Alþýðublaðið - 05.07.1924, Blaðsíða 2

3
a lk» * mw m l M.W im
Heigidagavinoa.
I>au gerast nú prðíð upp á
síðkastlð mðrg og stór þjóðar-
hneyksii vor, því miður, þó að
engin séu eins opinber eins og
það, hve svívlrðilega er tarið
með suunu- og helgi-daga. í
mínu ungdæmi man ''ég ekki
eftir því, að sunnu- og helgi-
dagar væru eins notaðir og van-
vlrtlr, sem nú er orðlð. Þá voru
opnlr bátar notaðir til sjóróðra,
og kom það hér um bll aidrei
fyrir, að róið væri á sunnu- eða
helgi-dögum, Kæml það iyrlr,
áyftaði prestur formannion, og
prestur eða hreppstjóri heimtaði
fátækcahlut, sem iátinn var
orðalaust.
En hvað er nú? Hvernig @r
ástandið, síðan þessir svokolluðu
>trollarar< komu tii sögunnar?
Ástandið er þannig: E>að lýtut
heizt út fyrir að veraídarsinnaðir
Mammonsþjónar ráði hér öllu og
séu þegar búnlr að atnema alla
sunnu- og helgl-daga. Það er
hreinasta undantekning, et ekki
er unoið alla helgidaga ársins,
jafbt um hámessu sem aðrar
stundir, og sjálft jóiakvöldið er
ekki íátlð í triði. Það er mikii
skömm, að kristin þjóð skuii
láta það viðg&ngast að fremur
sá gegnt gufutiæstri troliara en
klukkum klrknanná. Hvar er
blskup? Hvar er iogreglan? Slík
smán má ekkl lengur eiga sér
stað hjá kristinni þjóð. Menn em
oplnberiega hvattir tll þess að
brjóta lög og það fyrlr einar
2 kr. 50 aura.
Sunnu- og helgi-dagavinna er
alveg óþörf. Ef togar&r geta
ekki komið inn á sunnudögum
án þesa að niðast á helgl dags-
ins og særa tllfinningar kristinn&
manna, þá geta þeir geymt að
koma tll mánudags. Eða myndu
þelr afgreiddir í Englandi? Nei;
en hér ræður að eins ágirndin
og fyrirlitning fyrir helgldögun-
um. Fiskurinn er saltaður og
liggur ekki ucdir skemdum, og
hásetar og yfirmenn eiga heimt-
ingu á lögboðnum hvíldardegi.
Sama er að segja um síldveiðar.
Norðmenn, sem sfli manna mest
af sífd, veiða aldrei á sunnudög-
um, heidur Hggja inni og draga 1
fána við hún heígideginum tll
virðingar. En íslendingar veiða
og flagga aldrel. Nú er svo
komið, að sunnu- og helgi-dagar
eru sama sem dottnir úr sög-
unni £©m hvíldardagar, og slfkt
má ekki viðgangast. Við sem
kristnir erum, eigum heimtingu
á því, að þeir séu algerlega
haldnir heigir, og þelr, sem kæra
sig ekki um helgina, eiga heimt-
ingu á hvíld. Ég vil því leyfa
mér að skor& á biskuplnn og
þlngið að ströng lög verði samin
um helgidagahald — undanpágu-
laus — þannig að allri vinnu sé
hætt frá kl. 6 daginn fyrir og
tii kl. 6 að morgni hins næsta
virka dags. og að hætt sé vinnu
kl. 4 iyrir aliar stórhátiðir. Ef
ómögulegt er að koma þessu á,
þá er hreinlegagt að afnema
alla helgidaga, og þá jafnframt
alla presta, þvf eins og nú er
höfum við ekkert við þá að
gera. Aðventistar vinna aldrei á
helgidögum sfnum og standa sig
ekki ver en aðrir.
Burt með alla helgldagavlnnn!
Hún ieiðir óblessun af sér í öll-
um efnum, auk þess að hún er
til skammar fyrir kristna þjóð.
Það er nóg af siðleysi og hneyksl-
anlegu framferði á þessu landi,
þó að fyrirlitnipg fyrir helgi
deglnnm bætist ekki við.
Trítill.’
Horð Matteottis.
Svartliðar hftfa orðiö að halda
við valdi sínu í Ítalíu með ógnar-
stjórn. Sérstaklega hafa þeir ofsótt
jafnaðarmenn, því þeir hafa helzt
oiðið til þess að risa gegn ofrík-
inu. Nú hafa svartliðar myrt for-
ingja jafnaðarmanna, Matteotti.
Hann hafði lengi verið þeim þyrnir
í augum, og fyrir tveim árum
gerðu þeir tilraun til þess að
drepa hann, en mistókst. Tildrögin
að morðinu voru þessi. Stjórn
Mussolinis hafði látið Sinclair-
fólögin, þau, sem olíuhneykslið
varð út af í Ameríku, fá ýmisleg
Jríbindi til olíuvinslu í Ítalíu.
Matteotti ætlaði að fletta ofan af
þessu hneyksli í þinginu og hafði
i höndum fullkomnar sannanir.
Svartliðar þo;ðu ekki að hætta á
Alþýðublaðið
kemur út á hverjum virkum degi.
Afgreiðsla
við Ingólfsstrœti — opin dag-
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) opin kl.
9^/j—lOVa árd. og 8—9 síðd.
S í m a r:
633: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn.
Y e r ð 1 a g:
Áskriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 0,16 mm.eind.
I
■»<*OtXS{»0O(XM»<X3f )»»(}>»!
&
ð
g
ö
ð
n
s
n
ð
ð
ð
ð
ð
i
ð
ð
það, að Matteótti gæti lagt fram
þessi gögn, og myrtu hann áður.
Mo»ðjð heflr vakið afskaplega
gremju í ítaliu. Mussolini hefir
' reynt að hreinsa sig af því með
öllu móti, en líklegt þykir, að hatm
hafl þó staðið að baki. Til þess að
reyna að hanga áfram við völd,
heflr bann rekið úr stjórninni
marga nánustu fyigifiska sína og
látið setja suma þeirra í fangelsi.
Til samanburðar geta menu hugs-
að sér, hvernig komiö væri fyiir
Jóni Éorlákssyni þegar hann Jéti
taka þá fasta, Fenger og Ólsf
Thors.
Allar líkur eru til þess aö
gremjan sem mórðið hefir vakið
verði til þess að Mussolini verði
að hrökklast frá völdum, og væri
það mikið fagnaðarefni. Burgeis-
arnir hétna, sem hafa haft viljanu,
en ekki getuna til að feta í fót-
spor hans, mega í því sjá fyrir-
boða um forlög sín.
Merk ummœli.
I - .
Samtök verkamanna og verka-
kvenna eru stórko.tlegur skóli
til gagnkvæms þroska í samhug,
skaptestu, viljaþreki, almennri
mentun, manngöfgi og bróður-
og systur-kærlelk.
Wilhelm Knaaclc.