. Ég vil ekki fylgja bókunum
alveg, enda finnst mér þær oft ekki
nógu góðar,“ útskýrir hún. Nem-
endur hennar í ensku og spænsku
fá því tækifæri til að fara með henni
í gönguferðir, horfa á kvikmynd-
ir, fara í leiki og kynnast spænskri
eldamennsku. „Enskunámið skipt-
ist í nokkra hluta. Krakkarnir þurfa
að æfa sig í töluðu máli og því héld-
um við leikhúshátíð í síðustu viku,
þar sem þau settu upp leikrit á
ensku og fengu þannig æfingu í því
að tala ensku. Til að þjálfa hlustun
horfum við á kvikmyndir og ræð-
um svo myndirnar eftir á. Þau fá að
kjósa um hvaða myndir við horfum
á,“ útskýrir hún. Hún bætir því við
að þá þurfi nemendur hennar einn-
ig að læra að lesa og skrifa á ensku.
„Ég læt þau fá lestrarprógramm
þar sem þau lesa styttri texta og
við erum með lesstundir í tímun-
um. Sumir eru með lesblindu og
við höfum sér úrræði fyrir þá. Til
að æfa enska ritun fá þau að skrifa
blogg og dagbækur,“ segir hún.
Kennir spænsku í
gegnum matreiðslu
Í spænskukennslunni notar Noemí
enn óhefðbundnari aðferðir. Þeg-
ar námsefnið gaf tilefni datt henni
í hug að fara með spænskuhópinn
í skólaeldhúsið og kenna nemend-
unum að elda spænskan mat. Til-
gangurinn var þó ekki að kenna
þeim matreiðslu, heldur notar hún
matreiðsluna til að kenna þeim
orðaforða varðandi eldhús, elda-
mennsku og matvæli. „Mamma mín
var kokkur í tíu ár og ég lærði mikið
af henni. Eins hef ég sjálf starfað á
veitingastöðum og þekki næringar-
fræði ágætlega. Það er mikilvægt að
læra tungumálið þannig að þú lær-
ir orðin á raunverulegan hátt, með
því að tala spænsku. Í eldhúsinu
elda þau sjálf, á meðan ég leiðbeini.
Við réttum hvort öðru til dæm-
is hluti og ég bíð róleg þar til þau
skilja mig,“ útskýrir hún. Nú þegar
hefur hópurinn eldað með henni í
tvígang. Í fyrra skiptið elduðu þau
spænska tapas rétti. Í þar síðustu
viku elduðu þau svo fyrir alla nem-
endur og starfsfólk skólans. „Þau
styðjast við uppskriftir á spænsku.
Þau elduðu rétt sem heitir Lentejas
con arroz y chorizo og er spænskur
pottréttur með linsubaunum, kjöti
og hrísgrjónum. Í eftirrétt var hefð-
bundinn spænskur eggjabúðingur
með karamellu. Þetta gekk vel hjá
þeim og maturinn heppnaðist vel,“
segir Noemí sem hyggst endurtaka
kennslu í eldhúsinu á önninni.
Finnst Íslendingar
lokaðir
Noemí segir að til að læra nýtt
tungumál þurfi að læra meira
en málfræði og orð. Hún legg-
ur áherslu á að nemendur sínir
skilji mismunandi menningu þeirra
þjóða sem tala tungumálið. „Ég hef
því kennt þeim um sex spænsku-
mælandi lönd, þar sem þau þurftu
að læra muninn á milli landanna.
Fyrir mér snýst þetta um að opna
glugga frá Íslandi og út í heim-
inn, þar sem þau sjá mismunandi
menningu landanna.“ Hún segir að
einnig sé mikilvægt að krakkarn-
ir tileinki sér að skrifa í glósubæk-
ur. „Nú til dags kann fólk á þess-
um aldri varla að skrifa með hönd-
unum. Þau nota tölvurnar meira
og minna við allt og þeim vantar
þjálfun við að skrifa með penna. Ég
læt þau nota hendurnar og skrifa í
spænskunni. Þar eiga þau að taka
glósur. Þegar við förum út að labba
eða erum að elda, þá taka þau nið-
ur glósur og skrifa orðin á spænsku.
Þau gætu viljað læra meiri spænsku
seinna meir og þá vilja þau kannski
fletta upp í þessum bókum,“ segir
hún og brosir. Nemendur Noemí
starfa ýmist í hópum eða vinna
einstaklingsverkefni. Henni þykir
mikilvægt að þau vinni í hópum og
reynir að gera sitt besta til að hjálpa
þeim við að byggja upp sambönd
og tengsl sín á milli. „Ég reyni því
að fylgjast með nemendum mín-
um, líka utan kennslustunda, og
hvet þau til þess að eiga samskipti
og brosa meira. Ég kem úr opnu
samfélagi þar sem fólk talar mik-
Noemí Cubas Martín er ófeimin við að nota óhefðbundnar aðferðir við tungumálakennslu.
Fjölskyldan flutti til Íslands í fyrra. Hjónin telja að hvergi sé betra að ala upp börn. Ljósm. úr einkasafni.
Noemí ásamt spænskunemendum sínum í MB, eftir að hafa eldað spænska smá-
rétti. Ljósm. MB