Læknablaðið - 15.11.2002, Blaðsíða 53

UMRÆÐA & FRÉTTIR / FRAMHALDSMENNTUN LÆKNA
Læknadeild ætti að semja við erlenda
háskóla um aðgang að framhaldsnámi
- Rætt við Michael W. Peterson yfirmann lyflækninga við UCLvk
Það er óþarfi að tíunda það í þessu blaði að læknar
þurfa að heita má án undantekninga að leita til út-
landa eftir framhaldsmenntun. Hér á landi er orðinn
til vísir að framhaldsnámi í heimilislækningum en
þeir sem vilja leggja stund á aðrar sérgreinar þurfa að
leita út fyrir landsteinana. íslenskir læknar fara víða í
leit sinni eftir menntun, bæði austur og vestur yfir
Atlantshaf, og margir telja það kost því þá berst hing-
að fjölbreytt þekking úr ýmsum áttum.
Þótt alltaf blundi með læknum áhuginn á því að
menn geti menntað sig að fullu hér á landi hafa þeir
sem telja sig raunsæismenn í þessum efnum talið væn-
legra til árangurs að semja við erlend sjúkrahús og
læknaskóla um aðgang að framhaldsnámi. Enginn
formlegur samningur mun vera til um slíkan aðgang
en víða um heim hafa íslenskir læknar getið sér gott
orð og opnað dymar fyrir kollegum sem á eftir koma.
Á dögunum átti hér leið um bandarískur læknir,
Michael W. Peterson, yfirmaður lyflækninga við Kali-
forníuháskóla í Fresno og San Francisco. Erindi hans
hingað til lands var að ræða við forystumenn Land-
spítalans og Háskóla íslands um samstarf á sviði
framhaldsmenntunar, auk þess sem hann flutti erindi
á fundi læknaráðs spítalans um notkun upplýsinga-
tækni í kennslu læknanema. Læknablaðið hitti hann
að máli og spurði fyrst hvort hann teldi raunhæft að
íslendingar gætu komið sér upp framhaldsmenntun í
læknisfræði.
Stuöningskerfiö vantar
„Þið gætuð eflaust gert það, í það minnsta að hluta,
en til þess að það mætti verða þyrfti að breyta ýmsu.
Það þyrfti að vera hægt að gefa læknum í framhalds-
námi tíma til að sinna námi sínu, lausir við starfs-
skyldur, auk þess sem stjórnendur námsins þyrftu að
geta helgað sig stjórnun og kennslu. I öðru lagi má
benda á að ekkert framhaldsnám er hugsanlegt án
öflugra rannsóknastofnana. Þið eigið marga góða
rannsóknarmenn en það vantar stuðningskerfið sem
rannsóknir þurfa að hafa, sjóði og styrktarstofnanir.
Það má þó eflaust leysa í samvinnu við erlendar
stofnanir, enda stunda margir rannsóknir hér af mik-
illi ástríðu, þrátt fyrir ófullkomið umhverfi."
Peterson er nýtekinn við núverandi stöðu sinni en
hann starfaði áður við háskólann í Iowa þar sem marg-
ir íslenskir læknar hafa aflað sér framhaldsmenntunar.
Hvernig líst honum á þá leið að Háskóli Islands geri
samning við erlenda spítala og læknaskóla um að taka
við íslenskum læknum í framhaldsnám?
„Eg held að það væri til góðs að þið gerðuð samn-
ing við nokkra spítala, þó ekki of fáa því það er gott
að læknar geti valið. Það tryggir meiri fjölbreytni í
náminu. Samstarfið sem verið hefur við skólann í
Iowa hefur verið báðum til gagns og það mætti þróa
áfram. Islendingar njóta góðs álits þar og þykja vel
menntaðir. Eg held líka að því megi slá föstu að nem-
endur frá Iowa hafi lagt sitt af mörkum til að styrkja
íslenskt heilbrigðiskerfi. En ég held að fastir samn-
ingar myndu ýta undir að læknar færu utan.
Einn stærsti kosturinn fyrir íslenska lækna við að
læra í Bandaríkjunum er að sjúklingahópurinn á
stærri sjúkrahúsum er miklu fjölbreyttari en hér á
landi. Hann glímir við aðra sjúkdóma og önnur
vandamál, þar eru margar þjóðir og ólíkir menning-
arheimar. Ég get nefnt sem dæmi sjúkrahúsið í
Fresno þar sem ég starfa en á upptökusvæði þess eru
45% íbúanna af norðurevrópskum uppruna, 30%
spænskumælandi og 10% blökkumenn. Slfk reynsla
hlýtur að gagnast íslendingum sem nú eru að verða æ
fjölþjóðlegri."
Michael W. Pelerson
yfirmaður lyfiœkninga við
Kaliforníuháskóla í Fresno
og San Francisco.
Fjölbreytni sjúkdóma of lítil hér
En mætti ekki hugsa sér að koma upp hluta af fram-
haldsnámi hér og semja síðan við erlenda skóla um
að taka við læknum sem vilja ljúka því ytra? Þröstur
„Jú, það væri hægt, en þar er þó eitt vandamál við Haraldsson
Læknablaðið 2002/88 845