Fagnaðarboði - 01.03.1952, Blaðsíða 1

En leifáö fyrst rtkis
Hatts-og réttlœtis, og
þót mun dllt þetta
veitast yöur að aukí.

■; .
.

/■fc//;/.
Zil yðar, mcnn, tala cg!
Heyr, spekin kallar
og hyggnin lætur raust sina gjalla.
Uppi á hæðunum við veginn,
þar sem göturnar hvíslast —■ stendur hún.
Við hliðin, þar sem gengið er út úr borginni,
þar sem gengið er inn um dyrnar, kallar hún hátt:
Til yðar, menn, tala eg,
og raust mín hljómar til mannanna barna.
Þér óreyndu, lærið hyggindi,
og þér heimskingjar, lærið skynsemi.
Hlýðið á, því að eg tala það, sem göfuglegt. er,
og varir mínar tjá það, sem rétt er.
Því að sannleika mælir gómur minn
og guðleysi er viðbjóður vörum mínum.
Einiæg eru öll Orð munns mins,
í þeim er ekkert fals né fláræði.
öll eru þau einföld þeim, sem skilning hefur,
og blátt áfram fyrir þann, sem hlotið hefir
þekkingu.
Takið á móti ögun minni fremur en á móti silfri
og fræðslu fremur en úrvals-gulli.
Því að vizka er betri en perlur
og engir dýrgripir jafnast á við hana.
Eg spekin, er handgengin hyggindunum
og ræð yfir ráðdeildarsamri þekking.
Að óttast Drottinn er að hata hið illa;
drambsemi og ofdramb og illa breytni
og fláráðan munn — það hata eg.
Mín er ráðspekin og framkvæmdarsemin,
eg er hyggnin, minn er krafturinn.
Fyrir mína hjálp ríkja konungarnir
og úrskurða höfðingjarnir réttvíslega.
Fyrir mína hjálp stjórna stjórnendurnir
og tignarmennin — allir valdsmenn á jörðu.
Eg elska þá, sem mig elska,
og þeir, sem leita mín, finna mig.
Auður og heiður eru hjá mér,
æfagamlir fjármunir og réttlæti.
Ávöxtur minn er betri en gull og gimsteinar
og eftirtekjan eftir mig betri en úrvalssilfur.
Eg geng á götu réttlætisins,
á stigum réttarins miðjum,
til þess að gefa þeim sanna auðlegð, er elska mig,
og fylla forðabúr þeirra.
Og nú, þér yngismenn, hlýðið mér,
því að sælir eru þeir, sem varðveita vegu mina.
Hlýðið á aga, svo að þér verðið vitrir,
og látið hann eigi sem vind um eyrun þjóta.
Sæll er sá maður sem hlýðir mér,
svo hann vakir daglega við dyr mínar
og geyrnir dyrustafa minna.
Því að sá sem mig finnur, finnur lífið
og hlýtur blessun af Drottni.
En sá sem missir mín, skaðar sjálfan sig;
allir þeir, sem hata mig, elska dauðann.
Úr Orðsk. 8. kap.