Frjáls verslun - 01.08.2012, Blaðsíða 49
FRJÁLS VERSLUN 8.- 9. 2012 49
harka lega á allra síðustu árum
að atvinnuöryggið sem fólk
telur sig búa við er kannski ekki
jafnmikið og það taldi og þá
er nauðsynlegt að vera með
sjálf an sig á hreinu, hver maður
raunverulega er sem mann
eskja þegar starfsheitið er farið.
Skoðum þetta aðeins nánar:
Í fyrsta lagi: Líf utan vinnu
Með því að taka til dæmis
þátt í félagsstörfum eða
sjálf boðaliðastörfum aukast
samskipti fólks við ólíka
einstaklinga sem gefur því
breiðari sýn á fjölbreytileika
mannfólksins, eykur skilning
þess á fjölbreytileikanum og
þar með að öllum líkindum
hæfni í mannlegum sam
skiptum og aukinn skilning
á tækifærunum sem felast í
því að vinna með ólíku fólki.
Með því að taka þátt í
íþrótt um, hvort sem er ein
stakl ings eða hópíþróttum,
verður fólki oft tamara að
setja sér markmið, finna
leiðir til að vinna að þeim,
hætta ekki fyrr en þeim er
náð og fagna svo auðvitað
vel að lokum. Hópíþróttirnar
gefa að auki þjálfun í að
vinna í hópi.
Með því að eiga áhugamál,
t.d. ljósmyndun, bóklestur,
kórsöng eða ljóðagerð, eykst
sköpunargáfa fólks og þar
með getan til að sjá hlut ina
frá fleiri en einu sjónar horni
og getan til að finna lausnir
á nýjum verkefn um verður
meiri.
Áhugamál utan vinnu geta
einnig verið streitulosandi,
auðgað líf fólks með meiri
fjölbreytileika en störf þeirra
bjóða hugsanlega upp á
og geta styrkt þá eigin
leika fólks sem það fær
kannski ekki tækifæri til að
láta reyna á í vinnunni. Jón
deildar stjóri þarf til dæmis
örugglega mjög sjaldan
að syngja í vinnunni en fátt
gefur honum meira, bæði
líkamlega og andlega. Hann
er sjaldan afslappaðri og
ánægðari með sig en þegar
hann hefur náð hæsta tóni
Hamraborgarinnar.
Áhugamál og félagsstörf eru því
ekki bara fyrir fólk á eftirlaunum
sem vantar eitthvað að gera við
tímann sinn heldur eru þau ekki
síður mikilvæg og nauðsynleg
fyrir önnum kafna stjórnendur
sem upplifa að þeir hafi ekki
tíma í neitt nema vinnu.
Áhugamál og viðfangsefni
utan vinnu draga líka úr líkum á
kuln un í starfi.
Framlegð í vinnu umfram
hefð bundinn vinnutíma minnkar
einnig með hverri klukku stund
inni og hreinlega vænlegra til
árang urs að mæta vel upp
lagður til vinnu að morgni, skila
góðu dagsverki á hefðbundn
um vinnu tíma og sinna svo
eigin hugðarefnum þess utan.
Þeir sem ráða fólk til starfa,
svo og stjórnendur, ættu því að
fagna því að hafa fólk í vinnu
sem á sér líf utan vinnunnar,
það er svo margt sem
bendir til þess að
það sé gjarnan betra
starfsfólk og jafnvel
með meira þol gegn
álagi.
Fólk sem vill ná
langt í starfi ætti
líka að varast að lifa
bara fyrir vinnuna,
starfsframinn gæti
komið hraðar með
lífi og viðfangs
efnum utan
vinnunnar.
Sumt fólk á
erfitt með að
slaka á og
veit ekkert
verra en
að láta
tímann
fara „til spillis“. Fyrir þannig fólk
er algjörlega nauðsynlegt að
eiga áhugamál eða eitthvað að
sinna í frítíma sínum þannig að
það upplifi að það hafi eitthvað
fyrir stafni í frítímanum.
Í öðru lagi: Ef vinnan fer
Þeir sem eiga ekki áhuga
mál eða viðfangsefni utan
vinnu og missa svo kannski
vinnuna fara oft verr út úr
því andlega en hinir.
Fyrir þeim hverfur stærri
hluti sjálfsmyndarinnar og
fólk getur átt í erfiðleikum
með að vita hvað það á að
gera við sig og tíma sinn.
Andleg líðan verður
verri, sem getur haft áhrif á
hvernig gengur í atvinnu
leit, í samskiptum við þá
nánustu, almenna virkni o.fl.
Það er því algjörlega nauð
synlegt að vita alltaf hvað
það er sem mann langar til,
hverju maður hefur gaman
af, hverju maður stefnir að í
lífinu o.s.frv. Ert þú með það
á hreinu fyrir þig?
„Áhugamál og fé
lags störf eru því ekki
bara fyrir fólk á eftir
launum sem vant ar
eitthvað að gera við
tímann sinn.“