Fréttatíminn - 22.08.2014, Qupperneq 19

Það er aðeins einn sigurvegari.
Spanhelluborðin frá Siemens eru afbragðsgóð.
www.sminor.is
Siemens er í forystusætinu við framleiðslu á
spanhelluborðum rétt eins og ýmsu öðru. Það
er því auðveld ákvörðun að velja spanhelluborð
frá Siemens í eldhúsið. Siemens þróar, hannar og
framleiðir spanhelluborð sín í eigin verksmiðjum
en það færir kaupendum ávallt nýjustu tækni.
Glæsileg hönnun, gegnheil gæði og frábærir kostir
spanhelluborðanna frá Siemens tryggja fyrsta flokks
frammistöðu í hvert sinn sem þau eru notuð.
Það kom okkur því ekki á óvart að eitt þeirra span-
helluborða, sem við höfum á boðstólum í verslun
okkar (EH 651FE17E), hlaut hæstu einkunn í nýjustu
prófunum Testfakta í Svíþjóð (www.testfakta.se).
Siemens. Framtíðin flyst inn.
hvetja fólk til að gera sitt til að
draga úr mengun. Við getum öll
stigið skref í þá átt og það er mjög
auðvelt. Þáttur neytenda er nefni-
lega risastór. Út frá þessum pæling-
um setti ég mig í samband við Rak-
el Garðarsdóttur hjá Vesturporti og
stofnanda Vakandi sem eru samtök
sem vekja athygli á gríðarlegri mat-
arsóun. Ég hef verið að hjálpa henni
með heimildarmynd sem hún er að
gera um sóun á mat og í vor fékk
hún þá hugmynd að gefa út bók. Ég
byrjaði að skrifa og nú er handritið
komið til Sölku sem ætlar að gefa
bókina út,“ segir Margrét.
„Þetta er nokkurskonar handbók
þar sem farið er yfir það hvernig
fólk byrjar á því að minnka plast-
neyslu, til dæmis. Hjálpartæki
fyrir fólk sem vill hefja sjálfbæra
neyslu, stíga lítil skref heima fyrir
til að byrja með, skref sem eru samt
risastór fyrir jörðina. Leiðarstefið í
bókinni er setning Hattarans í Lísu
í Undralandi þegar hann segir við
Lísu að hún hafi tapað miklinu sínu.
Þessi setning skaut mig í hjartastað
fyrir nokkrum árum síðan. Mað-
ur má ekki tapa miklinu sínu. Við
erum voldugust hvert og eitt. Ekki
fyrirtækin og ekki stjórnmála-
mennirnir, heldur við.“
Margrét er mjög umhugað um
hvernig má breyta og bæta um-
hverfið með breyttum áherslum.
„Þessi áhugi minn byrjaði fyrir
nokkrum árum. Ég fór að hugsa
um mataræðið mitt, tók út unnar
kjötvörur og stuttu seinna kjöt al-
veg. Þá fór ég að lesa um mengun
af völdum matvælaiðnaðarins um
allan heim og þá leiddi bara eitt
af öðru. Snyrtivörur, hreingern-
ingarvörur, flokkun umbúða og
fleira. Þetta varð bara mitt stóra
áhugamál og mig langaði að fjalla
um þetta út frá neytendum. Við Ís-
lendingar erum lélegir neytendur.
Dóttir mín er grænmetisæta og tók
upp á því sjálf 13 ára því hún er svo
mikill dýravinur svo þetta var ekk-
ert erfitt. Ég er ekkert fanatísk, á
alveg vini sem borða kjöt sko,“ seg-
ir Margrét glottandi. „Það er ekki
aftur snúið þegar maður byrjar og
eitt leiðir af öðru. Ég kaupi ekki
einnota vörur, kaupi náttúrulegar
snyrtivörur og hreinsiefni eða
bý þetta til sjálf. Og þetta er svo
skemmtilegt og líka ódýrara. Plastpoka
hef ég ekki notað í nokkur ár. Og það er
ótrúlega auðvelt að sleppa þeim.
Það er eitthvað rangt við það að Íslend-
ingar nota 140 þúsund plastpoka á dag.“
Vert í þorpinu
Bróðir Margrétar er fyrrum knatt-
spyrnumaðurinn og athafnamaðurinn
Pétur Marteinsson sem ásamt Gísla
Marteini Baldurssyni og fleirum eru að
opna Kaffihús Vesturbæjar í húsnæði
sem hýsti Apótek Vesturbæjar á Melun-
um. Sami hópur stendur einnig að KEX
Hostel sem stendur við Skúlagötu.
„Ég mun stýra þessu fallega kaffihúsi.
Pétur bróðir segir að ég verði vert sem
mér finnst mjög fallegt og skemmtilegt
orð, nóg af stjórum og stýrum út um allt,“
segir Margrét og brosir út að eyrum.
Það er
ekkert töff
að vera
töffarinn
sem djöflast
áfram.
„Það er langt síðan að strákarnir fóru
að tala um það að þá langaði til þess að
sjá kaffihús hérna og við deilum öll þeim
áhuga að bæta nærumhverfið. Maður á
ekki alltaf að þurfa að fara inn í bíl til
þess að sækja allt það sem okkur van-
hagar um, ég hef til dæmis ekki verið
á bíl í um eitt ár. Það er fyrst og fremst
umhverfisvænt, hollt fyrir hjartað og
svo frelsar það mann frá óþarfa skutli og
veseni sem er stóri bónusinn. Kaffihúsið
gengur út á þorpsstemninguna, hún er í
sundlauginni og hún er í Melabúðinni
og svo verður hún hér. Ég þurfti ekkert
að hugsa mig um þegar þeir buðu mér
starfið.
Bróðir minn og vinir hans eru eigend-
ur, Brynjólfur Þór, barnsfaðir minn, er
að smíða hérna og ég verð að afgreiða,
svo það er mikil vinátta og ást í þessu
hjá okkur. Ég bý hérna rétt hjá með börn-
unum mínum svo ég verð tvær mínútur
að labba í vinnuna,“ segir Margrét sem
á tvö börn, þau Rakel sem er 19 ára og
Martein Elí sem er 11 ára.
Þú ert ekkert smeyk við það að reka
kaffihús þar sem vinnutíminn getur ver-
ið langur?
„Nei. Þetta verður mjög gaman. Ég hef
alltaf kunnað vel við verklegt álag, þá er
allt í fókus. Svo finnst mér gaman að gefa
fólki góðan mat og gott kaffi í góðu and-
rúmslofti. Mig hefur lengi langað til þess
að opna gistiheimili og tilhugsunin um
að setja hrein lök á rúm gefur mér sælu-
hroll,“ segir Margrét með sælubros.
Hannes Friðbjarnarson
hannes@frettatiminn.is
viðtal 19 Helgin 22.-24. ágúst 2014