Læknablaðið - 01.03.2014, Síða 37

LÆKNAblaðið 2014/100 165
Í T i l E F n i 1 0 0 Á R a Ó S l i T i n n a R Ú T G Á F U l æ k n a b l a ð S i n S
kallað á neina sérstaka uppstokkun. Þar fléttast saman fyrirlestrar
og kennsla í litlum hópum og samstarf nemenda og kennara hef-
ur fyrir vikið verið mjög náið. Á haustmisseri 6. árs hefur verið
komið fyrir kennslu í heilsugæslu og svæfingum, auk þess sem
Leifur Bárðarson hefur byggt upp sérstakt námskeið, „Læknis-
list“, þar sem meðal annars er lögð hersla á hvernig það er að vera
læknir, gæðamál, fagmennsku, stjórnun og teymisvinna er rædd í
tengslum við nútímalæknisstörf.
Árangur klínísku kennslunnar bendir til þess að þær aðferðir
sem beitt hefur verið og þær breytingar sem átt hafa sér stað, eink-
um á síðasta áratug, hafi heppnast og séu til eftirbreytni.
Hér verður ekki fjallað um framhaldsmenntun eða framhalds-
menntunarráð, en tillögur um stofnun þess komu fram sem hluti
af endurskoðunartillögum 1987 (rammi 3).
Það er kunnara en frá þurfi að segja að undanfarin ár hafa
verið heilbrigðiskerfinu erfið. Svokölluð ráðningarviðtöl við 6. árs
læknanema nú í haust, við væntanlega kandídata, benda þó sem
betur fer til þess að þeir séu þess fullbúnir að takast á við næsta
verkefni, kandídatsárið, fullir tilhlökkunar, faglega tilbúnir og
staðráðnir í því að láta gott af sér leiða.
Að lokum
Þessi umfjöllun um læknanám við HÍ er, þrátt fyrir lengdina, of
stutt og fjöldamörgu er óhjákvæmilega sleppt sem hefur þróast til
betri vegar á síðustu árum. Það segir talsvert um umfang lækna-
nemakennslu á Íslandi að skrifstofa læknadeildar raðar niður um
2300 fyrirlestrum við gerð stundaskrár á hverju ári, auk verklegra
æfinga og námskeiða á heilbrigðisstofnunum.
Þótt ég hafi ekki getað skilgreint í upphafi hvað þarf til að
mennta læknanema þannig að hann verði góður læknir, virðast
þau alþjóðlegu viðmið sem liggja fyrir styðja að framúrskarandi
nemendur, kennarar sem numið hafa við bestu háskólasjúkrahús
vestanhafs og austan og heilbrigðiskerfi sem þrátt fyrir allt stenst
enn alþjóðlegan samanburð, sé sú deigla sem dugar vel verðandi
læknum stórhuga smáþjóðar. Fastur kjarni í læknanámi, tvö
valtímabil, rannsóknatímabil, áhersla á sjálfstæð vinnubrögð og
mikil nánd við samfélagið; allt eflir þetta hópinn og einstaklingar
hans verða fyrir vikið færari í að fóta sig á svelli vísinda og læknis-
listar en ella.
Og að lokum þetta:
Það er ekkert sem vekur áhuga læknanema eins og það að þeim
sé sinnt!
Þakkir
Þakkir til samstarfsfólks á skrifstofu læknadeildar, einkum Þur-
íðar Pálsdóttur og Ingunnar Baldursdóttur, sem og þeirra kennara
læknadeilar sem lásu yfir valda kafla til að draga úr villum. Þær
villur sem eftir eru, eru mínar.
Heimildir
Kennsluskrá læknadeildar Háskóla Íslands,
Skjalasafn læknadeildar Háskóla Íslands
Fundargerðir kennsluráðs/kennslunefndar, deildarráðs og deildarfunda læknadeildar
Ljósmyndir með greininni eru úr Læknanemanum og eru birtar með góðfúslegu leyfi blaðsins.