Heima og erlendis - 01.07.1953, Blaðsíða 7

betur málstað íslands en hann, gerist þess
þörf. Hann er Islendingur af lífi og sál.
Arið 1930 réð Jóhannes sig þjón á „Polonia“
Islandsferðina. það voru nú 28 ár frá því,
aö hann hafði síðast verið á Islandi, nú
gafst tækifæri til þess þó að sjá landið aft-
ur og því ekki að grípa það! J>egar skipiö
hafði lagst í Reykjavík, fóru farþegar og
þjónustufólk í land, það er leyfi hafði, meðal
annars Jóhannes. Honum datt í hug að
skoða safn Einars Jónssonar, enda þekkti
hann líka Einar, hann hafði komið á heimili
foreldra Jóhannesar í Höfn, og þegar hann
hefir litast um í safninu, leitar hann ráða
umsjónarmanns safnsins til þess, að ná tali
af Einari. En þaö veittist örðugra en Jóh.
haföi haldið, hann var talinn vera meðal
ferðamanna, en það gat þreytt listamanninn
og eytt um of tíma hans, að veita áheyrn
hverjum ferðamanni er óskaði þess, það varð
því að halda þeirri reglu, að neita viðtali,
nema þá undir sérstökum kringumstæðum.
Jóhannes taldi sig ekki í hóp ferðamanna,
hann væri þjónn á „Polonia“, Islendingur
og þekkti Einar Jónsson og því hefði hann
löngun til þess að ná tali af honum. þessi
skýring hafði þau áhrif, að Jóhannes náði
tali af Einari er tók honum vel, og bauð
honum til sín um kvöldið, en Jóhannes átti
þá að vera komin til vinnu sinnar. Einar
hiður hann að hinkra við, kemur svo aftur
með hréf í hendinni og biður hann að koma
því til skipstjóra og svo kveðjast þeir. þegar
Jóhannes er aftur á skipsfjöl, lærir hann
skipstjóra hréfið, hann er önugur í viðmóti
en spyr, hvort hann eigi að hafa svar við
hréfinu, en það vissi Jóhannes ekki og skip-
stjóri hað hann að bíða. þegar hann hefir
lesið hréfið, segir hann: „þekkið þér Einar
JónssonJú, Jóhannes þekkti hann. „Biöjið
þér brytan að koma og tala við mig“, segir
skipstjóri og Jóhannes fer. Brj tinn spyr hvaö
sé að, hann viti ekki af klögumálum á hend-
ur Jóhannesi en biöur hann að koma með
sér til skipstjóra. Jóhannes bíður við dyr
skipstjóra, meðan hryti talar viö hann svo
koma þeir háðir út og skipstjóri segir: „þér
eruð boðinn til Einars Jónssonar í kvöld.
Við erum kunningjar, og hann biður mig
um leyfi fyrir yður frá vinnu, til þess að
sækja hoð hans. Brytinn hefir lofað mér að
koma þvi svo fyrir, að þér getið fengið ósk
Einars uppfyllta. þér finniö einhver ráö til
þess“ segir skipstjóri við brytan.
Jóhannes fekk leyfið og haföi ánægjulegar
stundir hjá Einari og konu hans þetta kvöld.
En Jóhannesi fannst eins og hann hefði
vaxið í áliti þessara yfirmanna sinna af kunn-
ingsskap hans við Einar Jónsson.
TIL HEIMSÓKNAR
A ÍSLANDI
/ /
A þessu sumri hafa þrír Islendingar hú-
settir hér, fariö kynnisför til Islands á veg-
um samskota þeirra meðal Islendinga hér
og á Islandi, er hófust fyrir sex árum síðan.
Alls hafa 13 manns notið stuttrar en ánægju-
legrar dvalar á Islandi, eftir 30—60 ára slyt-
lausrar húsetu hér í landi.
Af þeim þremur í sumar er einn, Ásgeir
Jocohsen, kominn heim aftur, glaður og
ánægður yfir að hafa séð aftur land sitt og
fæðingarhæ sinn, Reykjavík. Ferðaskrifstofa
ríkisins bauð honum á þingvöll og til Geysis,
en á hvorugan þennan slað haföi hann
komið áður, og Geysir fagnaði honum þá
líka með gosi, en kvað annars vera spar-
samur á svo viðhafnarmikla gestristni.
Hitt tvent sem heim fór, er enn á Islandi,
en engin hætla er á, að þeim leiðist, eins
og búið var í hagin fyrir þau af frændum
og vinum. Og svo eiga þau i ráðamönnum
þessarar starfsemi á Islandi ótrauóa vini,
sem ekki telja eftir sér sporin, þurfi einhvers
við á einhverju sviði. Annað þeirra, frú Anna
Sogaard, er á vegum Loftleiða fram og aft-
ur og því ekki í kot vísað. það er nú í
annaö sinn, aö Loftleiðir hlaupa undir bagga
með þessari starfsemi.
Ollum stuðningsmönnum þessarar starf-
semi hér og á Islandi þakka eg fyrir hönd
þeirra, er notið hafa góðs af framlögum
þeirra, hvort heldur var í peningum eða á
annan hátt.
Viðvíkjandi innheimtu blaðs þessa á ís-
landi minnum vér á, að Bókaverslun Isa-
foldar, Austurstræti 8, Reykjavík, annast
hana og tekur einnig á móti nýjum áskrif-
endum.
23