Heima og erlendis - 01.10.1953, Síða 1
6. árg.
4. tbl.
Heima og erlendis
Um Island og íslendinga erlendis
Október 1953
ÍSLENDINGAR FAGNA
í KAUPMANNAHÖFN
XII. Nýársfagnabur. íslendingar í Dan-
mörku láta einkis ófreistað til þess að minn-
ast merkisdaga á Islandi, sögulegra eða þjóð-
legra, og svo liefir lengst af verið, frá því
Islendingar fóru að festa rætur hér í landi.
Nýársfagnaðurinn er þó ekki bundinn við
neitt íslenskt sérstaklega, en á þessum mót-
um hefir þó aldrei glej'mst, að minnast Is-
lands í ræðum og óska því heilla og far-
sældar á hinu komandi ári. þaÖ sýnir, aÖ
hugurinn er ávallt á Islandi, aÖ Isiendingar
hér gleyrna ekki tengslunum — eru ávallt
aÖ greiða þakklætisskuldina.
það, sem eg hefi oftast saknað, er heilla-
ósk og þökk til þess lands, sem við þó húum
í, og okkur á marga vegu er kært orðið.
Nýársmótin hafa oftast veriÖ haldin af
báÖum félögunum hér, Islendingafélagi og
Félagi íslenzkra stúdenta í Kaupmannahöfn,
sameiginlega.
Ætlunin með að minnast nýársfagnaÖar-
ins er hæði sá, að sýna að hann hafi verió
og á hvern hátt hinir ýmsu ræöumenn luku
ræðu sinni, hverjar óskir þeir höfðu fram
að færa löndum sínum hér til handa og ís-
lensku þjóðinni. Flestir ræðumanna á þess-
um mótum hafa verið aðkomumenn af Is-
landi eða stúdentar við nám hér. Fundir
þeir, er hér segir frá, hafa allir verið haldnir
í Studenterforeningen, Yestre Boulevard 6,
og flestir í Kongesalen.
Fundir þessir hafa oftast verið vel sóttir,
oftast verið þar 100—200 manns og stund-
um lítið eitt meira. Og eigi að segja frá því,
hvernig hegðun manna almennt sé á fund-
unum, er ekkert sérstakt út á hana að setja,
þó hefir komið til áfloga, og verður aó telja
það til „eðlilegrar slysnií£ á nýársnóttu.
Af því aÖ eg hefi ekki átt tök á aÖ hyggja í
fundarbækur félagsins frá 1924—32, er ekki
hægt að segja ákveÖið um þaÖ, hvenær þessi
mót hefjast innan íslendingafélags, þess er
nú starfar, en þau eru óþekkt í félagsskap
Islendinga fyrir og um aldamótin síðustu,
þó þekktist þá að halda fundi um eða eftir
nýár. —
A nýársmóti 1934 hélt Agúst SigurÖsson,
stud. mag. nýársræðuna og endaÖi hana
þannig:
„þegar við ef'tir nokkur augnahlik heilsum
nýja árinu, hvort sem það verÖur í kaffi eða
kampavíni, hvarflar hugur flestra okkar heim
til ættjarðarinnar, heim í fjöröinn eða dal-
inn, þar sem viÖ, þrátt fyrir útlegöina, eig-
um heima“.
þriðjudaginn 31. des. 1935 er Dr. þorkell
Jóhannesson staddur hér og er fenginn til
þess að tala þetta kvöld. Hann endaði:
„Sumir segja aukheldur gleðilega rest, og
þykir það mikil kurteisi. Líklega er þetta
meÖ meiri menn og heldri tómur hégómi;
þaö munar auðvitaÖ engan neitt um það,
aÖ sletta gleÖilegum jólum í kunningja sinn
í sporvagni eða úti á götu. En fengurinn að
slíkri kveðju er sennilega álíka lítils virði
og þó — hver veit; maðurinn hjartsýnn og
vill láta blekkjast og í kvöld erum við hérna
til dæmis kannske ögn hjartsýnni en livers-
dagslega, af hverju sem það nú er. Eg hugsa,
aö þið séuð nú aÖ lokum sammála um, að
nýja áriö muni verða gott og ef til vill betra
en gamla árið. Sennilega miklu hetra ef í
það fer. A annan í nýjári verður áfengis-
verslunin í Reykjavík opnuð aftur, — ef þaö
er ekki lýgi að henni liafi nokkurntíma verið
lokaÖ. Eg get ekki látið vera að nefna svo
ánægjulegt dæmi um ágæti þess árs, sem
nú gengur í garð — um leið og eg lik máli
mínu. GleÖilegt nýjár!“
25