Alþýðublaðið - 09.07.1924, Blaðsíða 2

2
i eUinum.
Viðbragðið.
Það bar ©itt sinn sem oftar
vlð hér ( bænum, að eldur kom
upp í húsi greinds og gætins
borgara. Hann var þessu óvanur
og brá svo við, að hann ærðlst
í biii og hljóp út um götur og
æpti: >Eldur uppi < mér! Mikill
eidur i mérU Mönnum varð illa
við, er á heyrðu og sáu, þvi að
þeir áttu örðugt að átta sig á,
um hvort honum var meiri vor-
kunn, eldinn eða ærslin.
Áþekt þessu fer >T<manum< á
laugardaginn var. Við hina hóg-
látlegu grein Alþýðublaðsins um
>mökin vlð Ihaldlð< hefir hann
rppgötvað það, að flokkur hans
og burgeisarnir eru ekki elnir í
landinu, að horft er á framferði
þelrra og athaínir af kjósendum
landdns, sem meta þær, og hann
h.fir séð, að milli alþýðu og
burgeisá er hann >milli tveggja
elda<, og hann setur upp óp Ofj
kveinan mikillar angistar. Þáð
værl ekkl gott jafnaðarmönnum,
ef þelm yrði svona mikið um að
standa mllli tveggja elda, eins
og þelr hafa gert frá upphafi og
þó haldið gát sinni.
öfugar bnrður.
Svo er að sjá, sem á máli
>Tímans<, sem telur sig styðjast
við >1000 ára bændamenningu<,
heiti það að >kasta<, er kýr fæði
kálf. Líklega hefir fátið við eld-
inn tii beggja- hliða hraðað svo
burði þessa síðasta kálfs >Tim-
ans<. að blæ af þvf slái á orð-
taklð, enda er fleira ( ólestri.
Ká!finn hefir borið öfugt að. I
stað framfóta og hö uðs kemur
fyrst h'.linn og afturfæturnir og
þá búkurinn með drundinum á
uadan.
Alþýðublaðið hafði undan skil-
ið Jónas alþingismann Jónsson
mökunum við Ihaidlð; þesa vegna
mátti eins ræða mállð, þótt hann
væii ekki heima, ef tilefni yrði
tll. Það tilefni lagði >Tíminn<
írám að Jónasi fjarverandi.
Þetta snýr svo við >Tfman-
um<, er hann bsr, að ráðist sé
á Jónas. Vfsast er sú ekki orsök
þ 258, a8 >Tfminn< vilji frelssst á i
m.LP'ÍBWMíAWnm _____
AlþýðubrauðflerBin.
Ný útsala á Baldjursjðtu 14.
Þar eru seld hin ágætu branð og kökur, sem hlotið háfa
viðurkenningu allra neytenda. — Tekið á mótl pöntunum á
terturo og kökum tll hátíðahalda.
&£§- Baldursgata 14. — Sími 98S.
þvf að drepa eldlnn með þvf að
kasta Jónasi í hann.
8bj0ldor píslarvættísÍEs.
Mörgum verður það, er hann
þrýtur í baráttu og sér mlssl
sigursins, að hann reyair að ná
í samúðina með hinum sigraða.
Þá ber hann sig upp undan of-
urefiinu, kvartar um mlsþyrm-
ingar og æpir um ofsóknir tll
að draga að sér athygli með-
aumkunarinnar. Þetta er að vísu
vitni um ósigur, en meðaumk-
unln spyr ekki um sigurvegár-
ann, heldur hjálparþurfann.
>Tímanum< fer svo. Hann ber
sig upp undan ofsóknum á þann
mann, sem Alþýðublaðið hafði
tekið undán um >mökin við
Iháldið<, reynlr að haida honum
upp sem ímynd flokks sfns, er
taki á sig syndir hans og frið-
þægi fyrir þær með pfslarvættl
sfnu, er sfðan verði ókleyfur
skjöldur >Tfmanum< og fiokki
hans. En
yqf yfy |
Alþýðublaðlð
komur út á hTerjum virkum degi.
P
Afgreiðsla
við Ingólfsstrœti — opin dag-
lega frú kl. 9 úrd. til kl. 8 síðd.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) ópin kl.
9Vs—10Va árd. og 8—9 síðd.
S í m a r:
633: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn.
Verðl ag:
Áskrjftarvorð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 0,16 mm. eind.
ÉÉ
ö
g
8
ð
I
ð
ð
ð
ð
ð
ð
ð
ö
fi
fi

MálningarTOrnr.
Við gerum okkur far um að
selja að eins bezta tegundir,
en þó eins ódýrt og unt er.
tylftin er ósnert.
Alþýðnblaðið hafði talið upp
tylft mála, þar sem >Tíma<-
flokkui'inn hafði gert sig seken
um >mök við íhaldið<, — sekan
vegna þess, að hann kennir sig
við framsókn. >TímInn< haggar
ekkl minstu eind tylftarinnar.
Hann talar fyrst og fremst um
ofsókn á hendur mannluum, sam
ádeilan tók ékki til af eðlilegum
ástæðum, er þegar skulu raktar.
TJmskifti nndirBtóðannar.
í elnni af ritgerðum sfnum
talar Waltar Rathenau um þró-
un h!utafél»ga, Þár segir hann
að gerst hafi það, er hann
kallar >nmskifti nndirstöðunnar<.
Undirstaða sú, er þau voru relst
á upphaflega, varð með tímanum
Hf. rafmf. Hiti & L jðs.
JLaugavcgl 2ft B. — Sími 830.
öll önnur án þess, að eftir værl
tekið. Lfkt virðlSjf vera komið
vel á veg 1 >Framsókna!flokkn-
um<. Hann var stofnaður af
frjálslyndum mönnum, er vildu
sækja fram að takmörkun nýrra
hugsjóna undir merki samvinn-
unnar, sem er einn þáttur í líís-
skoðun og stjórnmálastefnu jafn-
aðarmanna. Er þaasarl hreyfingu
óx fiskur um hrygg vlð sam-
bandið er hnýtt v?r milii hennnr
j og kaupfélagshreyfingar bænda,
| þyrptust menn í flokkir.n er ekkLi
höiðu fest tryggðir við hinaí
:< nýju hugsjónir, og f stað undir-