Læknablaðið - 15.11.2002, Blaðsíða 37

FRÆÐIGREINAR / NÝRNAFRUMUKRABBAMEIN
Sjálfkrafa hvarf á meinvörpum nýrna-
frumukrabbameins í heila og fleiðruholi
Tómas
Guðbjartsson'-2
Ásgeir
Thoroddsen2
Þorsteinn
Gíslason2
BjarniA.
Agnarsson3
Kjartan
Magnússon4
Guðmundur
Geirsson2
Guðmundur V.
Einarsson2,5
'Hjartaskurðdeild Brigham
Harvard-sjúkrahússins í
Boston, :þvagfæraskurðdeild
Landspítala Hringbraut,
'rannsóknarstofu Háskólans í
meinafræði, 4krabbameins-
lækningadeild Landspítala
Hringbraut, ’Læknadeild
Háskóla íslands.
Fyrirspumir og bréfaskipti:
Tómas Guðbjartsson,
Háskólasjúkrahúsinu, Lundi,
Svíþjóð, tomasgudbjartsson@
hotmail.com
Lykilorð: nýrnafrumu-
krabbamein, sjálfkrafa
hvarf meinvarpa.
Tvö sjúkratilfelli
Ágrip
Sjálfkrafa hvarf meinvarpa nýrnafrumukrabbameins
er sjaldséð fyrirbæri. Hér er lýst tveimur tilfellum
sem vitað er með vissu að hafi greinst hér á landi.
Annars vegar er um að ræða sjálfkrafa hvarf mein-
varpa í heila og hins vegar í fleiðru. Báðir sjúkling-
arnir eru á lífi í dag við góða heilsu, 17 og 11 árum
eftir greiningu meinvarpanna.
Inngangur
Rúmur þriðjungur sjúklinga er með fjarmeinvörp við
greiningu nýmafrumukrabbameins (1). Algengust eru
meinvörpin í lungum, beinum, lifur og eitlum en
sjaldnar í heila (3%) og fleiðruholi (1%). Lífslíkur
þessara sjúklinga eru lakar og flestir eru látnir innan
sex mánaða frá greiningu (2-4). í einstaka tilvikum
geta meinvörp nýrnafrumukrabbameins minnkað eða
horfið alveg eftir nýrnabrottnám. Hér er lýst tveimur
slíkum tilfellum.
Sjukratílfelli I
Sextugur karlmaður var lagður inn á Landakotsspít-
ala með bersæja blóðmigu og kviðverki. Hann kvart-
aði einnig um höfuðverk og hafði lést um fjögur kíló
á þremur mánuðum. Að öðru leyti var hann hraustur.
Á nýrnamynd og ómskoðun sást þétt fyrirferð í
miðju hægra nýra sem reyndist á slagæðamynd vera
æxli með óeðlilega æðateikningu. Lungnamynd,
blöðruspeglun, lifrar-, beina- og heilaskann sýndu
engin merki um meinvörp. Framkvæmt var hægra
nýmabrottnám þar sem vefjagreining leiddi í Ijós
ENGLISH SUMMARY
Guðbjartsson T, Thoroddsen Á, Gíslason Þ, Agnarsson
BA, Magnússon K, Geirsson G, Einarsson GV
TVvo cases of spontaneous regression of
metastasis secondary to renal cell carcinoma
Læknablaðið 2002: 88; 829-31
Spontaneous regression of metastatic renal cell carcinoma
is a rare but well documented event, most often involving
pulmonary metastasis. Two cases involving brain and
pleural metastasis are presented. In both cases
nephrectomy was the only treatment.
Key words: renal cell carcinoma, brain and pleural
metastasis, spontaneous regression.
Correspondence: Tómas Guðbjartsson,
tomasgudbjartsson@hotmail. com
miðlungi vel þroskað dæmigert nýrnafrumukrabba-
mein (6x5x4 cm). Æxlið var vaxið út í fituna um-
hverfis nýrað en eitlar voru án æxlisvaxtar. Við að-
gerðina kom gat á neðri holæð sem olli umtalsverðri
blæðingu. Bati eftir aðgerðina var hægur, meðal ann-
ars vegna lungnabólgu og nýrnabilunar (acute tubu-
lar necrosis). Sjúklingurinn var einnig með óráði. Því
voru fengnar tölvusneiðmyndir af heila sem sýndu
tvö meinvörp í hægra heilahvoli (mynd la og lb).
Ákveðið var að bíða með frekari meðferð á heila-
meinvörpunum þar sem ástand sjúklingsins þótti
ekki leyfa það. Honum batnaði síðan og útskrifaðist
Fig. la. A contrast CT-scan ofthe brain
showing a 11 mm metastasis (arrow) in
the riglit frontal lobe. A similar 4 mm
lesion in the vertical portion of the right
parietal lobe is not shown.
Fig. lb. Five montlis after the
nephreclomy the frontal lobe
metastasis is significantly smaller
Fig. lc. 7ivo years after the operation
only a contrast clot is seen where the
metastasis was previously in the right
frontal lobe.
Læknablaðið 2002/88 829