Skessuhorn - 17.12.2014, Blaðsíða 92

92 MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 2014
Kristberg Jónsson veitingamaður í Baulunni:
Sjómaður sem sinnt hefur veitingarekstri í fimmtán ár
Hann tekur undir það að vera Snæ-
fellingur en hann segist þó vera
heldur meira. „Ég er Grundfirð-
ingur og Grundarfjörður er nafli al-
heimsins,“ segir Kristberg Jónsson
staðarhaldari á Baulunni í Borg-
arfirði. Þegar hann er inntur eftir
hvort Grundarfjörður sé ekki fyrst
og fremst þekktur fyrir hvassviðr-
ið í sunnanáttunum, segir hann að
það getir að vísu blásið talsvert þar
einstaka sinnum. Sérstaklega í suð-
austanáttinni, en lognið sé líka al-
veg ládautt þess á milli. „Svo er það
þannig að það gustar svolítið meira
af okkur þessum sem aldir eru upp
á svona sviptingastöðum eins og
Grundarfirði, það er einhver kraft-
ur í okkur. Sjáðu bara Hólmarana
þeir eru svona, eins og þeir eru, af
því að þar er alltaf stöðugur vind-
sperringur og næðingur en lægir
aldrei á milli,“ segir hann og hlær.
Ólst upp í stórum
systkinahópi
Kristberg, eða Kibbi, eins og hann
hefur verið nefndur alla tíð er
fæddur og uppalinn á Grundar-
firði í stórum systkinahópi en alls
eru þau átta systkinin, þrír bræð-
ur og fimm systur. Hann byrjaði
snemma að stunda sjóinn og seg-
ist bara hafa verið barn þegar hann
var að byrja. „Þetta var þannig að
það var þröngt í búi hjá foreldrum
mínum, fjölskyldan barnmörg og
tekjurnar lágar, eins og reyndar var
hjá mörgum fjölskyldum á þessum
árum. Foreldrar mínir áttu átta
börn. Mamma byrjaði að eignast
börn 18 ára og hætti þrítug þeg-
ar áttunda barnið kom. Þetta var
auðvitað ægilegur barningur en
ég minnist þess ekki að mig skorti
neitt. Maður fékk hins vegar ekki
allt upp í hendurnar. Við krakk-
arnir byrjuðum því snemma að
vinna. Fyrstu minningar mínar um
vinnu eru af því að breiða saltfisk
til sólþurrkunnar. Þá var ég sjö eða
átta ára gamall. Pabbi var sjómað-
ur fyrst, svo var hann verkamaður
í landi en síðustu tvo áratugi var
hann fangavörður á Kvíabryggju.“
Kibbi segist vera einn af stofnend-
um Vinstri grænna. „Ég er alinn
upp sem Alþýðubandalagsmaður.
Það lá beinast við að gerast stofn-
félagi Vinstri grænna þegar átti að
sameina okkur Alþýðuflokknum.
Það gekk ekki að láta kratana kok-
gleypa þetta allt.“
Brjálað að gera strax
Þau Kristberg og Sigrún Tómas-
dóttir kona hans, frá Hofsstöðum
í Stafholtstungum, keyptu Bauluna
sumarið 1999. Þau eru því á sext-
ánda ári í þessum rekstri núna. „Við
opnuðum annan júlí þetta ár og það
var brjálað að gera strax. Þetta var
mesta ferðahelgi sumarsins og svo
hittist þannig á að við fengum góða
auglýsingu því Kristján Már Unn-
arsson fréttamaður var á ferðinn
fyrir Stöð 2 í byrjun helgarinnar
og kom hérna við. Hann tók viðtal
við okkur. Fólk sá þá strax að búið
var að opna aftur en staðurinn hafði
verið lokaður í eina tíu mánuði áður
en við byrjuðum. Kristján Már velti
því upp hvaða bjartsýni þetta væri
í þessum manni, sem alla tíð hefði
verið á sjó og ekki komið nálægt
svona sjoppurekstri, að opna þenn-
an stað. Á sama tíma væri verið að
loka öðrum stöðum í nágrenninu
eins og á Kleppjárnsreykjum og í
Reykholti. Við keyptum þetta bara
stuttu áður en við opnuðum og eig-
um húsnæðið, tækin og lagerinn.
Olís er bara með eldsneytið en við
eigum og rekum líka bensínsjopp-
una.“
Það var Halldór Haraldsson sem
byggði Bauluna árið 1986 og rak
hana fram í október 1998 að hann
lokaði. „Ég vissi ekkert hvernig
starfsmaður ég yrði í þessu því ég
þekkti ekkert annað en sjóinn. Fór
í stýrimannaskólann og starfaði
síðan sem stýrimaður og skipstjóri.
Fyrst var ég á netabátunum en síð-
an þegar togararnir komu þá var ég
á grundfirsku togurunum Runólfi
SH og Sigurfara II SH, sem smíð-
aður var á Akranesi og er nú Stur-
laugur H. Böðvarsson AK. Hjálm-
ar karlinn Gunnarsson útgerðar-
maður Sigurfara II missti hann á
verðbólgubáli þessara ára. Ég end-
aði svo sjómannsferilinn á Sóleyju
SH síðustu 13 árin. Fyrst á tré-
bátnum gamla og svo á hinni nýrri.
Hún var, eins og togarinn Sigurfari
II, smíðuð á Skaganum. Hét fyrst
Harpa GK. Þetta er rosalega góð-
ur bátur. Ég var stýrimaður þar og
leysti af sem skipstjóri, aðallega á
togveiðum.“
Bjuggu í
sumabústaðnum fyrstu
árin í sveitinni
Fyrstu árin bjuggu Kristberg og
Sigrún í Grundarfirði. Sumarið
1999 fluttu þau að æskuheimili Sig-
rúnar Hofsstöðum í Stafholtstung-
um, sem eru steinsnar frá Baul-
unni. „Við áttum þarna sumarbú-
stað sem við höfðum alltaf verið í
á sumrin. Nokkuð myndarlegt og
gott hús. Við bjuggum í bústaðnum
fyrstu sjö árin á Hofsstöðum. Síðan
byggðum við okkur íbúðarhús þar
árið 2006.
„Við kynntumst í Grundarfirði.
Sigrún kom þangað til systur sinn-
ar, sem býr þar, fór að vinna í frysti-
húsinu og var ein af bónusdrotting-
unum þar. Ég náði í hana á þess-
um árum. Hún situr uppi með mig
enn,“ segir Kibbi og hlær. Hann
segist alltaf halda sambandi vestur
í Grundarfjörð enda eigi hann þar
móður, bræðurna tvo og ein syst-
ir hans búi þar líka. „Laufey syst-
ir mín býr á Akranesi. Elsta systir-
in í Danmörku, tvær búa í Reykja-
vík. Önnur þeirra vinnur hins veg-
ar nyrst í Noregi við bókhald hjá ís-
lenskri útgerð og fiskverkun sem
þar er. Svo hef ég alltaf sagt að ég
hafi misst eina systur. Ég missti
hana í Hólminn, þar býr hún,“ seg-
ir Kibbi og hlær aftur.
Eldhúsið breytti
rekstrinum
Þegar þau Kibbi og Sigrún tóku við
Baulunni var ekkert eldhús þar og
enginn heitur matur seldur nema
pylsur. Einnig var þar kaffi og með-
læti auk lítillar verslunar, sem þau
reka ennþá. „Við sáum strax að
það þyrfti að setja upp eldhús. Þar
erum við með hefbundinn heitan
skyndibita en svo eru alltaf eitthvað
fleira eins og kótilettur og fiskur.
Svo verður auðvitað skata hjá okk-
ur á Þorláksmessu, bæði í hádeg-
inu og um kvöldið. Eldhúsið gjör-
breytti rekstrargrundvellinum.“ En
sér hann um eldamennskuna? „Ég?
Nei, Sigrún sér alfarið um hana
enda er hún snillingur á því sviði. Ég
tel mig nú ekki vera neitt sérstaklega
latan mann en ég lít illa út við hlið-
ina á konunni minni í vinnu enda er
hún svo dugleg.“
Kibbi segir ekki hafa hvarflað að
þeim að vera með neinn búskap á
Hofsstöðum. „Við erum með hesta
okkur til skemmtunar en ég get nú
ekki kallað mig hestamann. Tengda-
mamma mín var með búskap þarna
en mágur minn og tengdasonur
tóku við þeim búskap þegar hún dó.
Þeir eru með eitthvað um 200 rollur
þarna. Við eigum nú tvær þarna en
það er nú bara til að fá smávegis kjöt
í kistuna. Þegar við fluttum í bústað-
inn þá var yngsti sonur okkar með.
Hann er 22 ára núna, svo eru hin 30
ára og 35. Húsið sem við byggðum
er einingahús frá SG á Selfossi. Þetta
er gott hús.“ Kibbi segir mikla vinnu
vera við rekstur Baulunnar og bind-
ingin svipuð og hjá kúabændum.
Var formaður Raftanna
Þótt mikið sé að gera hjá Kibba
gefur hann sér þó tíma fyrir aðal-
áhugamálið sem eru mótorhjól.
Hann var formaður vélhjólaklúbs-
ins Raftanna í Borgarnesi í fjögur
ár en er nýhættur því. „Ég keypti
fyrsta stóra mótorhjólið árið 2002.
Það var nú bara Suzuki en nú er
ég kominn á alvöruhjól eins og þú
sérð á bolnum sem ég er í og tat-
tóinu á handleggnum,“ segir hann
og sýnir stoltur Harley Davidson
merkið. „Við Sigrún förum sam-
an í ferðir á hjólinu og höfum far-
ið bæði innanlands og til útlanda.
Við fórum í mikla ferð um Banda-
ríkin í haust. Leigðum þar hjól og
fórum um í hálfan mánuð. Það var
svaka rúntur. Sigrún situr bara aft-
an á en er ekki í hliðarvagni. Hún
hefur heldur ekki viljað fá sér hjól,
finnst bara best að vera aftan á hjól-
inu. Svo eigum við fullt af vinum í
hjólamennskunni víða um landið.
Það er eitt það skemmitlegast við
hjólamennskuna hve samkennd-
in er mikil og félagsandinn.“ Hann
segir mikið um að vera í kringum
hjólamennskuna. „Þetta er gaman
en auðvitað er þetta bara bull og
della, rétt eins og fluguveiðin hjá
stangveiðimönnum.“
Hann segist líka vera forfall-
inn áhugamaður um skotveið-
ar. „Ég stunda þær eins og mér er
unnt, bæði fugla og hreindýr. Ég
Sigrún og Kristberg í Baulunni. Baulan.
Þessi viðskiptavinur lenti í smá vandræðum því sjálfsalinn gleypti kortið hans.
Kibbi bjargaði því í snarheitum.
Sumarbústaðurinn á Hofsstöðum sem þau hjón bjuggu í fyrstu sjö árin í sveitinni.
Síðar byggðu þau glæsilegt einbýlishús skammt frá.
Kibbi í veldi sínu í bensínsjoppunni.