Skessuhorn - 17.12.2014, Blaðsíða 73

73MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 2014
Reykkofinn á Brekku í Norðurárdal nú um liðna helgi. Ljósm. þþ.
að öll börnin voru sett í bað fyrir
hver jól. „Þá var settur bali á gólf-
ið í þvottahúsinu. Þetta var áður
en pabbi lét breyta einu herberg-
inu í baðherbergi og klósett. Okk-
ur þótti gaman að fara í bað og það
var mikill buslugangur í strákun-
um,“ segir hún og brosir. Heimilið
var svo skreytt á Þorláksmessu og
segir Agnes að enginn hafi fengið
að fara inn í stofuna fyrr en á að-
fangadag, þegar allt var tilbúið.
Kviknaði stundum
í trénu
Ríkar hefðir voru í matarvenjum
á heimilinu. Líkt og víðast hvar
á þessum tíma var boðið upp á
skötu á Þorláksmessu en kjöt yfir
hátíðirnar. „Á aðfangadagskvöld
var hangikjöt á borðum. Svo bauð
mamma upp á steik á jóladag, yfir-
leitt læri eða annað lambakjöt.
Ég minnist þess að sósan hennar
mömmu var sérlega góð. Hún var
góður kokkur og maturinn henn-
ar var mjög góður, þó að ég hafi
svo á mínum fullorðins árum eld-
að öðruvísi jólamat en hún gerði,“
segir Agnes. Hún rifjar það upp að
eftir matinn á aðfangadagskvöld
hafi svo verið gengið í kringum
jólatréð. „Við vorum með gamalt
jólatré sem lýst var upp með kerta-
ljósum. Kertin voru sett í sérstakt
hulstur og við fylgdumst vel með
trénu. Það kviknaði nú stundum í
því en sem betur fer aldrei þann-
ig að úr yrði bál,“ segir hún. Ag-
nes segir að fjölskyldan hafi farið í
veislur og jólaboð hina dagana yfir
hátíðirnar. „Ég man að á borðun-
um voru alltaf epli í skál og epla-
hnífar til að skera þau með. Ég
átti mjög góða æsku hjá foreldr-
um mínum,“ segir Agnes Sigurð-
ardóttir að endingu.
grþ
Helga Kristvaldsdóttir:
Það var alltaf nóg
að borða í Purkey
Ein af heimilisfólki á Dvalarheim-
ili aldraðra í Stykkishólmi er Helga
Kristvaldsdóttir sem ólst upp frá
sjö ára aldri í Purkey á Breiðafirði.
Helga bjó síðan í Stykkishólmi frá
25 ára aldri og fluttist síðasta sum-
ar af Skúlagötunni, þar sem hún
bjó lengi, á dvalarheimilið. „Ég
fæddist suður í Keflavík en missti
móður mína þegar ég var sjö ára
gömul. Þá var mér komið í fóst-
ur til þriggja systkina sem bjuggu
í Purkey, Hólmfríðar, Jónínu og
Jóni Jónsbörnum. Mér leið vel hjá
þeim enda voru þau indælt fólk,“
segir Helga.
Hún segir að alltaf hafi verið
mikil tilhlökkun til jólanna í sinni
bernsku. „Þótt tilbreytingin væri í
sjálfu sér ekki mikil hjá okkur þá
var tilhlökkunin samt alltaf mik-
il. Það var alltaf saumuð einhver
ný flík fyrir jólin og hugsað fyrir
því að mikið væri að borða. Stund-
um var slátrað kind á jólaföstunni
og byrjað á því að elda súpukjöt
og kjötsúpu. Svo var útbúin steik
í ofnum á eldavélinni og kynt vel
undir með taði, mó og sprekum.
Aðaljólamaturinn var samt hangi-
kjötið. Annars var alltaf nóg að
borða hjá okkur í Purkey eins og
til dæmis selkjöt, lundi, skarfur og
kofa,“ segir Helga.
Bara vírinn eftir af
jólatrénu
Spurð um jólagjafir segir Helga
að það hafi verið meira en kerti og
spil sem hún fékk. „Ég varð fljót-
lega læs og það þótti hápunkt-
urinn að fá nýja bók í jólagjöf.
Á fyrstu jólunum mínum í Pur-
key fékk ég bókina Stúlkan í bláa
kjólnum. Um næstu jól fékk ég
svo bókina Stautadrottningin, en
svo man ég ekki hvað sú næsta hét.
Þetta voru ofsalega skemmtilegar
bækur.“ Helga segir jólalýsinguna
ekki hafa verið mikla. „Til viðbót-
ar við lampalýsinguna hjá okkur
voru það bara kertaljósin á jóla-
trénu. Gallinn við hana var að það
kviknaði um hver jól í jólatrénu
út frá kertunum, það bara fylgdi.
Það varð smám saman minna eftir
af greinunum og að lokum var það
eiginlega bara vírinn í þeim sem
var eftir,“ segir Helga og hlær.
Þegar blaðamaður spyr Helgu
hvernig hafi yfirleitt viðrað hjá
þeim í Purkey á aðventunni, hvort
það hafi verið eitthvað svipað
hríðarveðrinu núna síðustu dag-
ana, svarar hún: „Blessaður vertu
þetta er ekkert miðað við það sem
þá var. Stundum gat verið bylur í
tvo til þrjá sólarhringa þannig að
ekki sást út úr augum.“
þá
Helga Kristvaldsdóttir í Stykkishólmi. Ljósm. þá.
Óskum viðskiptavinum og
Vestlendingum öllum gleðilegra jóla
og farsældar á nýju ári.
Með þökk fyrir viðskiptin á árinu.
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
4