Alþýðublaðið - 04.07.1924, Blaðsíða 3

m

Beykið
,,Capstan“'
vindiinga!
Smásöluvepð
90 aurar.
Fást
ails staðar.
W. D. & H. O. Wills
Bristol & London.
>Jú, að nafniou tll,< svaraðl
hann, >@n það gerir hvorki gott
né ilt, því að það starfar skki
neitt.<
>Jb; þá kalla ég nú, að það
geri fremur ilt,< sagði ég, >því
áð til þess er félagsskapurlnn að
vera sístarfacdi og sfvakandi l
yfir hag verkalýðsins og sitja
sig ekki úr færl eltt augnablik,
ef þáð gefst til að haekka kaupið,
en kaup'ð er of lágt f Reykja-
vík, hvað þá hér í Hafnarfirði.<
>Þettá er aiveg satt,< sagði
hann, >en hér vantar nógu rðska
stjórn á félagsskapnum og meiri
samtðk. Hér vill hver banka út
af fyrir sig og hugsa ekki um
nelnn félagsskap, — sækja ekkl
tundi, þótt til þeirra sé boðað,
og þá er ekki við góðu að búast.<
>Hvað heldurðu, að þeir, >Jón
og Gísli<, séu búulr að græða
margar þúsundir króna á verka-
mðnnum hér í Hafnarfirði síðan
f marz, — og nú er komið fram
f júnf?< spurði ég.
>Það yrðu svo háar tölur, að
við ættum víst hvor fyrir sig
fullarfitt með að lesa úr þeim,<
var svarlð.
Með það skildum vlð.
Þið verksmenn hér f Hafnar-
firði, som eigið að njóta alls
arðslns at vinnu ykkar! Þið ætt-
uð að taka >akkorðin< sjáifir.
TÞlð látið pfska ykkur áfram nótt
og dag fyrir þetta lága kaup án
þess áð áegja éitt mðglnnaryrði,
en nær helmingurinn aí vinnu-

Málaingarvörar.
Við gerura okkur far um að
selja að eins bezto tegundir,
en þó eins ódýrt og unt er.
Hf. rafmt. Hiti & Ljðs.
Laugavcgi 20 B. — Síml 830.
launum ykkar rennur í vaaa eln-
stakra manna, sem að náfnlnu
Húsa pappi,
paielpappi
ávalt fyrlrllggJaBdl.
Herlul Clausen.
Sítai 89.
teljast íysir verklnu. Þeir iá
gréiðsiur fyrír vinnuna jatnóðum,
Edgar Bice Burrougha:
Tarzan og glmsteinar Opar-borgar.
La nálgaðist með hnif á lofti; ’snéri hún sér að sól-
inni og bað til brennandi guðs fólks sins. Æðsti prestur-
inn leit spyrjandi á hana; — kyndillinn var brunninn
þvi nær að hendi hans og sprekin vbru rótt við. Tarzan
lokaði augunum og beið dauðans. Hann vissi, að hann
myndi þjást, þvi að hann mintist óljóst löngu liðins
atburðar. Hann vissi, að hann myndi deyja, en hann
kveinaði elcki. Dauöinn er ekkert æfintýri fyrir þá, sem
aldir eru upp i myrkviðnum og horfast i augu við
hann á daginn, eu sofa við hlið hans á næturnar. Það
er sennilegast, að apamaðurinn hafi ekkert hugsað um,
hvað tók við éftir dauðann. Þegar hann fann dauðauu
nálgast, hugsaöi hann til steinanna fögru, sem hann
hafði tlnt, en hafði jafnframt gát á öllu, sem fram
fór.
Hann fann, að La laut yfir sig, og hanú opnaði
augun. Hann sá fölt andlit hennar og tár i aúgum
hennar. „T'arzan, Tarzan mittn!“ andvarpaði hún; „segðui
að þú elskir •inig, ■■"- ftð þú viljir fara með mér til
Opar, — og þú heldur lifinu. Ég skal bjarga þér þrátt
fyrir reiði fólks mins. Þetta er slöai ta færið, sem- ég
gef þér. Hverju ‘svárar þú?“
Á siðasta augnabliki hafði konan i La unnið bug á
æðstu hofgyðjunni. Hún sá þann, sem kveikt hafði i
brjósti hennar eld ástarinnar, liggja hjálparvana á blót-
stallinum; hún sá dýrslegt andlit þess, er verða myndi
maki hennar, fyndi hún engan skárri, standa með
kyndil í hendi, reiðubúinn til þéss að kveikja i kestin-
um, og hún ætlaði þrátt fyrir ástareldinn i brjósti sér
að skipa prestinum að brenna Tarzan, ef svar hans
yrði ófullnægjandí. Hún dró djúpt andann og laut að
Tarzan. „Já eða nei?“ hvislaði hún.
HSEflBJHBHHHHBJHHHHHSH
T a ria n-sðgnrnar
fást á ísaflröi hjá Jónasi Tómassyni bóksala, í
Hafnaifirði hjá Haraldi Jónssyni Austurhverfi 3, í
Veatmannaeyjum hjá Magnúsi Magnússyni Bjarma-
landi ot; á Sándi hjá Ólafl Sveinssyni.
HHHHHHHHHHHHHHHHHH