Alþýðublaðið - 21.07.1924, Blaðsíða 3

ittifBML A'm 2 m
3
tapa 437 þús. 500 kr. á ve; Öfalli
íslerizkrar krónu. Nokkrir burgeisar
skulda í banka 1 œilij. kr. fesBar
skuldir greiða þeir með audvirði
afurða, sem þeír selja fyrir etlenda
mynt, aðallega enska. Þeir græða
á gengisfallinu 437 þús. 500 kr.
Hvað kallaðir þú þann mann, sem
tæki spaviejóðsbókina þína og tæki
úr henni 43 °/o til þess að greiða
með skuldfr sínar?
2 Yerkamaður nokkur hefir í
árstekjur 2-50Ö.svo kallaðar krónur.
í raun pg veru eru þetta ekki
nema iótt um 1400 kr. Hann
tapár 1100 kr. Þær græðír bur-
geisinn, sem selur afraksturinn af
vinnu verkamannsins fyrir fult
verð.
3. Ríkissjóður þarf á miklum
tekjum að halda. Rær á hann að
fá ftá þeim, sem geta greitt. Það
eru burgeisar. En í stað þess láta
þeir þjóðina greiða mest af þessu,
um leið og hún kaupir nauðsynjár
sínar.
Ef þú ert fóflettur í einhverri
búð, þá verzlar þú þar ekki oftar,
og þú reynir að vara kunningja
þ'na við búðinni. íslenzka þjóðfó-
lagið er búð, þar sem þú ert fó-
flettur. fú hefir ekki í annað hús
að venda, en hitt getur þú gert,
rekið burt búðarfólkið, því að þú
og kunningjar þínir eru húsbænd-
ur þess. Og kunningjar þínir eru
allir þeir, sem seldir eru undir
sömu kjör. Sannfærðu þá utía fé-
flettinguna. Fáðu þá til þess að
verða þór samtaka um að hreinaa
til. Rcktu af höndum þér hræsn-
arana, sem láta danska kaup-
mangara leigja sig ti) þess að tala
um ættjarð vrást, en hafa gert hús
móður sinnar að ræningjabæli.
loolsnd tíðindi.
(Frá fréttastofanni.)
Akureyri, 16. júlf.
Togarinn >Nýpan< frá Fær-
eyjum sigldi í gaer npp á blind-
sker og brotnaði. Menn björguð-
ust og veiðarfæri. Skipið sigldií
kjöifar togarans >íslendings<, en
hann komst klakiaust yfír skerið
sökum þess, að hann ristl ekkl
eins djúpt. Straadmennirnir eru
komnir hingáð.
Ailur síidvei^afietinu héðan
er nú fatinn á veiðar, milli þrjá-
tíu og fjörutíu u r.lp.
Maður héðan, Róbert Bjarna-
son, drekti sér í gær úti vlð
Krossanes. Var hánn bilaður á
geði.
Túosláttur er sð byja hérnúua..
Grasspretta er orðin f meðallagi.
Yesaldómur. >Veslings< >rlt-
stjórarnir< við máigagn ihaids-
stjórnarlnnar áíslandi, sem dansk-
ir auðborgarar eiga og ráða,
geta engu svarað, ef spurt er um,
Til Þinyvalla
leigl ég 1. 11. bifreiðar fyrir
lægra verð en Bokkur anuar.
Talið við mig!
Zophónías.
ÚtbrelðlS ASþf ðublaðlð
hvap nenH þlffl eruð og
hvept sem þlð fnplðl
hvort annar þeirra sé lándráða-
maður. Þeir fá ekki einu sinni
að b«ra sig svo mannaiega að
blrta hlnthafaskrá blaðsins. Svo
miklum vesaldómi getur þlrmt
yfir menn, sem auðvaidið fær
klónum f komlð. Verður nærrl
að virðá á hægra veg fyrir
>veslings< mönnunum þá vavn-
artilraun, þótt fáráðleg sé, að
ieltast við a8 draga Aiþýðu-
blaðið í sama skugga, eem á
blað þeirra(!) fellur. Eu það ©r
ekki auðhlanplð að því. Um út-
komu Alþýðublaðsbs er aít opin-
bert. Á hverju blaði er lýst yfir
því, að það »é gefið út af Al-
þýðuflokknum, ísleczkum stjórn-
málaflokki íslenzkra jafnaðar-
manna og annara alþýðumanna,
sem komnir eru tii skliningii á -
□auðsyn alþýðu tll sjalfsvarnar í
stéttabaráttunnl, ssm auðvaidið
hér hefir skapað, og þótt eln-
hver féiög útiendra jafnaðar-
manna styrktu flokkinn éiahvern
Edgar Rice Burroughs:
Tapzan og glmsteinap Opap>bopgap.
Tarzan lagði þá Ör á streng og dró upp bogann, sem
enginn nema hann gat beygt. Þegar örin sökk á kaf i
siðu Núma, stökk hann upp og rak upp reiði- og sárs-
aulta-org. Hann stökk árangurslaust á Tarzan, beit i
örina, hljóp fram á götuna og æddi þar fram og aftur
fyrir neðan kvalara sinn. Tarzan lagði i annað sinn ör
á streng. í þetta sinn miðaði hann vandlega og hitti
mænu dýrsins. Það stanzaði, kiknaði i hnjánum og valt
til jarðar,
Tarzan rendi sór til jarðar, hljóp að dýrinu og rak
spjót sitt á kaf i hjarta þess; siðan dró hann örvarnar
úr skrokknum og skundaði þangað, er tætlurnar af bráð
ljónsins voru.
Andlitið var horfið. Arabafötin vöktu engan grun
um það, hver maðurinn væri; fyrst hann hafði verið i
þorpi Arabanna, gat hann hæglega hafa aflað sór
þeirra. Tarzan var svo vís um, að þetta væri Belginn,
að hann reyndi ekki að greina þef hans frá þef ljónsins
og blóðlyktinni, sem var mjög sterk.
Hann lót sér nægja að leita vandlega að pyngjunni,
en hvergi fann hann hana eða innihpld hennar. Apa*
jnaðurinn var gramur, — ef til vill ekki svo mjög
vegna þess, að steinarnir voru týndir, heldur fremur
vegna hins, að Númi stal hefndinni frá honum.
Apamaðurinn var hissa á þvi, hvað orðið væri af eign
hans, og hólt i hægðum sinum sömu leið og hann var
kominn. Hann ætlaði sér að leita aftur i bxiðum Arab-
anna, þegar dimt væri orðið. Hann fór upp i trén og
leitaði i suðurátt eftir bráð. Siðan ætlaði hann að fá sér
lúr i einhverju trénu ekki langt frá búðunum, þar sem
hann gæti veriö í friði til kvölds.
Varla var hann horfinn i trén, er stór svertingi kom
hlaupandi eftir götunni á austurleið. Það var Mugambi
að leita húsmóður sinnar. Hann kom eftir dýragötunni
og stanzaði við Jjónshræið. Furðusvipur kom á liann, er
hann skoðaði sárin, sem orðið höfðu dýrinu að bana.
Tarzan'Sögurnar
fást á ísafirði hjá Jónasi Tómassyni bóksala, í
HafnarfirÖi hjá. Haraldi Jónssyni Kirkjuvegi 16, í
Vestmannaeyjurr) hjá Magnúsi Magnússyni Bjarma-
landi og á Sandi hjá Óíafi Sveinssyni.