Læknablaðið - 15.03.2002, Blaðsíða 14

FRÆÐIGREINAR / EITILÆXLI í BRISI
Fig. 1. A CT-scan showing
a 7.4 * 9.3 cm tumor in tlie
head ofpancreas.
Surrounding structures
are; liver (L), distended
gallbladder (G) and
partially obstructed
duodendum (D).
Fig. 3. H.E. stain of a
transduodenal biopsy with
large bore needle. Large
cells, predominantly lymp-
hoid like tumor cells, are
most prominent. Adjacent
is atrofic duodenal mu-
cosa. No pancreatic tissue
is seen. Further staining
with antibodies against
cellular surface proteins
showed the tumor cells to
be B-type, Non-Hodgkin.
Fig. 5. A CT-scan at
parallel level as in ftg. 1.
one year after diagnosis.
Only residual mass (scar
tissue) around tlie pancreas
Itead remains.
skilin væg frumufjölgun á forstigsfrumum rauðra
blóðkorna og væg aukning á sýrusæknum frumum
(eosinophil) og eitilfrumum. Vefsýni úr beinmerg
(beinsýni) sýndi ekki merki eitilfrumuæxlis.
Æxlið þótti ekki skurðtækt á þessu stigi. Til að
létta á gallstíflunni tókst að koma fyrir stoðlegg í gall-
pípu (choledochus) í gegnum stífluna með hjálp óm-
stýrðrar ástungu í gegnum kviðvegg. Þannig komst á
gallflæði frá lifur í skeifugörn (PTC, percutaneous
transhepatic colangiography).
Við þetta létti gallstíflunni og bilirubin og önnur
lifrarpróf lækkuðu umtalsvert á þremur vikum og
héldu áfram að lækka eftir að lyfjameðferð var hafin.
Fig. 2. An enlarged CT-scan oftlie tumor in ftg. 1. The
tumor grows around the superior mesenteric artery,
distorting small bowel.
Fig. 4. A cltolangiogram sltowing placement of a stent in
the choledochus after PTC. Proximally the galltree is
distended and distally contrast and bile flow into the
duodenum. The proximal end ofthe catheter is closed.
Til að byrja með voru gefnir stórir skammtar af ster-
um, (prednisólón). Stoðleggurinn rann til baka þegar
stíflunni létti og um svipað leyti hófst meðferð með
frumudrepandi lyfjum. Meðferð samanstóð af cyklo-
fosfamíði, adriamycíni, vincristíni og prednisólóni
(CHOP-kúr) og voru þessi lyf gefin í sex skipti í æð
með þriggja vikna millibili. Þegar eftir þrjá kúra sást
á sneiðmyndum umtalsverð minnkun á æxlisvef og
eftir sex skipti var nánast allt æxlið horfið.
í framhaldi af lokinni lyfjameðferð, fimm mánuð-
um frá greiningu, var geislameðferð gefin staðbundið
á kvið með samtals 30 G, 2 G í senn í alls 15 skipti á
þremur vikum. í dag eru rúmlega tvö ár liðin frá
greiningu. Á þessu stigi bendir ekkert til endurkomu
sjúkdóms (mynd 5) og sjúklingurinn er við góða
heilsu og fulla starfsgetu, blóðhagur og lifrarpróf
hafa lagast að fullu.
190 Læknablaðið 2002/88